Heeft een hert precies genoeg hersens om zijn eigen huid te looien?

Het looien van een huid betekent het omzetten van een dierenhuid van ongelooide huid in leer. Maar waarom looien? Als het niet goed gedroogd is, zal ongelooide huid snel ontbinden en u achterlaten met een verrotte set mocassins. Eenmaal gelooid, is de huid waterafstotend en duurzamer.

In het algemeen bestaan de belangrijkste stappen van het looien uit het verwijderen van overtollig vocht uit de dierenhuid en het vervangen daarvan in een proces dat vet vloeibaar maken heet. Hoewel het klinkt als dubbel werk, zijn beide stappen nodig om de huid te behouden en draagbaar te maken. Het looien van dierenhuiden is geëvolueerd van een procedure die met de hand werd uitgevoerd tot een die door machines wordt voltooid.

Voordat men aan het eigenlijke looiproces begint, moet men eerst de huid reinigen. In primitieve tijden gebeurde dit met messen afkomstig van botten of gehakt van rotsen. Bij het verwijderen van het overtollige vlees en vet, geen behoefte aan de samurai zwaard. Iets doffere messen, zoals die van botten of rotsen, werken het best omdat ze de huid niet beschadigen of scheuren. De meeste looiprocedures omvatten het onderdompelen van de huid in een oplossing op waterbasis gedurende een paar uur tot een paar weken om het haar los te maken. Daarna schraapt u wat overblijft.

Nu, laten we zeggen dat u een hertenleder aan het looien bent. Je hebt het eerst schoongemaakt en het is uitgerekt en gedroogd. Als gevolg daarvan is de huid stijf geworden. Hoe smeer je de collageen proteïnen van de huid in om ze bruikbaar te maken? Je hebt een looistof nodig, ook wel tannine genoemd.

Waarschuwing: Hier is waar dingen bloederig worden. Ga terug naar het karkas en pak de hersenen van het hert. Doe het in een emmer met wat water en verwarm het mengsel. Wrijf de hersenoplossing op de huid alsof je aloë op een zonnebrand slachtoffer aanbrengt. De hersenen bevatten olie, lecithine genaamd, die dient als een natuurlijk bruiningsmiddel om de huid te smeren. De inheemse Amerikanen pasten deze methode voor het looien van de huiden het eerst toe en looien de huiden er nog steeds mee. Ironisch genoeg hebben herten net genoeg olie, of lecithine, in hun hersenen om hun eigen huiden adequaat te looien. Hetzelfde geldt voor andere dieren zoals koeien, wasberen en bevers. Zodra de huid de vloeistof heeft geabsorbeerd, wordt de huid gerookt om hem te verzegelen.

Voor degenen die niet geïnteresseerd zijn om in de kop van een dier te kruipen, kun je ook tannine uit plantaardige bronnen halen, zoals sumakbladeren of -schors. Er zijn natuurlijke oliën in de plant die collageenproteïnen bevochtigen om de huid zachtheid en flexibiliteit te geven. Net als het looien van hersenen heeft dit proces van het looien van schors of plantaardig looien een uitgebreide geschiedenis. In feite brachten kolonisten het looien van schors met zich mee naar de Verenigde Staten.

Hersenlooien en plantaardig looien vormen slechts een fractie van het leerlooien dat vandaag de dag plaatsvindt. In plaats daarvan wordt meer dan 90 procent van het looien in de Verenigde Staten chroomlooien genoemd. Chroomlooiing maakt gebruik van chroomsulfaat, een soort zout, als looimiddel. Over het algemeen hardt de huid sneller uit dan bij andere methoden en ontstaat warmer, zachter leer. Veel looien puristen, echter, beweren dat hersenen looien de kudde voor superieure leerproductie leidt.

Gerelateerde HowStuffWorks Artikelen

Meer Geweldige Links

Bronnen