In de rechtszaak staat dat het echtpaar – Christopher en Carie Keller – in 2012 een valse aangifte heeft gedaan, toen ze de politie van La Mesa vertelden dat Quinn de twee dochters van Christopher Keller, toen 8 en 10 jaar oud, had gemolesteerd.
De Kellers ontkenden de beschuldigingen van Quinn.
Op dat moment deelden de Kellers de voogdij over de kinderen met de moeder van de meisjes, Carla Sottile, die getrouwd was met Quinn, volgens gerechtelijke documenten. Een San Diego familierechtbank had het verzoek van de Kellers om volledige voogdij afgewezen.
Quinn’s juridische klacht uit 2014 beweert dat de Kellers probeerden volledige voogdij over de meisjes te krijgen door valse beschuldigingen van kindermishandeling te uiten tegen Quinn, die toen de hoofdrol speelde in de Discovery Channel’s “The Devils Ride” reality tv-show. De show volgde Quinn en andere leden van de motorclub Laffing Devils.
In augustus 2012 meldden de Kellers aan de politie van La Mesa dat ze reden hadden om aan te nemen dat Quinn de meisjes seksueel had misbruikt, aldus de rechtszaak. De politie van La Mesa ondervroeg de Kellers, liet een kinderwelzijnspsycholoog de meisjes ondervragen, besloot dat verder onderzoek gerechtvaardigd was en arresteerde Quinn.
Tijdens het onderzoek verstrekte Quinn’s strafrechtelijk verdedigende advocaat, Richard Berkon, de autoriteiten medische dossiers waaruit bleek dat Quinn een gedocumenteerde gezondheidstoestand had die sommige van de door de meisjes beschreven seksuele handelingen fysiek “onmogelijk” maakte, aldus de rechtbankverslagen. Berkon verstrekte ook werkroosters die aantoonden dat Quinn de stad uit was op sommige van de data waarop de meisjes zeiden dat hij de daden pleegde, en ander bewijsmateriaal dat twijfel zaaide over de beschuldigingen.
Quinn en Sottile vonden ook een huiswerkopdracht geschreven in het handschrift van Carie Keller, die een van de meisjes vervolgens had gekopieerd in haar eigen schrift, volgens de rechtszaak. Berkon vermoedde dat het huiswerk niet het enige was dat Carie Keller als ghostwriter voor het meisje had geschreven.
Een aantekening in het dagboek van het meisje, dat de Kellers als bewijs voor Quinns schuld hadden aangevoerd, kwam Berkon vreemd voor omdat het in derde persoon was geschreven en als een richtlijn, aldus de rechtszaak. Het meisje had geschreven dat ze moest “‘niet vergeten te vertellen dat je stiefvader naar je geslachtsdelen zat te staren tijdens je doktersbezoek.”
Quinn ontkende ooit het meisje naar de dokter te hebben gebracht, en gaf de dokter toestemming om met de autoriteiten te praten.
De aanklagers besloten Quinn niet van een misdrijf te beschuldigen, maar zijn arrestatie haalde het nieuws en zijn leven stortte snel in, aldus Douglas S. Gilliland, Quinn’s advocaat voor de civiele zaak.
De familierechtbank kende de Kellers de volledige voogdij over de meisjes toe. Sottile vertrok en scheidde uiteindelijk van Quinn omdat ze dacht dat het verbreken van de banden met hem haar enige kans was om weer gedeeltelijk voogdij over haar kinderen te krijgen, aldus Gilliland. Quinn werd ontslagen bij “The Devils Ride.” Hij werd ook uit zijn motorclub verdreven, en gedwongen onder te duiken vanwege doodsbedreigingen, volgens zijn advocaat.
Gilliland zei dat Quinn in staat was om beetje bij beetje uit zijn schuilplaats te komen nadat leden van de club hoorden dat aanklagers Quinn niet hadden aangeklaagd.
“Ik denk dat een hoger lid van (een andere motorclub) in principe een verklaring aflegde dat als de aanklager niet vervolgde, het waarschijnlijk niet gebeurd was,” zei Gilliland.
Quinn is nooit meer aangenomen voor de TV-show en doet nu klusjes, aldus Gilliland.
De Kellers probeerden en slaagden er niet in om een rechter zover te krijgen dat hij Quinn’s rechtszaak vroegtijdig zou verwerpen wegens gebrek aan verdienste, zo blijkt uit rechtbankverslagen. Ze namen toen de zaak aan het Californische Hof van Beroep. De beslissing woensdag bevestigde de uitspraak van de lagere rechter, met appellerende rechters ook van oordeel dat Quinn had aangetoond een voldoende waarschijnlijkheid om te zegevieren op zijn vorderingen tijdens het proces.
De advocaat van de Kellers, Dan H. Deuprey, gaf een verklaring namens zijn cliënten, waarin hij aandrong op voorzichtigheid tegen het lezen van iets in de beslissing van het hof van beroep.
“De beslissing van het hof woog de geloofwaardigheid van geen enkele getuige en besliste niet of de beweringen waar of vals waren,” zei de verklaring. “De enige bevinding was dat de eiser de minimale bewijsdrempel had ingediend die nodig was om een vroegtijdige verwerping van de zaak te voorkomen.”
De verklaring zei dat de Kellers “sterk geloven in de geloofwaardigheid van de rapporten van hun kinderen over het ongepaste gedrag van hun voormalige stiefvader, zowel op het moment van de rapporten als tot op de dag van vandaag.”
In de verklaring wordt opgemerkt dat tal van professionals op het gebied van rechtshandhaving en kinderwelzijn grondig onderzoek hebben verricht alvorens Quinn te arresteren.