(Don’t) Be the Gray man

Dit is een gastbijdrage van Patrick Steadman

Een paar dagen nadat Trump was verkozen, tweette een van mijn vrienden dat hij een pistool ging kopen. Zes maanden later citeerde een andere vriend de tweet, waarbij hij hem zachtjes aan de schandpaal nagelde omdat hij het wapen niet daadwerkelijk had gekocht.

Hoewel dergelijke virtue signaling een beetje cringeworthy is, denk ik dat het een type gedrag is dat we zouden moeten verwachten en aanmoedigen in een functionerende democratie waarin mensen gezonde gevoelens van saamhorigheid en verbondenheid hebben.

Het zou veel erger zijn geweest als mijn vriend het wapen had gekocht, had geleerd hoe het te gebruiken, en het aan niemand had verteld, en zich had vermengd met zijn creatieve professionele collega’s onder wie wapenbezit ongebruikelijk is.

Dat zou hem een grijze man hebben gemaakt, wat zoiets is als normcore voor preppers, behalve in de opzichten die het niet is.

De Grijze Man Richtlijn

Volgens SurvivialThinkTank.com is een “grijze man” “een individu dat de vaardigheden, het vermogen en de intentie bezit om op te gaan in elke situatie of omgeving zonder op te vallen, zijn of haar ware vaardigheden, vermogen en intentie verhullend voor anderen.” De term “grijze man” wordt momenteel gebruikt door survivalisten die geloven dat kleden en handelen “grijs” zal hun kansen verbeteren als stront de ventilator raakt (SHTF).

Promoters van de grijze man stijl geloven dat openlijke tactische uitrusting is een “shoot-me-first”-signaal, en in plaats daarvan de voorkeur aan multi-modale kleding die hen zal helpen aandacht te vermijden totdat het tijd is om geweld te gebruiken. Een grijze man zou bijvoorbeeld niet een van de “bug out bags” dragen die in dit recente NYT Style artikel worden aanbevolen, omdat de aanbevolen tassen duidelijke militaire kenmerken bevatten zoals MOLLE panelen, hydratatie blazen, en camouflage. De grijze man geeft de voorkeur aan het dragen van zijn wapens en voorraden in een dorky messenger tas als de Vertex EDC Satchel, ontworpen om “te mengen in het dagelijks leven”, terwijl nog steeds ballistische inserts bevatten en het mogelijk maakt voor snelle vuurwapen trekkingen.

Over de afgelopen maanden, heb ik ook komen te zien “grijs” als een opkomende (maar onuitgesproken) politieke identiteit. De grijze man probeert politiek normaal te lijken, terwijl hij in het geheim visioenen koestert over een breed scala van apocalyptische politieke scenario’s, van linkse culturele revolutie tot technocratisch feodaal separatisme. Grijze politiek onderscheidt zich van cryptofascisme of andere cryptopolitiek doordat grijze politiek geen geloof in een bepaald systeem vereist: de grijze man heeft geen agenda buiten zijn geheime voorbereiding. Zelfs als hij niets te zeggen heeft over de beleidsdebatten van het heden, kan hij zich belangrijk en verlicht voelen terwijl hij zich voorbereidt op de politiek van een toekomstige wereld.

Survivalistenhaat

Survivalbloggers ontwikkelden het concept van de grijze man in reactie op een waargenomen dreiging van “survivalistenhaat”. De survivalblogger Selco, van SHTF School, gebruikt zijn ervaringen tijdens de Balkanoorlog om zijn grijze-man-theorie te motiveren.

Selco schrijft dat hij sommige van zijn meer voorbereide buren voorraden zag weggeven tijdens de eerste paar weken van het conflict. Slechts enkele weken later werden veel van deze gulle mensen beroofd of zelfs vermoord. Selco zegt dat dieven hun acties vaak rechtvaardigden met de beschuldiging dat de goed voorbereide individuen op de een of andere manier schuldig waren aan het anticiperen op of katalyseren van de chaos. Een recensent van Selco’s overlevingscursus dringt er bij de lezers op aan om terug te denken aan de middelbare school, waar “degenen die voorbereid waren op het examen werden gehaat en nerds werden genoemd”.

Selco roept zijn lezers expliciet op om te oefenen in grijs zijn, en benadrukt dat grijs zijn een levensstijl is die begint voordat er stront aan de knikker is. Hij gaat zelfs zo ver dat hij ouders aanbeveelt voorraden en wapens verborgen te houden voor hun kinderen, zodat de kinderen er niet over praten met hun buurtvriendjes.

Het idee van de grijze man als levensstijl lijkt te zijn ontstaan met de term zelf.

Het vroegste geschrift dat ik kon vinden over de grijze man is een post op de “Western Rifle Shooters Association” blogspot, naast posts over vuurwapens en anti-overheidspolitiek. Dit stuk, geschreven in een Goofus en Gallant stijl, presenteert de grijze man als een identiteit. Voorbeeld: “De Jonge Grijze Man wordt afgedaan als een watje, de Oudere als een oude, stervende dwaas.”

Dit citaat roept de vraag op: waarom een survivalist zijn als het zo’n sociale verplichting is? Zou het niet beter zijn om het idee te accepteren dat overleven sociaal bepaald is?

Voor Amerikaanse libertarische, anti-overheid survivalisten staat grijs zijn op gespannen voet met hun verlangen om hun politieke overtuigingen te delen en uit te dragen. Misschien als een manier om deze spanning te verlichten, presenteert de Western Rifle Shooters Association post de grijze man als iets dat kan worden beoefend met een groep: ” oefent met zijn wapens in privé, of alleen met zijn mede-Grijze Mannen, altijd op een afgezonderde locatie.”

Grijs als Beroep, Grijs als Fantasie

In recentere artikelen over grijze man, meestal te vinden op survivalistische inhoudsboerderijen, wordt grijze man gepresenteerd als situationele strategie voor gebruik in een fantasie stedelijk overlevingsscenario. Voor veel jongere survivalisten is survivalisme minder een politieke identiteit en meer een hobby.

Undercoveragenten en militaire professionals maken ook tactisch gebruik van grijze man, vooral in krijgsgevangenissituaties. Om een idee te krijgen van hoe professionele grijze man eruit ziet, kijk eens naar de man die gefotografeerd is in deze tweet thread van Chelsea Manning:

Manning beweert dat de zwaar met rubber beklede business casual schoenen van deze man het feit lekken dat hij een undercover agent is, voorbereid op geweld.

Maar zelfs als je de grijze man in een menigte kunt spotten, kan het moeilijk zijn om de professionals te onderscheiden van de fantasiespelers.

Balenciaga F/W 2022

Als ik het met mijn vrienden over het grijze-mannenconcept heb, zeggen velen meteen iets als: “dus dit is normcore voor preppers?” En dit is logisch: het concept van grijze man is vergelijkbaar met het concept van normcore zoals het oorspronkelijk werd gedefinieerd door K-HOLE in 2013.

Normcore verschilt echter van grijze man in één belangrijk opzicht: motivatie. K-HOLE zegt dat normcore “een pad is naar een vrediger leven”, door het besef dat “aanpassingsvermogen leidt tot saamhorigheid en verbinding”.

Enkele verklaarde motivaties achter grijze man zijn “het behouden van je preps”, “het vermijden van kinetische confrontatie”, en “de dreigende aanval van zelfbenoemde have-nots”.

Het concept van normcore zoals voorgesteld door K-HOLE is heel anders dan normcore zoals het is geïmplementeerd in de cultuur. Normcore is een onmiddellijk herkenbare look geworden die coole mensen er nog cooler doet uitzien. Hetzelfde soort proces zal waarschijnlijk gebeuren met de grijze man. Kledingbedrijven zullen de kracht van het grijze man idee vangen en het destilleren tot een “look”.

Dit lijkt misschien vergezocht, maar er is al enig bewijs. In de mode-industrie is er de opkomst van camping chic en gorpcore.

Camping chic was afgelopen winter zichtbaar in de collecties van Prada, Balenciaga en Vetements, en is opnieuw opgedoken in de lente / zomer 2018-looks, met name de multimodale utilitaire stukken in de DIRT-collectie van Rick Owens. (Denk aan grote holsterachtige leren zakjes rond de dij).

Concurrently, de term gorpcore werd bedacht door NYMag journalist Jason Chen. Volgens Chen heeft gorpcore dezelfde aantrekkingskracht als normcore, maar in plaats van de Mall te idealiseren, idealiseert gorpcore de Woods. In de praktijk lijkt gorpcore te betekenen dat Patagonia weer cool is. (DeRay McKesson draagt een blauw Patagonia-vest omdat het praktisch is en hij het milieubewustzijn van het bedrijf over het algemeen goedkeurt). Chen stelt dat gorpcore, net als zo ongeveer alles, kan worden toegeschreven aan de post-election malaise.

Het is normaal geworden voor mensen overal in het politieke spectrum om te praten over de dreigende ineenstorting. De NYT en de New Yorker hebben tongue-in-cheek profielen van survivalisten geschreven, maar deze ironische profielen zullen nog steeds dienen als toegangspoorten tot de cultuur.

Naarmate deze trends de mainstream binnenglijden en in wisselwerking staan met cypherpunk en anarcho-primitivisme, zullen mensen zich beginnen in te houden en subtieler grijs gaan. Ze zullen hun verborgen vaardigheden en bedoelingen nog net willen laten doorschemeren, en klaar zijn om in beweging te komen.

In de huid van een schaap

Artikelen over de stijl van de grijze man gaan er meestal van uit dat de lezer van nature in staat is om een grijze man te zijn. De twee factoren die vaak worden besproken als obstakels om grijs te zijn, zijn: 1) ongewoon kort of lang zijn, en 2) een vrouw zijn die sexuele aandacht trekt. Hier is een voorbeeld van advies gegeven aan vrouwen over grijs zijn:

“Wees je bewust van geuren zoals voedsel, zeep of buskruit die iemand zou relateren aan iets wat ze zouden willen. Probeer na te denken over wat je doet, zegt of draagt dat een verband kan veroorzaken met een soort verlangen. Dit is vooral belangrijk voor vrouwen. Wanneer SHTF, zullen er zeer weinig heren zijn en zij die de macht hebben zullen nemen wat ze willen, zonder rekening te houden met repercussies. Wees je bewust van toespelingen of bewegingen zoals het buigen van je rug of lichamelijk contact. Ze kunnen je in een situatie brengen waar je misschien niet meer uit kunt komen.”

Van How to Be the Gray Man When SHTF

Een reactie op een YouTube-video over de grijze man wijst erop dat als zwarte man, “proberen een grijze man te zijn op veel te veel plaatsen in dit land moeilijk zal zijn.” Een andere commenter reageert met een advies dat echoën advies soms gegeven aan zwarte mannen in het dagelijks leven: probeer te worden ontslagen. De commenter linkt naar een Vice-artikel waarin twee Britse mannen ontdekken dat het dragen van neon hi-vis vesten hen in staat stelt om aan de aandacht te ontsnappen en toegang te krijgen tot verboden gebieden.

Voor minderheden in Amerika worden de handelingen die nodig zijn om een ramp te overleven, vaak gecriminaliseerd of gedemoniseerd. Veel dramatische voorbeelden van dit fenomeen deden zich voor tijdens de orkaan Katrina, toen zwarte gezinnen die met voorraden door het water waadden, berucht werden beschreven als “plunderend”, terwijl blanke gezinnen werden beschreven als “zoekend”. De politie van de welvarende gemeenschap Gretna vuurde schoten af over de hoofden van gezinnen die over een brug naar hun gemeenschap probeerden te vluchten, een schril voorbeeld van hoe grenzen zich plots kunnen vormen bij een ramp. In een ander geval doodde de politie een ongewapend kind en een geestelijk gehandicapte man die over een brug probeerden te vluchten naar het huis van een bevriende familie. De agenten werden pas in 2012 vervolgd, na een jarenlange doofpotaffaire.

Grijstheoretici merken vaak op dat het bij een ramp meestal het beste is om thuis te blijven. Gray man zijn is een reactie op situaties waarin men “gebieden buiten je huis moet doorkruisen om verschillende redenen”, zoals “bevoorradingsroutes” en “informatie verzamelen”.

In een post-SHTF wereld, zou een gewapend persoon met overlevingsvaardigheden op een “bevoorradingsroute” niet een gevaarlijk roofdier zijn?

In de Verenigde Staten is het handig om een blanke grijze man te zijn, omdat het een blanke in staat stelt om zijn of haar wapens en voorraden te hamsteren, maar nog steeds beschouwd te worden als een slachtoffer dat hulp waardig is.

Zoals het aankweken van een volkse nuchterheid mensen als George Bush en Warren Buffet helpt hun macht en goodwill te behouden, zo zal het aankweken van een sullige onschadelijkheid terwijl men zijn vermogen verborgen houdt, een krachtige strategie zijn voor de 21e eeuw.

L/ACC

Enkele aspecten van links accelerationisme (of “l/acc”) doen denken aan de grijze man ethos. Hier volgt bijvoorbeeld een citaat uit het Accelerationist Manifesto:

“De fetisjering van openheid, horizontaliteit en inclusie van veel van het huidige ‘radicale’ links zet de toon voor ineffectiviteit. Geheimhouding, verticaliteit en uitsluiting hebben ook hun plaats in effectieve politieke actie (al is dat natuurlijk geen exclusieve plaats).”

Als links probeert het concept van de grijze man over te nemen en te gebruiken voor progressief activisme, kan dat averechts uitpakken. Pogingen om van de eindeloze dialoog over te stappen op geheime organisatie en directe actie kunnen destabiliserend werken.

Het is niet bijzonder ongebruikelijk dat iemand een politieke lijn belijdt (bijv. socialist) die niet strookt met de toekomst die hij voorbereidt (bijv. anarcho-kapitalist). Meestal is deze inconsistentie het resultaat van alledaagse opportuniteiten en beperkingen, en wordt alleen ervaren als cognitieve dissonantie.

Maar wanneer een persoon begint te voelen alsof hij een geheime “voorsprong” heeft vanwege zijn indekking en dissembling, wordt hij de grijze man, zelfs als hij dat niet beseft. En dat kan een probleem zijn.

Ways to Be Gray

Ik heb drie verschillende manieren aangestipt om de grijze man te zijn.

De eerste is tactisch gebruik van de grijze man, nuttig voor iemand die Chelsea Manning wil stalken, voedsel wil zoeken post-SHTF, of erbij wil horen op school.

De tweede manier is grijsheid als bewust deel van iemands identiteit, handig voor survivalists die willen hamsteren zonder de sociale gevolgen van hun hamsteren onder ogen te zien.

De derde manier is grijsheid als onbewust deel van iemands identiteit, met name iemands politieke identiteit.

Elke manier is op zijn eigen manier problematisch, en brengt kosten met zich mee in termen van saamhorigheid en verbondenheid.

Hoewel het leuk is om lol te maken met de dynamiek van ‘virtue signaling’ op sociale media, is een samenleving waarin veel mensen ‘grijze’ identiteiten en geloofssystemen hebben, stilletjes klaargestoomd voor chaos. En chaos en rampspoed zullen hoogstwaarschijnlijk leiden tot een zeer regressieve verdeling van lijden.