Gouden elegantie: Een recensie van de business class van China Airlines op de Airbus A350

Ik probeerde online in te checken maar kreeg een foutmelding dat ik naar de incheckbalies op de luchthaven moest gaan. Het had niets te maken met het hele gedoe van de creditcardcontrole. De incheckbalie moest handmatig mijn paspoort- en visumgegevens voor China controleren, omdat ik een aansluitende vlucht naar Shanghai (PVG) had.

Al die extra controles vertraagden de totale inchecktijd, maar mijn instapkaarten werden toch in ongeveer 10 minuten afgegeven. Ik had geluk dat ik niet economy vloog, want de normale incheckrijen waren overvol en er zat nauwelijks beweging in.

Nadat ik was ingecheckt, ging ik meteen door naar de veiligheidscontrole. Er was geen SkyPriority-strook te bekennen, maar dat maakte gezien het late tijdstip niet uit. Vijf minuten later, om 22.30 uur, was ik in de lucht en had ik nog genoeg tijd te doden voor mijn vertrek om 2.00 uur.

Zakelijkeklas passagiers konden gebruikmaken van de SkyTeam-lounge in de open lucht in Vancouver, waar ook Priority Pass-leden welkom waren. De lounge was 24 uur per dag open, keek uit op de terminal en was leeg toen ik er aankwam.

Het was echter een heel ander verhaal toen het dichter bij de 2 a.m. bank van vertrek naar Azië kwam. De lounge was niet groot, en omdat honderden mensen toegang hadden, werd het zeker druk.

Het hoogtepunt van de lounge was de zelfbedieningswijnbar, zoals die in de Centurion Lounge San Francisco.

Drankjes konden ook zelf worden geserveerd en er waren merken als Jack Daniel’s en Ketel One.

De rest van de lounge was teleurstellend.

De keuze aan eten was beperkt voor een internationale businessclass-lounge. Er was een kleine noedelbar en warme gerechten zoals pestopasta, kipfiletreepjes en gemengde groenten.

De relaxstoelen waren merkbaar versleten, hoewel de lounge nog geen twee jaar geleden werd geopend.

Slechter dan de relaxstoelen waren de twee douchesuites. Ik vroeg om te douchen en werd binnengelaten in een gedeeltelijk schoongemaakte doucheruimte. De grootste overtreding? Er lagen nog twee(!) stukken zeep van vorige gasten …. Ik voelde me schoner zonder te douchen.

Afgezien van de wijn en de drank, was de enige andere verlossende eigenschap de prachtige posterverzameling van alle SkyTeam-luchtvaartmaatschappijen.

Toen het eenmaal druk werd in de lounge, begaf ik me naar de gate-ruimte. Er waren genoeg zitplaatsen en grote ramen voor wat AvGeeking naar de drie jaar oude Airbus A350.

Er waren geen zichtbare stopcontacten in de buurt van de gate, dus ik wachtte tot ik aan boord was om mijn apparaten op te laden.

Het boarden begon op het geplande tijdstip van 1:20 uur, waarbij businessclass-passagiers als eerste werden uitgenodigd om aan boord te gaan. China Airlines maakte gebruik van twee jetbruggen, waardoor het voetverkeer tijdens het vaak hectische instapproces tot een minimum beperkt bleef.

Ik heb ook de China Airlines-lounge in Taipei bekeken. Deze was niet veel beter dan de SkyTeam-lounge in Vancouver.

Het was zeker moderner en had schone douches, maar was verder teleurstellend.

Er waren geen ramen, en het voedselaanbod was ongeveer gemiddeld voor een internationale businessclass-lounge.

Cabine en zitplaats

Alle Noord-Amerikaanse routes van China Airlines worden uitgevoerd met dezelfde uitstekende Collins Aerospace Super Diamond business-klasse stoel. Kort van een suite, ik vind deze omgekeerde visgraat configuratie comfortabel voor zowel slapen en loungen.

Het eerste ding dat mijn aandacht trok was de prachtige cabine afwerking. Ik hield van alles, van de gouden en faux houten accenten tot de grijze stoelen. Dit was een van de elegantste businessclass-cabines die ik ooit had gezien.

De lampen, met name de decoratieve voetstukken, droegen bij aan de elegantie van de cabine.

Ik vond het ook geweldig dat er geen overheadbakken boven de middelste stoelen waren. Door het extra volume voelde de cabine extra ruim aan, bijna als een eersteklas cabine.

De volledig vlakke, 74 inch lange stoelen stonden in een 1-2-1 configuratie verdeeld over acht rijen. Ik zat in 18K, de stoel aan het raam in de laatste rij aan de stuurboordzijde van het vliegtuig. Hoewel ik gewoonlijk graag aan de achterkant van de business-class cabines zit om de service beter te kunnen observeren, miste rij 18 een raam. De volgende keer zou ik rij 17 of rij 10 aanraden voor de grotere voetruimte.

De stoel zelf had voldoende afgesloten opbergruimte: twee compartimenten vlak bij het raam en één op de opklapbare armsteun naast het gangpad.

Ik kon gemakkelijk schoenen opbergen onder de voetruimte. Over voetruimte gesproken, ik vond de ruimte voor mijn voeten ruim genoeg, een kenmerk dat ik prettig vind aan de Super Diamond stoelen met omgekeerde visgraat.

De uitklapbare tafeltjes van 17 bij 18 inch schoven onder het tv-scherm vandaan. De tafel paste gemakkelijk mijn 13-inch MacBook Pro, en ik vond het erg leuk hoe het ontwerp van de lade tafel overeenkwam met de rest van de cabine.

De stoelen werden bediend door het kleine touchscreen aan de raamzijde van de stoel.

Er waren geen persoonlijke ventilatieopeningen, maar voor het eerst op een Aziatische maatschappij vond ik de cabine behoorlijk koud.

Er waren twee toiletten speciaal voor de business-class cabine, wat een stoel-toiletverhouding opleverde van 16:1. Er waren echter altijd rijen om de toiletten te gebruiken, aangezien premium economy-passagiers zich een weg naar voren baanden om de business-class-toiletten te gebruiken.

De badkamers waren voorzien van Acca Kappa-bodylotion en eau de toilette, maar het coolste kenmerk was de rustgevende sfeermuziek die op de achtergrond speelde.

Amstandigheden en IFE

Er lagen bij het instappen voldoende cadeaus klaar bij mijn stoel. Het kussen met goudkleurige accenten was niet stevig of dik genoeg om me tijdens de vlucht comfortabel te houden, maar de stewardessen gaven me graag extra’s toen ik begon te woelen en te draaien. Er was ook een pluchen deken die me hielp om de hele nacht warm te blijven.

Zoals gebruikelijk bij Aziatische luchtvaartmaatschappijen stonden er ook slippers klaar bij mijn stoel.

Ten slotte was de North Face-benodigdhedenkit al in een van de opbergvakken aan de armleuning geplaatst. Hoewel ik hield van het unieke ontwerp van de kit, vond ik de inhoud niet zo spannend of bijzonder nuttig tijdens de vlucht. Het oogmasker was van vreselijke kwaliteit, en er waren geen sokken bijgeleverd. De twee gezichtsmaskers (van Laneige) en de haarbehandeling (van Moroccan Oil) heb ik wel voor thuis bewaard.

Er was genoeg entertainment om me bezig te houden tijdens de 12 uur en 10 minuten durende vlucht naar Taipei. Om te beginnen had elke stoel een 18-inch high-definition touchscreen. De gebruikerservaring was gestroomlijnd en eenvoudig te navigeren, en ik heb tijdens de vlucht geen enkele vertraging ondervonden.

Het scherm kon ook worden bediend met de 4,5-inch afstandsbediening, die als tweede scherm fungeerde. In mijn geval hield ik de airshow looping op de afstandsbediening om onze voortgang naar Taipei te volgen.

Er was geen live tv of een tailcam, maar er waren 169 films en 36 tv-programma’s, waaronder volledige seizoenen van veel westerse tv-programma’s zoals “The Marvelous Mrs. Maisel,” “The Handmaid’s Tale” en “Veep.”

De meegeleverde merkloze koptelefoons waren van slechte kwaliteit, dus ik zou zeker aanraden om je eigen mee te nemen.

Om je apparaten opgeladen te houden, had elke stoel een goed geplaatste universele AC-adapter en twee USB-poorten.

Alle A350’s en Boeing 777-300’s van China Airlines zijn voorzien van Panasonic satelliet-WiFi. De Wi-Fi werkte goed op beide vluchten, waardoor ik in contact kon blijven met familie, vrienden en collega’s thuis. Business-class passagiers hadden recht op drie uur gratis Wi-Fi, maar je moest je aanmelden voor een voucher code voordat je aan boord van je vlucht.

Ik had geen problemen met het inwisselen van mijn voucher, en zodra het verstreek, kocht ik een 24-uurs onbeperkte sessie voor $21,95. De Wi-Fi pass werkte zelfs op mijn aansluitende vlucht. De snelheden waren met ongeveer 10 Mbps download goed en de betrouwbaarheid was op geen van beide vluchten een probleem.

Food and Beverage

Misschien wel de grootste voorziening van allemaal was het overvloedige en smakelijke eten en drinken. Toen we aan de grond stonden, gaf de purser me het menu, dat prachtig was vormgegeven en gedrukt op zeer dik karton.

Een stewardess kwam langs om voor het vertrek drankjes aan te bieden. Op de grond werd geen champagne geserveerd, dus ik nam water en sinaasappelsap, dat samen met een snackmix van rijstcrackers werd geserveerd.

Toen we eenmaal in de lucht waren, kwamen stewardessen langs om de maaltijdorders te verzamelen en nog een ronde drankjes aan te bieden. Deze keer koos ik voor een glas van het goede spul, Champagne Victoire Brut, dat opnieuw werd geserveerd met rijstcrackers.

Op ongeveer 10 minuten later kwam een andere stewardess met het voorgerecht van garnalen en gerookte zalm, gemarineerde groentesalade en brood (stokbrood, meergranenbroodje of uienciabatta). De zalm was heerlijk, en de salade was verfrissend. Het brood was oudbakken, maar je kunt niet alles winnen.

Ik vond het erg leuk dat China Airlines een soepgerecht serveerde. Ik vind soep in vliegtuigen vaak erg lekker, en de ginseng kippensoep stelde niet teleur.

Het voorgerecht werd 70 minuten na het opstijgen geserveerd. Er waren drie keuzes voor het hoofdgerecht, en geen enkele was vegetarisch. Ik heb nogal wat dieetbeperkingen, en geen van de drie vlees- en zeevruchtengrote keuzes werkte perfect voor mij. Ik moest het doen met de gembergarnalen met gestoomde rijst, bok choy en wortelen.

Ik vond het gerecht uitstekend, althans wat ik eruit pikte. Hoewel ik niet de hele portie heb opgegeten, bevestigde mijn stoelgenoot dat het eten ver boven het gemiddelde voor business class lag.

Ik heb de neiging vrij gezond te eten als ik thuis ben, maar sla nooit een toetje over in het vliegtuig (zelfs als ik de vlucht niet recenseer). Nadat de hoofdmaaltijd was opgeruimd, at ik een bordje brie en Zwitserse kaas met druiven en appelschijfjes.

Na de kaas was het tijd voor het hoogtepunt van de show, de sappige cheesecake met chocoladedruppel en een Haagen Dazs ijsreep.

Tegen de tijd dat de maaltijd klaar was, was het ongeveer twee uur in de vlucht. Gezien de vluchtduur van 12 uur vond ik het ontspannen tempo niet erg.

Er was een uitgebreide kaart voor thee en koffie (door Nespresso), en de alcoholkeuze was prijzenswaardig. Ik hield het bij Champagne, maar er was een goed assortiment van bieren, sterke drank en wijnen. China Airlines had zelfs sake, wat me deed denken aan het grote culinaire avontuur dat ik een paar maanden eerder had in de business class van Japan Airlines.

Er was een beperkt, on-demand snackmenu tussen de maaltijden door. Ik sliep de hele nacht door, dus had niet de gelegenheid om iets te proberen. Ik heb, echter, besteden een paar minuten perusing de bar opgezet in de kombuis door deur 2L. Er waren een paar snacks, een paar drankjes en een hoop lectuur.

Het ontbijt werd geserveerd een volle twee uur voor de landing. Op dat moment was ik al wakker, maar als ik had geslapen, zou ik het vervelend hebben gevonden om zo vroeg wakker te worden gemaakt voor slechts één dienblad met eten.

De klassieke Chinese ontbijtschotel was lekker. De congee was goed, en ik vond vooral de vijf kleine hapjes die erbij zaten lekker. De gestoofde aubergine en droge radijsomelet waren perfect gekruid, en de gegooide spinazie en het zoute ei hadden een geweldige smaak.

Over het geheel genomen was het eten en drinken vergelijkbaar met wat je op een aantal van ’s werelds top business-class producten vindt.

Service

De service in business class was geweldig. Elk van de drie toegewijde business class stewardessen sprak me tijdens de vlucht bij mijn achternaam aan en leek echt om mijn welzijn te geven.

De stewardessen haastten zich om efficiënte service te bieden, wat een uitdaging is met een enkele cabine van acht rijen. Ze leken niet gestrest en deden hun werk met een gratie die typisch is voor ’s werelds beste luchtvaartmaatschappijen. De stewardessen deden hun best, maar sommigen hadden moeite met Engels, waardoor het moeilijk was om mijn dieetbeperkingen uit te leggen.

Flight attendants waren responsief tijdens de red-eye vlucht, ze beantwoordden de oproepknop binnen 90 seconden. Ze gingen elke 15 minuten de gangpaden op en neer om passagiers te controleren.

Algemene indruk

Kleur me verrast, maar ik was grondig onder de indruk van de businessclass van China Airlines. Na een vervelend boekingsproces was ik niet zo hoopvol gestemd over de vlucht zelf, maar de maatschappij maakte indruk in bijna alle categorieën.

De cabine was prachtig, en de stoel was comfortabel. Er was voldoende entertainment, waaronder functionele high-speed Wi-Fi en een groot HD-entertainmentscherm. Het eten en drinken waren verrukkelijk, en de service was gepolijst en verfijnd.

Ik had een geweldige reis over het geheel genomen, en ik zou niet aarzelen om opnieuw te vliegen met China Airlines.

Alle foto’s door de auteur.

Apply Now

Editorial Disclaimer: De hier geuite meningen zijn die van de auteur alleen, niet die van een bank, creditcardmaatschappij, luchtvaartmaatschappijen of hotelketen, en zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door een van deze entiteiten.

Disclaimer: De reacties hieronder zijn niet verstrekt door of in opdracht van de adverteerder van de bank. De reacties zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door de adverteerder van de bank. Het is niet de verantwoordelijkheid van de bankadverteerder om ervoor te zorgen dat alle berichten en/of vragen worden beantwoord.