Tijdens de vormende jaren van de kindertijd en de adolescentie kan het voor een ouder moeilijk zijn om te begrijpen wat hun kind doormaakt.

Voornamelijk als het gaat om mentale en emotionele uitdagingen, kunnen de grenzen tussen wat normaal is en wat aandacht behoeft, erg vaag zijn.

Depressie versus verdriet; angst versus stress; leermoeilijkheden versus onthechting…

Ze kunnen allemaal overlappende tekenen en symptomen vertonen.

Daarom zijn psychologen voortdurend bezig met het onderzoeken en analyseren van deze aandoeningen, zodat ze zo vroeg mogelijk kunnen worden aangepakt en verholpen.

Sociale angst, verlegenheid en introversie zijn drie begrippen die precies om deze reden kunnen worden verward – ze liggen allemaal op hetzelfde spectrum.

Maar terwijl de laatste twee onschuldige en zelfs positieve persoonlijkheidskenmerken kunnen zijn, kan sociale angst het vermogen van een lijder om op een dagelijkse basis te functioneren onderbreken.

Dus wat is het verschil?

‘Een persoon die verlegen is, kan zich ongemakkelijk voelen als hij in de schijnwerpers staat’, zegt hoogleraar klinische psychologie Kim Flemington in The Huffington Post. Of een introvert persoon houdt misschien niet zo van luide gesprekken. Maar dat hoeft hen niet noodzakelijkerwijs aanzienlijke stress te bezorgen.’

Lijders aan sociale angststoornis – of SAD – zullen ernstige angst ervaren bij het vooruitzicht van sociale situaties, wat kan leiden tot het vermijden van dergelijke omgevingen, en uiteindelijk tot sociale isolatie.

SAD duikt het vaakst op in de late tienerjaren en vroege twintiger jaren – toegenomen onafhankelijkheid leidt tot een toenemend vermogen om sociale situaties zoals school of familiefuncties te vermijden.

En hoewel veel lijders aan SAD melden dat ze altijd al verlegen zijn geweest, is verlegenheid op zichzelf geen voorwaarde of een expliciet waarschuwingssignaal dat SAD zich later zal ontwikkelen.

Ook ervaren niet alle verlegen mensen of introverte mensen sociale angst, of welke vorm van angst dan ook.

De crux van de situatie is hoe de verlegenheid, introversie of angst van invloed is op het reguliere functioneren van de persoon.

‘Hoeveel stress veroorzaakt het de persoon? Als het echt intense angst is met veel vermijding, dan vereist het behandeling’, zegt Flemington.

Deze behandeling komt grotendeels in de vorm van Cognitieve Gedragstherapie.

‘We trainen mensen om hun negatieve gedachten over zichzelf te identificeren en ze uit te dagen, evenals hun pre- en post-event verwerking van sociale situaties’, zegt Flemington.

Er zijn drie belangrijke conclusies te trekken uit dit onderscheid tussen verlegenheid, introversie en SAD:

  1. Vele mentale uitdagingen bestaan in hetzelfde spectrum als volkomen normale persoonlijkheidskenmerken, en kunnen tekenen en symptomen delen.
  2. Wat de een van de ander onderscheidt, is de impact die ze hebben op het vermogen van het individu om te functioneren (zij het op school, werk, in sociale situaties, enz.).
  3. Vroege interventie biedt de beste kans om deze uitdagingen te stoppen met verergeren en zichzelf in stand houden, en therapie kan uitzonderlijk gunstig zijn bij de behandeling ervan.

Dus als u zich zorgen maakt over de verlegenheid, introversie of angst van uw kind, overweeg dan de bovenstaande concepten.

Als u denkt dat de symptomen die ze vertonen deel uitmaken van een groter probleem en een negatieve invloed hebben op hun leven, kunnen ze zeker baat hebben bij wat professionele hulp.

Klik op de links in dit bericht voor verdere lectuur, en voel je vrij om ons op kantoor te bellen voor een eerste consult.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.