BeginjarenEdit
Hij werd professioneel in 2001 en eindigde als nr. 464 van de wereldranglijst. 2002 was een goed jaar voor hem, want hij won zijn eerste titel in de categorie Futures in Spanje F1 en werd tweede in Spanje F3. Hij speelde zijn eerste challenger in Segovia, waar hij de finale bereikte na in de halve finale de Wit-Rus Vladimir Voltchkov te hebben verslagen. Hij bereikte daarna nog twee halve finales in Kiev en Eckental en eindigde het jaar in de top 200 op nr. 173. 2002 eindigde ook sterk buiten de baan, toen Fernando tweede werd in een felbevochten Best Abs in Castilla La Mancha wedstrijd.
2003Edit
In 2003 speelde Verdasco zijn eerste Masters Series toernooi (Miami Masters). Hij kwam als qualifier bij het hoofdtoernooi, en nadat hij Karol Kučera en Max Mirnyi had verslagen, verloor hij in de derde ronde van landgenoot Carlos Moyà. Na deze goede prestatie kende hij een slecht seizoen op gravel, waarna hij in de eerste ronde op Wimbledon verloor van de Fin Jarkko Nieminen in vijf sets. Verdasco wisselde van tennisracket naar de nieuwe Wilson Prestige en nam nieuwe natuurlijke producten voor meer snelheid op de baan. Daarna speelde Verdasco in Cincinnati, waar hij in straight sets verloor van Andy Roddick. Hij bereikte de derde ronde op de US Open, waar hij verloor van de Thai Paradorn Srichaphan, nadat hij landgenoot Tommy Robredo in de eerste ronde en de Italiaan Davide Sanguinetti in de tweede ronde had verslagen.
2004: Eerste ATP-titelEdit
Nadat hij 2003 eindigde als nr. 109 van de wereld (met een record van 15-8 in Challengers), brak hij in 2004 door toen hij in Valencia zijn eerste ATP-titel won. Hij versloeg titelverdediger Juan Carlos Ferrero in de halve finale en Albert Montañés in de finale. Hij bereikte ook de finale in Acapulco, waar hij verloor van Carlos Moyà, en de kwartfinales in Halle en in ‘s-Hertogenbosch op gras. Hij bereikte de derde ronde in twee Masters Series toernooien: de Hamburg Masters en de Madrid Masters. Hij bereikte de kwartfinales in Stockholm en de halve finales in Kitzbühel, en won een dubbelspel titel in Stockholm (met landgenoot Feliciano López), en eindigde het jaar als nr. 36 in de wereld.
2005: Verdere vooruitgangEdit
In 2005 versloeg hij Andy Roddick twee keer, in Miami en in Rome. In Rome was de wedstrijd beroemd omdat Roddick op matchpoint kwam op Verdasco’s opslag en de wedstrijd eindigde met een dubbele fout van Verdasco, maar Roddick beweerde dat de opslag niet uit was en de wedstrijd ging verder, met Verdasco als winnaar. Hij bereikte ook de kwartfinales in Valencia (waar hij de titel verdedigde), Rome en New Haven; de halve finales van Sint-Petersburg; en was finalist in Kitzbühel, waar hij verloor van de Argentijn Gastón Gaudio. Verdasco bereikte zijn eerste Grand Slam vierde ronde op de U.S. Open, waar hij verloor van Jarkko Nieminen, nadat hij Novak Djokovic had verslagen. Zijn eindrangschikking verbeterde licht naar nr. 32 in de wereld.
2006: 100 overwinningenEdit
Fernando bereikte de vierde ronde op Wimbledon, na het verslaan van Vince Spadea en de Duitser Benjamin Becker, en ook het derde zaad en voormalig runner-up David Nalbandian in straight sets in de derde ronde. Verdasco verloor vervolgens in vijf sets van de Tsjech Radek Štěpánek. Op de US Open bereikte Fernando de derde ronde, maar verloor in vijf sets van Andy Roddick, die uiteindelijk tweede werd. In de vorige rondes versloeg Fernando Fabrice Santoro in vier sets en Thiago Alves in drie sets. Fernando verloor vervolgens in de kwartfinale van Palermo van Rubén Ramírez Hidalgo, en verloor de week daarna in de eerste ronde in Metz opnieuw van Ramírez Hidalgo. De rest van het jaar won Verdasco geen partij meer. Hij verloor van de Italiaan Daniele Bracciali in Moskou, en in de laatste twee Masters Series-toernooien van het jaar verloor hij van Tim Henman in de Madrid Masters en van Michaël Llodra in de Paris Masters. Verdasco eindigde het jaar als nr. 35.
2007Edit
In 2007 verloor Verdasco in de eerste ronde van de drie Masters Series-toernooien op gravel. Hij verloor van de Fransman Richard Gasquet in zowel de Monte Carlo Masters als de Rome Masters, en van de Tsjech Tomáš Berdych in de Hamburg Masters. Hij verloor van Novak Djokovic in de vierde ronde van de French Open. In de vorige rondes versloeg hij Jérôme Haehnel in de eerste ronde, Dmitry Tursunov in de tweede ronde, en David Ferrer in de derde ronde. In het grasseizoen verloor hij in de eerste ronde van Queen’s, en hij bereikte de derde ronde op Wimbledon, waar hij verloor van de als derde geplaatste Andy Roddick na het verslaan van Bobby Reynolds in de eerste ronde en de Italiaan Andreas Seppi in de tweede ronde.
Op de Madrid Masters, kwam Verdasco door tot de tweede ronde met een overwinning op Albert Montañés, door hem in straight sets te verslaan. In de tweede ronde stond hij echter tegenover de als derde geplaatste Novak Đoković en na de eerste set te hebben gewonnen, won de Serviër de volgende twee sets. Petersburg Open speelde Verdasco briljant tennis om de finale te bereiken zonder ook maar één set te verliezen. Op weg naar deze finale versloeg hij in de halve finale Marin Čilić, die al eerder Nikolay Davydenko versloeg. Zijn streven naar de titel eindigde echter met een nederlaag tegen de Schot Andy Murray. Toch steeg Verdasco’s positie op de ATP-ranking door dit solide optreden de week erop naar 27.
2008: Derde & vierde ATP-titelEdit
Fernando ging als 25e geplaatste de Australian Open in. Hij won zijn openingswedstrijd met een sterk optreden tegen Thierry Ascione. Hij verloor zijn tweede ronde partij in een spannende strijd met de Serviër Janko Tipsarević, die later Roger Federer in 5 sets versloeg. Fernando ging de Dubai Tennis Championships in met als mogelijke tegenstander in de tweede ronde Roger Federer of Andy Murray, zijn tegenstander zou Murray zijn nadat hij Federer in drie sets had verslagen. Fernando wist Murray tot drie sets te brengen maar na een goede prestatie verloor hij de wedstrijd. In Berlijn versloeg Fernando samen met Feliciano López de Duitse Philipp Kohlschreiber en Philipp Petzschner in een marathonpartij van vier uur en 45 minuten.
Op de Monte Carlo Masters in Monaco verloor Fernando in de eerste ronde van Gaël Monfils in straight sets. De week daarop verloor hij in Barcelona zijn eerste ronde eveneens in straight sets van Nicolás Lapentti. Zijn vorm verbeterde drastisch voor de Rome Masters, waar hij de derde ronde bereikte. Onderweg versloeg hij Carlos Moyà en Nicolás Lapentti (die hem de week ervoor had verslagen) voordat hij in een thriller verloor van James Blake. Fernando zette zijn uitstekende vorm voort in de Hamburg Masters, waar hij Mikhail Youzhny in de eerste ronde versloeg. In de tweede ronde versloeg hij Michaël Llodra. Daarna boekte Verdasco een opmerkelijke zege in straight sets op zijn landgenoot David Ferrer. Zijn reeks eindigde toen hij de nummer 1 van de wereld, Roger Federer, ontmoette en verloor. Op de French Open was Verdasco als nummer 22 geplaatst en hij kende een goede reeks toernooien, die eindigde met een verlies tegen Rafael Nadal bij de laatste 16.
Op 9 juni bereikte Fernando de hoogste plaats in zijn carrière, nr. 20, als gevolg van zijn toernooien op de French Open. Hij bereikte de finale van de Nottingham Open, waarmee hij zijn hoogste plaats in zijn carrière bereikte, namelijk nr. 18. Op Wimbledon verloor hij in de vierde ronde van Mario Ančić in een thriller van vijf sets, waarbij de laatste set meer dan 90 minuten duurde en eindigde in 13-11. Door zijn optreden op The Wimbledon Championships steeg zijn wereldranglijst naar nr. 13. Zijn meest recente ATP overwinning was in Umag (Studena Croatian Open Umag), Kroatië waar hij Igor Andreev versloeg. Daarna verbeterde hij zich opnieuw op de ranglijst naar de 11e plaats. Verdasco was in 2008 als 13e geplaatst voor de US Open, waar hij in de derde ronde verloor van de 23e geplaatste Andreev.
Op 23 november won Verdasco het vierde rubber van de Davis Cup eindstrijd van Spanje tegen Argentinië, door José Acasuso te verslaan. Dit was genoeg om de overwinning voor het team te verzekeren; Verdasco had ook gespeeld in het dubbelspel de vorige dag en won, samen met Feliciano López.
2009: Halve finale Australian OpenEdit
Verdasco begon zijn seizoen met het bereiken van de finale van de Brisbane International, waarin hij in drie sets verloor van Radek Štěpánek. Samen met Mischa Zverev werd hij ook tweede in de finale van het dubbelspel. Op de Australian Open 2009 bereikte Verdasco via een nederlaag tegen Andy Murray in de vierde ronde zijn eerste Grand Slam-kwartfinale, waarin hij Jo-Wilfried Tsonga versloeg. Verdasco verloor vervolgens van de nummer 1 van de wereld Rafael Nadal in wat op dat moment de langste partij in de geschiedenis van de Australian Open was, die 5 uur en 14 minuten duurde. Verdasco’s halve finaleplaats leverde hem de 9e plaats op, waarmee de Spanjaard voor het eerst in de top 10 kwam.
Nadat hij sinds de Australian Open geblesseerd aan de kant stond, bereikte hij in Indian Wells de kwartfinale, waarin hij verloor van Roger Federer. Op de Miami Masters 2009 boekte Verdasco zijn 200e ATP-wedstrijdzege door qualifier Benjamin Becker in de tweede ronde te verslaan. Hij bereikte de kwartfinale, waarin hij verloor van Andy Murray. Dit toernooi leverde hem de hoogste ranking in zijn carrière op, nr. 8.
Tijdens het gravelseizoen bereikte Verdasco opnieuw de kwartfinale, waarin hij verloor van Novak Djokovic. Na dit toernooi steeg zijn ranking verder naar nr. 7. In Barcelona verloor hij in de kwartfinale van Fernando González. Op de 2009 Rome Masters drong hij door tot de kwartfinale, waarin hij verloor van Rafael Nadal. Op de Masters van Madrid 2009 bereikte Verdasco de kwartfinale, Verdasco verloor opnieuw voor de negende keer van Nadal. Op de French Open 2009 verloor Verdasco als 8e geplaatste in de vierde ronde van de 10e geplaatste Nikolay Davydenko.
Op zijn eerste toernooi op gras dat seizoen verloor Verdasco in de eerste ronde van de 2009 Gerry Weber Open van Philipp Petzschner. Op de 2009 Ordina Open verloor hij in de tweede ronde van de uiteindelijke titelwinnaar Benjamin Becker. Op de derde Grand Slam van het jaar, Wimbledon, evenaarde hij zijn beste resultaat op dat toernooi door de vierde ronde te bereiken, waar hij werd verdrongen door de grote serverende Kroaat, Ivo Karlović.
Verdasco nam deel aan de Swedish Open als de best geplaatste, door te dringen tot de kwartfinale, waar hij zich terugtrok tegen Juan Mónaco. Na een kleine pauze speelde hij in de Rogers Cup en werd verslagen door Andy Roddick in de derde ronde. Daarna werd hij in de eerste ronde van de Cincinnati Masters in twee tiebreaks uitgeschakeld door landgenoot Guillermo García-López. In New Haven versloeg Verdasco in de halve finales Igor Andreev in twee tiebreak sets. Door regenvertragingen in de voorgaande dagen keerde Verdasco later op de dag terug voor de finale tegen Sam Querrey, die hij in straight sets won. Hij verloor geen set in het hele toernooi. Hij was als 10e geplaatst voor de US Open, de laatste Grand Slam van het jaar, en verloor in de kwartfinale van Novak Djokovic.
Verdasco’s eerste indoortoernooi van het seizoen was de 2009 Malaysian Open, waar hij in straight sets verloor van Nikolay Davydenko in de finale. Op de China Open was Verdasco als vijfde geplaatst en verloor hij voor de derde keer in dat jaar in de kwartfinale van Djokovic. In Shanghai, een Masters 1000 toernooi, verloor hij zijn openingspartij van Ivan Ljubičić.
Hij nam vervolgens deel aan de Valencia Open 500. Hij drong door tot de halve finales, waar hij verloor van de als beste geplaatste Andy Murray.
Hij nam vervolgens als zevende geplaatste speler deel aan de Masters van Parijs. In de derde ronde verloor Verdasco van Marin Čilić. Zijn kwalificatie voor de finale van de ATP World Tour hing door dit verlies af van de resultaten van andere spelers. Robin Söderling en Jo-Wilfried Tsonga kwamen echter niet door de kwartfinales, waardoor Verdasco zich voor het eerst in zijn carrière kon plaatsen voor de Tennis Masters Cup.
Tijdens de ATP Tour Finals verloor Verdasco in zijn eerste Round Robin partij van Roger Federer en in zijn tweede partij van Juan Martín del Potro. Hij verloor vervolgens zijn derde wedstrijd tegen Andy Murray in de round-robin en maakte daarmee een einde aan zijn deelname aan het toernooi. Verdasco sloot 2009 af met een 52-25 record in het enkelspel, zijn beste record tot nu toe, en eindigde het jaar op nr. 9, de eerste keer dat hij het jaar in de top 10 eindigde.
Ter afsluiting van 2009 speelde Verdasco samen met Feliciano López de Davis Cup Finale dubbelwedstrijd 2009 tegen Tsjechië. Tegen Radek Štěpánek en Tomáš Berdych redden Verdasco en Lopez een setpoint om de eerste set, en uiteindelijk de wedstrijd, te winnen. Door deze zege behield Spanje de Davis Cup en werd een passend einde gemaakt aan Verdasco’s meest succesvolle seizoen op de tour tot nu toe.
2010: Eerste masterfinale & tweede ATP 500 titelEdit
Verdasco begon zijn seizoen 2010 op het tentoonstellingstoernooi AAMI Kooyong Classic in Melbourne, ter voorbereiding op de komende Australian Open. Hij versloeg Jo-Wilfried Tsonga in de finale. Zijn eerste officiële toernooi van het jaar was de Australian Open. Als 9e geplaatste verloor hij in de vierde ronde van Nikolay Davydenko in een vijfsetter.
Zijn volgende toernooi was de SAP Open in San Jose, Californië. Voorafgaand aan zijn eerste ronde partij, won hij een oefenwedstrijd tegen Pete Sampras in straight sets. In de finale van het toernooi versloeg hij Andy Roddick om zijn vierde ATP singles titel te veroveren. Dit was zijn eerste overwinning op een speler uit de top 10 sinds de Australian Open van 2009. Hij kwam te laat op de 2010 Regions Morgan Keegan Championships in Memphis, en als gevolg daarvan werd hij in de openingsronde uitgeschakeld door Jérémy Chardy.
Verdasco’s volgende toernooi was de Acapulco waar hij verloor van Juan Mónaco in de kwartfinale.
Gedeeld als 10e (en daardoor een bye voor de tweede ronde) bij de 2010 BNP Paribas Open in Indian Wells waar hij in de derde ronde verloor van Tomáš Berdych. Op de 2010 Sony Ericsson Open, na het ontvangen van een openingsronde bye, verloor hij van Berdych in de kwartfinale.
Op de 2010 Monte-Carlo Rolex Masters, als de zesde geplaatste, versloeg hij de nummer 1 geplaatste Novak Djokovic om zijn eerste Masters 1000-finale te bereiken, met vijfvoudig titelverdediger, Rafael Nadal. Het was de eerste volledig Spaanse finale van een Masters 1000-evenement sinds Monte Carlo in 2002. Hij werd echter verslagen door Rafael Nadal. Ondanks de scheve finale, had Verdasco genoeg gedaan voor een terugkeer in de Top 10, op nummer negen.
De week daarop speelde Verdasco op de 2010 Barcelona Open als vijfde geplaatste, waar hij Robin Söderling versloeg om zijn vijfde singles titel in zijn carrière te winnen.
In de Internazionali BNL d’Italia 2010, waar hij zijn tweede halve finale op Masters 1000-niveau speelde, stond hij tegenover David Ferrer en verloor. Verdasco’s volgende toernooi was de Madrid Open, waar hij als zesde geplaatst was. Na een bye in de eerste ronde versloeg hij Ivo Karlović voordat hij het moest afleggen tegen Jürgen Melzer.
Toen, een week voor de French Open, bereikte hij in Nice zijn vierde finale van het jaar door Leonardo Mayer te verslaan in de halve finales. Hij verloor vervolgens van Richard Gasquet in de finale. Tijdens de derde set werd hij door een microfoon opgenomen terwijl hij vloeken uitte over het publiek en sarcastisch naar hen zwaaide, waarna het publiek hem uitjoelde. Hij verontschuldigde zich na de wedstrijd en voor de French Open bij iedereen en verklaarde dat twee fans hem hadden opgehitst.
Verdasco was als zevende geplaatst bij de French Open 2010 waar hij in de vierde ronde verloor van Nicolás Almagro. In een upset verloor Verdasco vervolgens in de openingsronde van Wimbledon van Fabio Fognini.
Na verlies in de kwartfinale in Båstad reisde Verdasco vervolgens af naar de VS om zijn voorbereiding op de US Open te beginnen. Op de Legg Mason Classic in Washington verloor Verdasco in de tweede ronde van Marcos Bagdatis.
Op de US Open 2010 kwam Verdasco in de ronde van 16 terug van twee sets achterstand om landgenoot David Ferrer in vijf sets te verslaan. In de volgende ronde verloor hij echter van topfavoriet en uiteindelijke kampioen Rafael Nadal, waardoor Nadals voorsprong in de titelstrijd met 11-0 toenam.
De volgende keer dat hij speelde was op de PTT Thailand Open 2010, waar hij in de tweede ronde verloor van Benjamin Becker na een bye in de eerste ronde te hebben gekregen. Daarna reisde hij af naar China voor de 2010 China Open in Beijing, waar hij verloor van Philipp Kohlschreiber uit Duitsland, en van Thiemo de Bakker uit Nederland op de 2010 Shanghai Rolex Masters. In de 2010 BNP Paribas Masters in Parijs verloor hij van Gaël Monfils in drie sets ondanks het feit dat hij twee matchpoints had bij 5-4 in de beslissende game. Verdasco sloot het jaar af met dezelfde ranking als in 2009, namelijk nr. 9.
2011: Tiende ATP-titelEdit
Verdasco begon het jaar met verlies in de eerste ronde van de Brisbane International van Benjamin Becker. Daarna slaagde hij er niet in om zijn titel te verdedigen op het tentoonstellingstoernooi, de 2011 Kooyong Classic, door in de eerste ronde te verliezen van Gaël Monfils.
De op de Australian Open 2011 als negende geplaatste Verdasco verloor in de vierde ronde van de als zesde geplaatste Tomáš Berdych, en zei na de wedstrijd dat hij al lange tijd een blessure aan zijn voet had. Hij heeft MRI-scans van zijn voet laten maken en er is bevestigd dat hij een gebroken voet had (waarbij een botbreuk is geconstateerd). Hij beweerde dat hij dit sinds eind 2009 heeft opgelopen.
Zijn volgende toernooi was de SAP Open in San Jose, Californië waar hij titelverdediger en top seed was. Hij drong door tot de finale zonder setverlies tegen Rajeev Ram, Ivo Karlović, Denis Istomin en Juan Martín del Potro. Zijn tegenstander in de finale was de jonge Canadees Milos Raonic, die voor het eerst de finale haalde. Verdasco had vier setpunten in een tiebreak, maar verloor de volgende zes punten en de set. Uiteindelijk verloor hij de wedstrijd.
Verdasco nam het in de eerste ronde van Memphis op tegen Raonic. Voor de tweede keer in twee weken verloor hij van Raonic, dit keer in een tiebreak van de derde set. Daarna reisde hij af naar Mexico, waar hij als tweede was geplaatst. Opnieuw verloor hij in de eerste ronde, ditmaal van de Braziliaan Thomaz Bellucci.
Verdasco en zijn Spaanse teamgenoten speelden vervolgens Davis Cup tegen België. Verdasco won zijn beide rubbers in het enkelspel en dubbelspel en hielp Spanje aan een 4-1 overwinning.
In Indian Wells maakte Verdasco een einde aan zijn reeks nederlagen in ATP-toernooien toen zijn tegenstander in de tweede ronde, Ričardas Berankis, moest opgeven nadat Verdasco aan de leiding stond. Daarna verloor hij in de derde ronde van Sam Querrey. In Miami kreeg hij opnieuw een bye in de eerste ronde, maar verloor hij van Pablo Andújar door drie dubbele fouten in zijn servicegame bij 4-4 in de derde.
Op de Monte Carlo Masters verloor hij in de tweede ronde van Tommy Robredo, na een bye in de eerste ronde.
Op de Estoril Open bereikte Verdasco de finale door Frederico Gil en Kevin Anderson te verslaan en werd hij geholpen door de opgave van Milos Raonic in de halve finales. In de finale verloor hij van Juan Martín del Potro. Vervolgens verloor Verdasco op de Madrid Masters, zijn thuisstad, in de tweede ronde na een bye in de eerste ronde van Lu Yen-hsun, die slechts Lu’s tweede overwinning op gravel was in zijn decennialange carrière. Verdasco bereikte als 16e geplaatste de derde ronde van de French Open waar hij verloor van Ivan Ljubičić.
Begon zijn grasseizoen op de Aegon Championships 2011 als 7e geplaatste, versloeg hij Nicolas Mahut en David Nalbandian in straight sets voordat hij in de kwartfinale verloor van Andy Roddick. Op Wimbledon, als 21e geplaatste, versloeg hij Radek Štěpánek in de eerste ronde in een lange partij van vijf sets, voordat hij in de tweede ronde het onderspit dolf tegen de Nederlander Robin Haase.
2012: Vier dubbelspeltitelsEdit
Verdasco begon het jaar met een eerste deelname aan de Hopman Cup met Anabel Medina Garrigues, die Spanje vertegenwoordigde. Hij bereikte de kwartfinale in Auckland, waar hij in straight sets verloor van David Ferrer. Verdasco verloor in de eerste ronde van de Australian Open 2012 van de Australiër Bernard Tomic in vijf sets.
Verdasco reisde daarna naar Brazilië, waar hij de kwartfinale bereikte, maar werd verslagen door landgenoot Albert Ramos. Hij bereikte de finale in Acapulco, maar werd opnieuw verslagen door David Ferrer. In Barcelona werd hij in de halve finale verslagen door de uiteindelijke kampioen Rafael Nadal. Op de Masters 1000 in Madrid versloeg Verdasco Nadal in drie sets, nadat Nadal op 5-2 in de beslissende set had geserveerd voor de wedstrijd. Dit was Nadals enige nederlaag op gravel dat seizoen. Verdasco verloor in de kwartfinale van Tomáš Berdych, die uiteindelijk tweede werd. Hij bereikte vervolgens de derde ronde van de 2012 French Open, maar werd in vijf sets verslagen door Andreas Seppi, die eerder Nikolay Davydenko had verslagen in de eerste ronde en Novak Djokovic naar vijf sets ging in de volgende ronde.
Verdasco speelde vervolgens in Prostějov en verloor in de eerste ronde. Hij werd verslagen door no. 1166 Marek Semjan uit Slowakije in drie sets.
Op Wimbledon bereikte hij de derde ronde, waarin hij in vijf sets verloor van Xavier Malisse.
Verdasco werd in de halve finale van de Croatia Open uitgeschakeld door Marcel Granollers uit Spanje.
Op de US Open van 2012 verloor hij in de derde ronde van Roger Federer. Verdasco bereikte de kwartfinale in Bangkok, waarin hij in straight sets verloor van Janko Tipsarević.
2013: World tour finales dubbelspelEdit
Verdasco speelde in 2012 met aanzienlijke pijn, te beginnen voor de US Open. In 2013 was hij weer gezond en behaalde hij aanzienlijk betere resultaten.
Hij bereikte in 2013 de derde ronde van de Australian Open, waarin hij Kevin Anderson versloeg, en van de Masters 1000 in Madrid, waarin hij Jo-Wilfried Tsonga voor zich moest dulden. Op de French Open verloor hij in de tweede ronde in vijf sets van Janko Tipsarević.
Ook op Wimbledon was hij niet geplaatst, maar Verdasco drong door tot de kwartfinale, waar hij de toernooifavoriet Andy Murray ontmoette. Verdasco overtrof de verwachtingen door de eerste twee sets te winnen, en had meerdere breakpoints tegen Murray’s opslag in de derde en vierde set, maar Verdasco verloor de partij uiteindelijk in vijf sets. Murray won uiteindelijk het kampioenschap.
Verdasco bereikte zijn eerste finale van het jaar op de Swedish Open waar hij werd verslagen door Carlos Berlocq. De week daarop bereikte Verdasco de kwartfinale van de 2013 International German Open, waar hij in drie krappe sets werd uitgeschakeld door de Argentijnse qualifier Federico Delbonis.
Vedasco werd in de eerste ronde van de US Open verslagen door Ivan Dodig uit Kroatië, in 5 sets.
In november 2013 versloeg Verdasco samen met dubbelpartner David Marrero de Bryan-broers om de Barclays ATP World Tour Finals te winnen.
2014: 400 carrièrezeges & twaalfde ATP-titelEdit
Op de 2014 Indian Wells Masters versloeg Verdasco de als achtste geplaatste Richard Gasquet om de kwartfinale te bereiken, waarin hij verloor van John Isner. De Spanjaard won zijn zesde carrièretitel op de 2014 U.S. Men’s Clay Court Championships door Nicolas Almagro in straight sets te verslaan.
Verdasco verloor van Almargro in de kwartfinale van de 2014 Barcelona Open Banc Sabadell. Hij bereikte opnieuw de vierde ronde van de 2014 French Open door Richard Gasquet in straight sets te verslaan, waarna hij verloor van Andy Murray.
2015: Terug naar top 30Edit
Verdasco begon het jaar op de 2015 Qatar ExxonMobil Open versloeg Teymuraz Gabashvili in de eerste ronde voordat hij verloor van de uiteindelijke kampioen David Ferrer in straight sets. Verdasco nam vervolgens deel aan het 2015 AAMI Classic tentoonstellingstoernooi waar hij Gilles Simon versloeg in straight sets. Hij won de titel voor de tweede keer door Aleksandr Dolgopolov Jr. in de finale te verslaan nadat Dolgopolov zich had teruggetrokken vanwege een knieblessure. Op de Australian Open versloeg Verdasco James Ward en Go Soeda en verloor vervolgens van de uiteindelijke kampioen Novak Djokovic in straight sets, ondanks dat hij tijdens de tiebreaker voor de eerste set serveerde. Op de Dubai Championships bereikte hij de tweede ronde om het op te nemen tegen de uiteindelijke kampioen Roger Federer en hoewel hij een break boven Federer stond in de eerste set, verloor hij twintig opeenvolgende punten en verloor de wedstrijd al snel in straight sets. Hij versloeg Rafael Nadal in Miami voor slechts zijn tweede overwinning tegen Nadal, maar de tweede in successie. Op de French Open versloeg hij Taro Daniel in de eerste ronde, voordat hij in de tweede ronde verloor van Benjamin Becker in 5 sets.
Verdasco nam vervolgens deel aan de Aegon Championships op Queen’s Club. Hij versloeg Roberto Bautista Agut in de eerste ronde, alvorens te verliezen van de uiteindelijke kampioen Andy Murray in straight sets. Op Wimbledon won Verdasco zijn eerste twee partijen in vijf sets van Dudi Sela en Dominic Thiem, maar verloor in de derde ronde in straight sets van Stan Wawrinka. Daarna stond hij in de eerste ronde van de Hamburg Open weer tegenover Nadal, maar hij slaagde er niet in een derde opeenvolgende zege te boeken en verloor de partij in drie sets. Op de US Open verloor hij in de tweede ronde van Milos Raonic met 6-2, 6-4, 6-7(5), 7-6(1).
2016: Dertiende & veertiende ATP-titelsEdit
Op de Australian Open versloeg Verdasco in de eerste ronde de nummer 5 van de wereld, kampioen van 2009 en landgenoot Rafael Nadal in vijf sets, waarmee hij slechts zijn derde overwinning tegen Nadal in zijn carrière markeerde; bovendien werd hij slechts de tweede speler die Nadal in de eerste ronde van een Grand Slam versloeg. Hij verloor vervolgens zijn tweede ronde partij van Dudi Sela in vier sets.
2017 French Open Men’s Double halve finalesEdit
In het enkelspel begon Verdasco het jaar op de 42e plaats, speelde in 25 toernooien, won 29 wedstrijden en verloor er 25. Van deze overwinningen waren er 11 tegen spelers hoger gerangschikt dan hem, waaronder 2 overwinningen tegen top 10-spelers Dominic Thiem (6e) en Alexander Zverev (10e), terwijl 9 van zijn verliezen tegen lager gerangschikte spelers waren. Hij bereikte 1 finale in Dubai, een ATP 500 evenement, waar hij verloor van de als eerste geplaatste Andy Murray in straight sets.Hij bereikte 3 halve finales in Doha, Stockholm en Båstad: In de halve finale van Doha, tegen de als tweede geplaatste en titelverdediger Novak Djokovic, won Verdasco de eerste set met 6-4, en op 4-4 in de tweede set had hij 3 breakpoints maar kon er geen omzetten. In de tiebreak leidde hij met 6-2, maar slaagde er niet in 5 matchpoints te winnen en verloor de tiebreak met 7-9, en uiteindelijk de wedstrijd. Djokovic won het toernooi en verdedigde zijn titel. In Stockholm verloor hij in de halve finale van titelverdediger del Potro; del Potro won het toernooi en verdedigde zijn titel. In Båstad wreekte Verdasco zijn verlies van vorig jaar in de finale tegen Albert Ramos Viñolas, door hem in de kwartfinale te verslaan; dit was zijn 4e halve finale in 5 jaar, maar verloor van de uiteindelijke kampioen David Ferrer in de halve finale.Verdasco bereikte 4 kwartfinales in 2017: Parijs, een ATP 1000-evenement, en in Houston, Boedapest en Antalya.
In het dubbelspel, met Nicolás Almagro, bereikte Verdasco de halve finale van Qatar ExxonMobil na het verslaan van de als tweede geplaatste M. Pavić-A. Peya in de eerste ronde, en F. Bagnis-J. Veselý in de kwartfinale. Ze speelden echter niet de halve finale tegen V. Pospisil-R. Štěpánek die overliepen naar de finale.Bij de French Open Men’s Doubles, en voor de eerste keer in zijn Grand Slam dubbelspel carrière, bereikte Verdasco (met Nenad Zimonjić) de halve finale waar ze verloren van González-Young in drie sets.