Handelingen 29

Fragiliteit en de Angst voor de Mens

De meeste mensen worstelen met de angst voor de mens. Daarom spreekt de Bijbel er zo veel over! Maar kerkplanters kunnen een unieke worsteling hebben op dit gebied. Het is gemakkelijk om in de angst voor de mens te vervallen wanneer de eerste fasen van het gemeenteleven zo fragiel lijken.

Is dit niet vreemd? Zovelen van ons begonnen klaar voor risico. Gewapend met een grote visie en een groot hart waren we bereid alles op het spel te zetten om een nieuw werk op een nieuwe plaats te zien ontstaan. Maar toen we eenmaal begonnen, was het makkelijk om ons te laten verleiden tot de leugen van angst voor mensen.

Waarom?

We kunnen niemand boos maken, want dan gaan ze misschien weg! En ons piepkleine budget dan? We kunnen het niet aan om gevers te verliezen. Hoe zit het met onze behoefte aan kinderopvang vrijwilligers? We hebben een kritische massa van bezoekers / gevers nodig of we kunnen omvallen! Wat als mijn externe supporters lucht krijgen van een massale uittocht uit mijn kerk? Wat zal ik dan zeggen? Die mensen zouden ook kunnen afhaken! Zeker, voorgangers van grote, gevestigde kerken hebben te kampen met angst voor mensen, maar, in tegenstelling tot de kerkplanter, is de oorzaak van die gedachten misschien niet te wijten aan een gevoel van kwetsbaarheid. Gelukkig is God trouw om ons een beter woord te geven dan de onrustige leugens die midden in de nacht in ons hoofd sluipen terwijl we naar het plafond staren.

Overweeg dit:

De vrees voor de mens legt een valstrik,
maar wie op de Heer vertrouwt, is veilig.
Proverbs 29:25

Kerkplanter, dit is wat God wil dat u hoort. De angst van de mens zal u vangen, doden en opeten.

De taal van een strik roept beelden op van het vangen van een dier zodat het kan worden gevangen, gedood en opgegeten – een praktijk die bekend zou zijn geweest bij het oude Israël, het beoogde publiek van dit spreekwoord. Gemeentebestuurder, dit is wat God wil dat je vandaag hoort. De angst van de mens zal je vangen, doden en opeten. U voelt zich nu misschien kwetsbaar, maar iedereen die gevangen zit in een val, met een jager die op hem neerkijkt, is echt kwetsbaar.

Het hoeft niet zo te zijn. Er is een weg van veiligheid en vrede, en het is de weg van luisteren en vertrouwen.

Veiligheid

Wanneer ik mijn kinderen vraag mij te vertrouwen, heeft dat vaak te maken met hun veiligheid. Ik kan tegen ze zeggen: “Vertrouw me, je wilt niet op straat spelen”, of: “Vertrouw me, deze groep vrienden zal je op de lange termijn schade berokkenen”, of: “Vertrouw me, als je je geld niet spaart, kom je in de problemen.”

Er is veiligheid voor mijn kinderen als ze luisteren naar en vertrouwen op het woord van hun liefhebbende vader. Andere mensen kunnen hun dingen vertellen die in tegenspraak zijn met wat ik zeg. Naar wiens woord zullen zij luisteren en vertrouwen? God stelt ons dezelfde vraag in het spreekwoord: naar wie gaan we luisteren en op wie gaan we vertrouwen? Wilt u een valstrik of wilt u veiligheid?

Mensen kunnen zeggen: “Als u ons op dit pad leidt, zullen we de kerk verlaten!”

Maar God zegt: “Ik ben met u al de dagen tot aan het einde der tijden” (Matt. 28:20).

Mensen kunnen zeggen: “Als u blijft prediken over Bijbelse seksuele ethiek, verliest u uw belastingstatus als kerk.”

Maar God zegt: “Ik beveel u in de tegenwoordigheid van God en van Christus Jezus, die zal oordelen de levenden en de doden, en bij zijn verschijning en zijn koninkrijk: verkondig het woord; wees gereed in de seizoenen en buiten de seizoenen” (2 Tim.

Mensen kunnen zeggen: “Als u kerkplanters naar ons land stuurt, zullen wij ze doden.”

Maar God zegt: “En vreest niet hen die het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden. Vreest veeleer hem, die zowel ziel als lichaam in de hel kan vernietigen. Worden niet twee mussen voor een stuiver verkocht? En niet één van hen zal op de grond vallen, afgezien van uw Vader. Maar zelfs de haren van uw hoofd zijn alle geteld” (Matt. 10:28-30).

Wie gaan we beluisteren en vertrouwen? Wilt u een valstrik of wilt u veiligheid?

Veiligheid is Jezus dichtbij hebben met niemand anders in zicht, in plaats van Hem afwezig te hebben in een volle, ontrouwe kerk

Wanneer trouw leidt tot verlies

Terwijl we worstelen met de antwoorden op deze vragen, vraag uzelf dan het volgende af: Bent u bereid om uw kerk en uw bediening te verliezen? Als trouw zijn zou betekenen dat iedereen uw kerk zou verlaten, zou u dan nog steeds trouw nastreven? Wat zegt je gevoel? Waar leun je op? Naar de valstrik of naar veiligheid?

Denk aan Jezus. Hij was de meest trouwe leider die de wereld ooit heeft gekend. Maar op korte termijn verloor hij alles in deze wereld. Naakt en alleen aan een Romeins kruis was het ultieme ministry verlies. Neem ter harte: als dat jou overkomt zal Hij je bijstaan in het rouwen. Er is veel veiligheid in het nabij hebben van Jezus met niemand anders in zicht, in plaats van Hem afwezig te hebben in een volle, ontrouwe kerk.

Horen van de stem van veiligheid

Hoe wakkeren we een gezond vertrouwen in de Heer aan dat de stemmen verstomt die ons lokken in de valstrik van het vrezen van mensen? Hier zijn twee eenvoudige suggesties die misschien voor de hand liggen, maar helaas niet vaak genoeg in praktijk worden gebracht.

Ten eerste, Gods woord moet groter zijn dan de woorden van mensen. Als we goede leiders zijn, zullen we de hele tijd omringd zijn door en luisteren naar mensen. Vormt onze dagelijkse inname van Gods woord hoe wij horen en filteren wat zij zeggen? Consistente meditatie van Gods woord moet de eerste stap zijn in dit proces. Misschien moet je een jaar lang elke dag Mattheüs 10 lezen om consequent door Jezus eraan herinnerd te worden: “Vrees niet, je bent van meer waarde dan vele mussen” (Matt. 10:7).

Ten tweede moeten wij ons omringen met godvruchtige oudsten die ons helpen te onderscheiden wanneer wij bezwijken voor de verleiding om mensen meer te vrezen dan God. Wij kunnen onze kerken niet alleen leiden. Een meervoud van oudsten (Handelingen 14:23, Titus 1:5) is bedoeld om de gezondheid van de kerk te handhaven, en wijsheid zegt dat het ook de gezondheid van de voorganger(s) in stand moet houden.

Gods woord moet groter zijn dan de woorden van mensen.

Laten we eerlijk zijn. Soms weten we niet wat we moeten doen! Geduld tonen is bijvoorbeeld vaak absoluut noodzakelijk, maar op andere momenten kan het een dekmantel zijn voor passiviteit, terwijl passiviteit comfortabeler zou zijn. Wat drijft jou: godsvrucht of mensenvrees? Als het moeilijk te zeggen is, zijn er dan andere godvruchtige, oudere mannen in je leven die je kunnen helpen om je hart te onderscheiden temidden van deze uitdagingen? Bent u bereid naar hen te luisteren? Zonder hen zullen we zeker worstelen.

Een waarschuwing

Een laatste waarschuwing: laten zien dat je niet bang bent voor mensen – maar op God vertrouwt – staat niet gelijk aan eigenwijs, hard, of snel te commanderen. Het betekent gewoon dat onze primaire oriëntatie is om God en zijn woord de bepalende stem te laten zijn waarnaar we luisteren en troost vinden. De stemmen, meningen en goedkeuring van mensen zijn altijd ondergeschikt aan dit. Het eerste moet het laatste filteren; andersom zet ons in een val die zeker tot rampzalige resultaten zal leiden.

Het principe van Spreuken 29:25 is dat veiligheid, geborgenheid en vrede alleen gevonden worden in het vertrouwen op de Heer. Wie wil dat niet als een kerkplantende voorganger? Vertrouw alleen op de Heer, en je zult nooit zo kwetsbaar zijn als je denkt dat je bent, omdat God degene is die je bij elkaar houdt.