Vroege carrièreEdit

Glenn Danzigs kennismaking met het uitvoeren van muziek begon toen hij als kind piano- en klarinetlessen nam. Later leerde hij zichzelf gitaar spelen. Danzig begon op 11-jarige leeftijd in de muziekbusiness, eerst als drumroadie en daarna speelde hij in lokale garagebands. Hij had nooit zanglessen genomen, maar zijn autodidactische zangtalent bracht hem onder de aandacht in de lokale scene. Tijdens zijn tienerjaren zong hij in verschillende lokale bands, zoals Talus en Koo-Dot-N-Boo-Jang, waarvan de meeste half originele nummers en half Black Sabbath nummers speelden.

Misfits en Samhain (1977-1987)Edit

In het midden van de jaren ’70 richtte Danzig de Misfits op, en bracht hij de platen van de band uit via zijn eigen label, (oorspronkelijk bekend als Blank, later als Plan 9). Danzig had geprobeerd om de Misfits bij verschillende platenlabels te laten tekenen, maar kreeg te horen dat hij nooit een carrière in de muziek zou krijgen. De aanleiding voor de naam van de band komt van Marilyn Monroe’s laatste film, gecombineerd met Danzig die zichzelf beschouwt als een “sociaal buitenbeentje”. In oktober 1983, na het uitbrengen van een aantal singles en drie albums, en het verkrijgen van een kleine underground aanhang, Danzig ontbonden de Misfits als gevolg van zijn toenemende vijandigheid voor de andere bandleden en zijn ontevredenheid over hun muzikale capaciteiten. Danzig legde zijn besluit uit: “Het was moeilijk voor me om met die jongens te werken, omdat ze niet bereid waren om de uren in het oefenen te steken. Ik wilde dingen vooruit brengen, en zij leken niet dezelfde kijk te hebben. Dus was het tijd voor mij om verder te gaan.”

Na de Misfits begon hij te werken aan een nieuw bandproject, Samhain. Het ontstaan van Samhain begon toen Danzig begon te repeteren met Eerie Von, voorheen van Rosemary’s Babies. Danzig ontleende de naam van de band aan het oude Keltische Nieuwjaar, dat van invloed was op de evolutie van het moderne Halloween. Aanvankelijk werd Samhain opgevat als een punkrock “supergroep”. De band bestond kort uit leden van Minor Threat en Reagan Youth, die bijdroegen aan Samhain’s debuut, Initium, in 1984. De band vestigde zich daarna met een bezetting bestaande uit Eerie Von op bas, Damien op gitaar, en Steve Zing op drums (later vervangen door London May). In 1985 werd de Unholy Passion EP uitgebracht, gevolgd door November-Coming-Fire in 1986.

Samhain begon uiteindelijk de belangstelling te trekken van grote labels, waaronder Epic en Elektra. Rick Rubin, muziekproducer en hoofd van het Def American label, zou de band in 1986 zien optreden op het New Music Seminar, op aanraden van toenmalig-Metallica bassist Cliff Burton. Danzig heeft zowel Burton als Metallica frontman James Hetfield gecrediteerd voor het helpen bekend maken van zijn muziek: “Ik ontmoette hen voor het eerst tijdens een optreden van Black Flag, en daarna werden we een soort vrienden. We liepen elkaar vaak tegen het lijf op de weg…James en Cliff hielpen om het woord over mij te verspreiden, en ik was ze erg dankbaar.”

DanzigEdit

“Klassieke” tijdperk (1987-1994)Edit

In 1987, na twee albums en een EP, werd Samhain getekend bij een groot label door Rubin en de naam van de band werd veranderd in Danzig om de band in staat te stellen zijn naam te behouden in het geval van bezettingswijzigingen. Danzig besprak de redenering achter de naamsverandering: “Rick overtuigde me ervan dat het de juiste weg was, en me ook veel meer artistieke vrijheid zou geven. Ik was nu immers de baas over waar we muzikaal naartoe gingen, dus als ik iets niet wilde doen, was het een stuk makkelijker om dat te zeggen.”

Glenn Danzig optredend met Danzig op Sweden Rock (2010)

Danzigs bedoeling was destijds dat elk album dat hij opnam uit een andere bezetting zou bestaan, zodat hij met verschillende muzikanten kon blijven werken. De oorspronkelijke band bestond uit gitarist John Christ, bassist Eerie Von, en voormalig Circle Jerks-DOA-Black Flag drummer Chuck Biscuits.

In 1987 werd Danzig, vanwege zijn associatie met Rubin, gevraagd om een nummer te schrijven voor Roy Orbison. Het resultaat was “Life Fades Away”, te horen in de film Less than Zero uit 1987. Danzig droeg ook bij aan de soundtrack van de film met “You and Me (Less than Zero)”. Danzig was oorspronkelijk gevraagd om het nummer te schrijven voor een zangeres, maar toen Rubin geen geschikte zangeres kon vinden nam Danzig de vocalen zelf op. Het nummer is gecrediteerd aan “Glenn Danzig and the Power Fury Orchestra”, dat dezelfde samenstelling had als de oorspronkelijke line-up van Danzig, met uitzondering van Eerie Von. Omdat Von niet hield van de manier waarop producer Rubin de bas wilde spelen op het nummer, speelde George Drakoulias in plaats daarvan de bas.

In 1988 bracht de nieuw gevormde band Danzig hun gelijknamige debuut uit. Het geluid toonde een progressie van de gothic-deathrock sound van Samhain, naar een langzamer, zwaarder, meer op blues gebaseerde heavy metal sound.

In 1990, de band’s tweede inspanning Danzig II: Lucifuge markeerde een onmiddellijke verandering in muzikale richting. Het album’s algehele bluesier toon en iets mildere aanpak waren afwijkingen van Danzig, met een jaren ’50-stijl ballad (“Blood & Tears”) en een full-on akoestische blues (“I’m the One”.)

Andere projecten in 1990 opgenomen de laatste Samhain album Final Descent. Het album was begonnen onder de titel Samhain Grim enkele jaren eerder. Het album bevatte niet eerder uitgebrachte studio-opnamen, waarvan ten minste enkele waren bedoeld voor het Samhain Grim album voordat het werd afgebroken.

In 1992 veranderde Danzig opnieuw van muzikale richting, met de release van het donkerdere Danzig III: How the Gods Kill. Verschillende nummers bevatten een meer getextureerd, langzamer geluid tussen snelle, dominante gitaar riffs.

Ook in 1992, Danzig probeerde zijn hand op het componeren van klassieke muziek met Black Aria. Het album debuteerde op nummer 1 in de Billboard classical music chart.

In 1993 bracht Danzig Thrall uit: Demonsweatlive uit, een EP met zowel studio-opnamen als live-tracks. Danzig brak door in de mainstream toen de live video van “Mother ’93” een hit werd op MTV en Buzz Bin rotatie verdiende, zes jaar nadat het originele nummer was opgenomen. In deze periode bereikte de band zijn commerciële hoogtepunt, met zowel het debuutalbum als Thrall: Demonsweatlive goud werden verklaard, en “Mother” de hoogst genoteerde single van de band werd. Zowel Danzig als Thrall: Demonsweatlive zijn sindsdien gecertificeerd platina.

In 1994, de release van Danzig 4 zag de band verder gaan naar een donkerder en meer experimenteel geluid. Het album zag ook een verdere ontwikkeling van zijn vocale stijl en bereik; het meest opmerkelijk in nummers als “Let It Be Captured” en een meer blues-gebaseerde aanpak op nummers als “Going Down to Die”.

Ook in 1994, Danzig schreef het nummer “Thirteen” voor Johnny Cash, dat verscheen op het album American Recordings.

Latere jaren (1995-2004)Edit

Danzig bij een platenondertekening in 1996

In 1996 onderging de band een complete revisie. De oorspronkelijke line-up was uit elkaar gevallen, net als Glenn Danzig’s relatie met hun platenlabel, American Recordings, met labelbaas Rick Rubin’s betrokkenheid als producer die met elk album minder werd. Danzig zou later een juridisch gevecht aangaan met Rubin over onbetaalde royalties en de rechten op de onuitgebrachte nummers van de band. Danzig nam nieuwe bandleden in dienst, met name Joey Castillo die tot 2002 de drummer van de band zou blijven.

Opnieuw verkende hij een nieuwe muzikale richting en nam Blackacidevil op; deze keer een infusie van heavy metal met industriële rock. Danzig tekende een contract met Hollywood Records, wat leidde tot een boycot door verschillende religieuze groeperingen van het moederbedrijf Disney voor het tekenen van een controversiële “satanische” band. Als gevolg hiervan trok het label de steun voor Blackacidevil in en werd het platencontract verbroken.

In september 1999 tekende Danzig zijn band bij E-Magine Records, waarmee hij de eerste artiest op het label werd. De deal leidde ook tot de release van een Samhain box set en de heruitgave van Blackacidevil.

Danzig’s daaropvolgende drie albums, 6:66 Satan’s Child (1999), I Luciferi (2002) en Circle of Snakes (2004), evolueerden allemaal muzikaal en tekstueel naar een meer uitgeklede, zwaardere gothic metal sound. De Danzig line-up bleef veranderen met elk album, terwijl Danzig’s stem verandering begon te vertonen na jaren van toeren.

In 1999, tijdens de Amerikaanse tournee voor het album 6:66 Satan’s Child herenigde Danzig Samhain samen met drummers Steve Zing en London May. Toenmalig Danzig gitarist Todd Youth werd door Glenn Danzig uitgenodigd om de gitaarpositie in te vullen voor de Samhain reünie tour, ter vervanging van Samhain’s oorspronkelijke gitarist, Pete “Damien” Marshall, die had afgezegd om met Iggy Pop op tournee te gaan. Eerie Von werd niet uitgenodigd om zich weer bij Samhain aan te sluiten vanwege persoonlijke problemen binnen de band. Zowel Zing als May namen de bas taken op zich, waarbij ze tussen de “Blood Show” door wisselden van drums naar bas.

In 2003 richtte Danzig de Blackest of the Black tour op om een platform te bieden voor duistere en extreme bands van zijn keuze uit de hele wereld. Bands die deelnamen aan de tournee waren onder meer Dimmu Borgir, Superjoint Ritual, Nile, Opeth, Lacuna Coil, Behemoth, Skeletonwitch, Mortiis en Marduk.

Recente activiteit (2005-2011)Edit

In 2005 werden Danzigs tournees ter ondersteuning van het Circle of Snakes album en de Blackest of the Black Tour gemarkeerd door het speciale gastoptreden van Misfits gitarist Doyle Wolfgang von Frankenstein. Doyle vergezelde Danzig op het podium voor een 20 minuten durende set van klassieke Misfits songs: “Om dit goed te doen, heb ik Doyle uitgenodigd om bij Danzig op het podium te staan tijdens ‘Blackest of the Black’ voor een speciale gastset. Dit is de eerste keer in 20 jaar dat we samen op het podium staan. Het komt het dichtst in de buurt van een Misfits-reünie die iemand ooit zal meemaken.”

Op 17 oktober 2006 bracht hij zijn tweede soloalbum Black Aria II uit. Het album bereikte de top tien van de Billboard klassieke muziek chart.

In november 2006, Danzig toerde de westkust met voormalig Samhain drummer Steve Zing op bas. Ze speelden drie Samhain-nummers waaronder “All Murder All Guts All Fun”. In Los Angeles en Las Vegas voegde Doyle zich bij de band op het podium voor de toegift en speelde twee Misfits nummers, “Skulls” en “Astro Zombies”.

In 2007 produceerde Danzig het debuutalbum van ex-Misfits gitarist Doyle’s metal-beïnvloedde band, Gorgeous Frankenstein.

Glenn Danzig op Getaway Rock Festival in 2011

In juli 2007 bracht Danzig The Lost Tracks of Danzig uit, een compilatie van nog niet eerder uitgebrachte nummers. Het project nam negen maanden in beslag en Glenn Danzig moest extra zang- en instrumentensporen toevoegen aan nummers die nog niet af waren. Het album bevatte het controversiële “White Devil Rise”, opgenomen tijdens de sessies voor Danzig 4 als reactie op de opruiende opmerkingen van Louis Farrakhan en zijn gebruik van de term “The White Devil”. Het nummer is Danzigs vermoeden over wat er zou gebeuren als Farrakhan het passieve blanke ras zou aanzetten om in opstand te komen en een rassenoorlog te beginnen: “Niemand wil een rassenoorlog zien. Het zou verschrikkelijk zijn, dus het liedje zegt: ‘Wees voorzichtig met wat je wenst’. Danzig zelf heeft elke beschuldiging van racisme botweg ontkend: “Voor zover ik een Ariër of een racist zou zijn, weet iedereen die me kent dat dat onzin is.”

In oktober en november 2007 toerde Danzig door het westen van de Verenigde Staten, samen met Gorgeous Frankenstein, Horrorpops, en Suicide City. Deze “3 Weeks of Halloween” tour was ter ondersteuning van zijn meest recente album, The Lost Tracks of Danzig, evenals de nieuwste graphic novel release van Verotik, Drukija: Countessa of Blood. Op 23 oktober 2007 trad Danzig op met het nummer “How the Gods Kill” in Baltimore en viel van het podium, waarbij hij zijn linkerarm verwondde. Hij speelde die avond niet de Misfits set, maar hij zette de tour voort en speelde klassieke Misfits tunes met Doyle op het podium als toegift met een mitella om zijn linkerarm na de blessure.

In 2008 bevestigde Danzig dat hij het eerste duet uit zijn carrière had opgenomen, met Melissa Auf der Maur. Het nummer, getiteld “Father’s Grave”, laat Danzig zingen vanuit het perspectief van een doodgraver en staat op Auf der Maur’s 2010 album Out of Our Minds. Auf der Maur heeft lovende woorden gesproken over de ervaring van het ontmoeten van en werken met Danzig.

Danzig’s negende album, Deth Red Sabaoth, werd uitgebracht op 22 juni 2010.

In een interview met Metal Injection in juli 2010, werd Glenn Danzig gevraagd of hij na Deth Red Sabaoth nog een Danzig-plaat zou maken. Zijn antwoord was: “Ik weet het niet, we zullen zien. Met de manier waarop de platenverkoop nu gaat…zal ik niet een of andere stomme pro-tool plaat maken in iemands huiskamer waar alle drum beats zijn gestolen van iemand en gewoon in elkaar geprakt zijn…en ik ga dat niet doen als ik geen plaat kan maken hoe ik het wil doen, en als het financieel niet haalbaar is, dan ga ik er gewoon geen maken.”

Tijdens het laatste kwartaal van 2011 trad Danzig op met een reeks eenmalige reünie shows genaamd de “Danzig Legacy” tour. De shows bestonden uit een Danzig-set, gevolgd door een Samhain-set, waarna werd afgesloten met Danzig en Doyle die Misfits-nummers uitvoerden.

Tijdens de derde datum van Metallica’s 30-jarige jubileumshows in het Fillmore Theater in San Francisco; ging Danzig het podium op met Metallica om de Misfits-nummers “Die, Die My Darling”, “Last Caress”, en “Green Hell” uit te voeren.

Huidige activiteit (2012-heden)Edit

Glenn Danzig treedt op met Doyle Wolfgang von Frankenstein op Wacken Open Air 2013

Danzig heeft gezegd dat hij uitgebreid en uitputtend toeren in de toekomst wil vermijden, en zich in plaats daarvan liever wil concentreren op zijn verschillende muziek-, film- en stripboekprojecten: “Ik wil niet echt toeren. Mijn reden om het niet te doen is omdat ik het beu ben. Ik sta graag op het podium, maar ik hou er niet van om de hele dag te zitten niksen. Ik zou thuis kunnen zijn, werken.” Danzig is begonnen met het werk aan een derde Black Aria album, en een covers album staat gepland om eind 2013 uit te komen. Danzig hoopt een donker bluesalbum op te nemen met Jerry Cantrell en Hank III. Momenteel werkt hij aan nieuw Danzig-materiaal met Tommy Victor en Johnny Kelly.

In 2014 spande Danzig een rechtszaak aan tegen Misfits-bassist Jerry Only die beweert dat Only in 2000 achter Danzigs rug om handelsmerken registreerde voor alles wat met de Misfits te maken had, en zich het exclusieve eigendom over de handelsmerken voor zichzelf toe-eigende, inclusief het iconische “Fiend Skull”-logo van de band, waarmee hij een contract schond dat de twee in 1994 hadden. Danzig beweert dat Only, na de registratie van de handelsmerken, in het geheim deals sloot met verschillende merchandisers en hem daarbij beroofde van alle potentiële winsten. Op 6 augustus 2014 wees een Amerikaanse districtsrechter in Californië de rechtszaak van Danzig af.

Op 21 oktober 2015 tijdens een interview met Loudwire, Danzig verklaarde zijn huidige tour met Superjoint zou zijn laatste.

Op 12 mei 2016 Danzig, Only, en Frankenstein aangekondigd dat ze samen zouden optreden als de Misfits voor het eerst in 33 jaar in twee headliner shows op de september 2016 Riot Fest in Chicago en Denver. Later merkte hij op dat hij “open zou staan om eventueel nog wat meer shows te doen”. De herenigde Misfits deden meer shows en Danzig handhaafde een “geen mobiele telefoon” beleid tijdens de reünie shows. Danzig keerde terug naar Riot Fest in 2017 met zijn band, Danzig.

Het nieuwste Danzig album Black Laden Crown werd uitgebracht op 26 mei 2017.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.