Ondanks onze collectieve obsessie voor medische programma’s als Scrubs en Grey’s Anatomy kan een ziekenhuisopname voor iedereen een beangstigende en schokkende ervaring zijn.
Het ene moment ben je bezig met een normale routine, het volgende moment lig je op een brancard onder tl-verlichting en word je geprikt en geprikt door gezichtsmaskers en medische scrubs. En geen van hen heeft een magische oplossing voor onze problemen zoals ze op televisie doen.
Het is volkomen normaal, zelfs verwacht, voor patiënten om gematigde tot extreme angst te voelen wanneer ze een ziekenhuis of kliniek binnengaan voor een onverwacht bezoek, en dit kan problemen veroorzaken voor jullie beiden. Communicatie kan moeilijker zijn, omdat de persoon in het ziekenhuisbed zijn angst kan tonen door extreme emoties of lichamelijke symptomen.
Als verpleegkundige is het essentieel dat u weet hoe u een effectieve interventie voor angst in elke situatie kunt bieden, om te helpen eventuele angsten te verminderen en uw patiënten troost te bieden.
Stap 1: Beoordeling van de patiënt
Doe wat speurwerk. Stel de patiënt vragen over zijn leven buiten het ziekenhuis; dit kan u enkele belangrijke aanwijzingen geven over de situatie. Misschien hebben ze een geplande medicatie gemist, wat de onderliggende oorzaak van hun episode is, of misschien hebben ze hypoglykemie en is hun bloedsuiker verhoogd.
Wat de oorzaak ook is, het is belangrijk om aandachtig en empathisch naar uw patiënt te luisteren. Soms moeten ze gewoon weten dat iemand ziet wat ze doormaken; en empathisch met hen praten zal de patiënt ook verzekeren dat u geïnteresseerd bent in hen als persoon, niet alleen als een opname.
Zorg ervoor dat u specifieke vragen stelt over hun angstige episode, om te bepalen of het gewoon situationeel is, of iets dat ze regelmatig ervaren: “Heeft u eerder last gehad van angst? Wat heeft u in het verleden geholpen met angst?” Stel eenvoudige maar indringende vragen om u te helpen begrijpen hoe u op dit moment het meest effectief voor uw patiënt kunt zijn.
Stap 2: Communiceren
Een deel van de reden waarom patiënten in het ziekenhuis stress ervaren, is dat ze zich in een vreemde omgeving bevinden waar ze zich vrijwel hulpeloos voelen; vooral nieuwe of weinig frequente patiënten. Zorg ervoor dat u voorbereid bent om alle vragen te beantwoorden voordat u hun kamer binnenkomt.
Zelfs als ze geen vragen stellen, leg dan uit wat u doet en waarom u het doet in termen die ze kunnen begrijpen. Maar probeer een neerbuigende toon te vermijden; dit zal uw patiënt laten weten dat u hem respecteert, en hem het gevoel geven dat hij enige macht heeft over de situatie.
Stap 3: Interventie
De minst ingrijpende vorm van interventie is altijd de eerste om te proberen, en vaak de meest effectieve, als ernstiger maatregelen niet nodig zijn.
Als de patiënt lichamelijk in staat is en zich wil verplaatsen, geef hem dan de tijd om door de gangen te dwalen, of naar buiten te gaan om wat frisse lucht te happen (mits dit is toegestaan volgens de werkingsnormen in uw afdeling). Te veel tijd doorbrengen in een ziekenhuiskamer maakt iemand claustrofobisch, en het kan een patiënt enorm helpen om van tijd tot tijd van uitzicht te veranderen. Bovendien is lichaamsbeweging uiterst effectief om stress en situationele angst te verminderen. Moedig de familie en huisdieren van de patiënt aan (als uw ziekenhuis dat toestaat) om vaak op bezoek te komen. Bezoeken van dierbaren kunnen versterkend werken.
Als een patiënt overdreven angstig is: voor de dood, behandeling, naalden enz. zorg er dan voor dat u hun angsten met medeleven en aandacht opvangt. Wijs ze niet af, vertel ze niet dat er niets aan de hand is of dat ze zich gewoon moeten ontspannen. Vraag hen wat zij van u nodig hebben wanneer zij deze angst ervaren, en kom hen halverwege tegemoet. Begeleid hen door activiteiten om hen te helpen kalm te blijven: ademhalings- en mindfulness-oefeningen zijn gemakkelijke en effectieve coping-technieken die u hen kunt leren. Neem wel enkele vitale functies op als een patiënt angstig is om er zeker van te zijn dat er geen medische oorzaak is.
Als de patiënt van kunst houdt, kunt u rustgevende muziek voor hen opzetten, of hen een kleurboek aanbieden om hen af te leiden en hun gedachten te verzetten. Kleine ingrepen kunnen op deze manier uiterst effectief zijn om een aangename omgeving te creëren tijdens hun opname.
Een verpleegkundig zorgplan maken
Zorgplannen zijn een veelgebruikte methode die verpleegkundigen gebruiken om de behandeling te organiseren op basis van zowel subjectieve als objectieve informatie in een bepaald medisch scenario waarbij een patiënt betrokken is. Het hebben van een zorgplan helpt u om doelen te identificeren, interventies te strategiseren en te motiveren, en een verpleegkundige diagnose te stellen.
Volgens NANDA is de medische definitie van angst als volgt:
“Een toestand waarin een individu of groep gevoelens van onbehagen of angst ervaart en activering van het autonome zenuwstelsel in reactie op een vage, niet-specifieke bedreiging.”
Met behulp van deze definitie en de hieronder afgebeelde hulpmiddelen zou u een zorgplan moeten kunnen maken voor een effectieve angstinterventie.
- Verpleegkundige diagnoseDe eerste stap is om vast te stellen dat de patiënt angst ervaart, en om op basis van medisch onderzoek en interview de waarschijnlijke oorzaken van de angst van uw patiënt te beschrijven. Aan de hand hiervan kunt u een plan van aanpak voor de behandeling opstellen.
- Subjectieve gegevensHier legt u vast hoe uw patiënt de angst ervaart.
Wat zijn de symptomen zoals zij die beschrijven? Hebben zij voor vandaag al een behandeling geprobeerd? Hebben zij recentelijk stressvolle of levensveranderende gebeurtenissen meegemaakt? Hoe wordt de patiënt naar eigen zeggen beïnvloed door zijn angst?
Al deze informatie zal u helpen bij het begrijpen van de ervaring van de patiënt met zijn kwaal, en hoe u hem het beste kunt helpen.
- Objectieve gegevensHier legt u uw observaties van de patiënt vast in relatie tot uw verpleegkundige diagnose, en de gegevens die u verzamelt via vitale functies. Gedragsobservaties, fysiologische observaties, bloeddruk, temperatuur, enz. komen allemaal in deze kolom.
- Verpleegkundige uitkomstenHier identificeert u doelen voor de patiënt.
In verband met angst kan dit zijn: het verminderen van het angstgevoel van de patiënt; het onderzoeken en effectief gebruiken van copingmechanismen door de patiënt; of de patiënt die zich vrijwillig opgeeft voor een bezoek aan een psychiater voor een langdurige behandeling van zijn angst. Door de hoopvolle uitkomsten op deze manier te ordenen, kunt u de zorg beter plannen en uitvoeren.
- Verpleegkundige interventiesHierin zet u uw “aanvalsplan” uiteen. Welke specifieke methoden en interventies gaat u gebruiken om de patiënt te helpen de doelen te bereiken die u voor hem of haar hebt gesteld?
Dit gedeelte moet punten bevatten die allemaal specifiek betrekking hebben op de resultaten die u hierboven hebt geschetst. Na deze laatste stap bent u volledig voorbereid op een uitstekende en effectieve interventie voor uw angstige patiënten.
Ziekenhuizen kunnen stressvolle plaatsen zijn om als patiënt te bezoeken en door de stappen te volgen die we hebben geschetst, kunt u uw patiënten helpen om hun acute angst te overwinnen. Ziekenhuizen kunnen ook stressvolle plaatsen zijn voor verpleegkundigen om te werken, waar ze onder een berg eisen worden geplaatst en ragged op een straffend schema worden uitgevoerd.
Medley is een platform dat verpleegkundigen helpt hun eigen schema’s in te stellen en op hun eigen voorwaarden te werken door per-diem-kansen rechtstreeks op uw telefoon te leveren. Als u wilt dat een schema dat is makkelijker op je zenuwen, kunt u zich hier gratis aanmelden.