Technologie heeft een grote verandering teweeggebracht voor de nieuwe generaties. Het werd een zeer populair onderwerp voor psychologen en sociologen. Dat resulteerde in het gebruik van labels als “digital native”, “de netgeneratie”, “de Google-generatie” of “de millennials”. Deze accenten definiëren het leven van jongeren in het tijdperk van de nieuwe technologieën.
‘Digital natives’ zijn over het algemeen geboren na de jaren tachtig en zij voelen zich comfortabel in het digitale tijdperk, omdat zij zijn opgegroeid met het gebruik van technologie, maar ‘digital immigrants’ zijn degenen die geboren zijn vóór de jaren tachtig en zij zijn angstig voor het gebruik van technologie. Digitale immigranten’ zijn de oudere mensen, zij zijn niet opgegroeid in een digitale omgeving. De term digitale immigrant is meestal van toepassing op personen die geboren zijn vóór de verspreiding van de digitale technologie en die er niet op jonge leeftijd aan zijn blootgesteld. Digital natives zijn het tegenovergestelde van digital immigrants, zij zijn al van jongs af aan vertrouwd met technologie. Volgens Prensky zijn digital natives de generatie jongeren die “native speakers” zijn van de digitale taal van computers, videospelletjes en het internet.
Als ik de jongere generatie en de oudere generatie observeer, zie ik het verschil duidelijk. Ik heb vaak te maken met de interactie tussen de nieuwste digital natives en de klassieke digitale immigranten.
Millennials zijn geboren tussen de jaren 1980 en 2000. Degenen die na 2000 zijn geboren, worden beschouwd als Generatie Z. In de afgelopen jaren hebben onderzoekers twee generaties geobserveerd: degenen die na de jaren 1980 zijn geboren en degenen die na 1993 zijn geboren, en de resultaten waren dat de jongere groep positievere attitudes ten opzichte van internet had en lagere angstscores over het internet en een hoger gebruik van het web, e-mail en sociale media. Volgens studies zijn de hersenen van digital natives actiever bezig tijdens het scrollen door een webpagina dan tijdens het lezen van gedrukte tekst.
Nieuwe technologieën zijn bepalend geweest voor het leven van jongere generaties op een manier die een fundamentele verandering voorspelt in de manier waarop jongeren communiceren, socialiseren, creëren en leren. Het internet heeft de manier waarop we informatie zoeken en de manier waarop we denken een nieuwe vorm gegeven.
Digital natives zien iedereen op gelijke hoogte en delen de wereld niet op in hiërarchieën, ze bekijken de wereld horizontaal. Zij overschrijden grenzen en omarmen de voordelen van het delen met elkaar. Deze waarden bestaan door wat zij gedreven worden. We kunnen veel leren van digital native generaties omdat hun wereld een echte democratie en gelijkheid is. Zij verwerpen gecentraliseerde en op controle gebaseerde vormen van bestuur. De generatie is agressiever, competitiever en resultaatgeobsedeerd. Het verschil tussen digital natives en digital immigrants is dat digital immigrants doelgericht zijn en digital natives waardegericht. Digital natives houden van parallelle processen en multi-task.
Door de interactie met technologie “denken en verwerken digital natives informatie fundamenteel anders” (Prensky) dan digital immigrants. Digital natives, volgens Prensky, verwerken informatie snel, genieten van multi-tasking en gaming, terwijl digital immigrants informatie langzaam verwerken, aan één ding tegelijk werken en minder serieuze benaderingen van leren niet waarderen. Deze kloof, aldus Prensky, is het grootste probleem waarmee het onderwijs vandaag wordt geconfronteerd en leerkrachten moeten hun manier van lesgeven veranderen om hun leerlingen aan zich te binden. Kinderen die opgevoed worden met de computer denken anders. Zij ontwikkelen hypertekst-denken. Het onderwijs moet veranderen om betere generatieverwachtingen te scheppen. Prensky beweert dat de digital native de dominante wereldwijde bevolkingsgroep aan het worden is, en dat de digitale immigrant aan het afnemen is.
Het punt is dat digital natives eerst hun sociale platforms checken, niet de TV. Ze zijn liever betrokken dan gemarkeerd om iets, kan ze niet schelen of de inhoud is professioneel geproduceerd, maar dat het authentiek is en op hun niveau. Ze ontwikkelen hun cultuur – IT-cultuur.
Groepen van digitale immigranten:
Avoiders: zij geven de voorkeur aan een relatief minimale technologie, of een technologievrije levensstijl. Zij hebben geen e-mailaccount en/of smartphones en neigen naar deadlines. Sociale media is te veel voor hen en zij zien de waarde niet in van deze activiteiten.
Reluctant adopters: zij accepteren technologie en proberen ermee om te gaan, maar vinden het onintuïtief en moeilijk om ermee om te gaan. Ze hebben een mobiele telefoon maar gebruiken geen sms’jes, gebruiken af en toe Google maar hebben geen Facebook-account, maar checken hun e-mails en gebruiken online bankieren.
Enthousiaste adopters: zij zijn digitale immigranten die het potentieel hebben om de autochtonen bij te benen. Zij omarmen technologie en kunnen hightech leidinggevenden, programmeurs en zakenmensen zijn. Deze groep ziet de waarde van technologie, ze gebruiken Facebook en checken regelmatig e-mails en technologie maakt hen enthousiast. Als ze zaken doen, hebben ze een website.
Digital natives grouping:
Avoiders: ook al zijn ze geboren in de digitale wereld, sommige jongeren voelen geen affiniteit met digitale technologieën en Facebook. Mobiele technologieën boeien hen niet. Ze hebben mobiele telefoons, maar gebruiken geen e-mail en sociale media-accounts.
Minimalisten: ze gebruiken technologie minimaal en wanneer ze het nodig achten. Ze zoeken informatie op Google als het moet en kopen online als ze iets niet in een plaatselijke winkel kunnen kopen. Ze checken hun Facebook account één keer per dag of om de paar dagen.
Enthousiaste deelnemers zijn het meest van de digital natives. Ze genieten van technologie en gadgets. Ze gebruiken Facebook de hele dag en hebben andere social media accounts, kijken zoveel mogelijk online naar YouTube en films. Het eerste wat ze doen als ze iets willen weten is: zich tot Google wenden. Deze groep is gemakkelijker te bereiken via sociale media dan via mobiele telefoons. Ze gedijen op onmiddellijke communicatie en bezitten een smartphone voor constante toegang tot het web.
Dus hoe kunnen mensen uit deze twee groepen samenwerken? Hoe kunnen digitale immigranten lesgeven aan digital natives en vice versa?
Sommige digitale immigranten overtreffen digital natives in tech-saviness, maar er is een overtuiging dat een vroege blootstelling aan technologie de manier waarop mensen leren fundamenteel verandert. De adoptie van digitale technologie is wereldwijd geen eenduidig fenomeen geweest. Er zijn heel wat mogelijkheden om van elkaar te leren, en de generaties voeden elkaar met kennis. Samenwerking is daarbij de sleutel, want de digitale immigranten zijn degenen die de technologieën en systemen hebben uitgevonden die de digital natives vandaag vlot gebruiken. Het is dus belangrijk dat er een verscheidenheid aan mensen is met uiteenlopende vaardigheden en ervaringen. Leerkrachten moeten lessen ontwikkelen over horizontale oplossingen. Het omarmen van alle technologie leidt tot een breder begrip van het probleem. Aangezien digital natives gedreven worden door productiviteit, kan hun werkstijl competitief overkomen, dus kan het incorporeren van meer waarde in het proces een goede strategie zijn.
Leren van de autochtonen
Van de autochtonen kunnen de immigranten leren om meer open te staan voor en bereid te zijn zich in te laten met leerlingen met verschillende achtergronden. Zij kunnen van de autochtonen leren hoe zij de hulpbronnen, die er in overvloed zijn en die voor de autochtoon niet zo overweldigend zijn, moeten doorzoeken en focussen. Zij kunnen leren om het leren te schalen en te creëren wat mogelijk is.
Leren van de immigranten
Digitale immigranten kunnen autochtonen leren om snel doelen te bereiken. Zij kunnen de “techno-wizards” helpen het leren te schalen en te creëren wat mogelijk is. Zij kunnen naar de bestaande instellingen kijken en deze een nieuwe bestemming geven of hun vitaliteit heroverwegen. Een autochtoon kan fantastische ideeën aandragen voor lay-out, beeld, ontwerp en etikettering, terwijl de immigrant zijn kennis kan inbrengen over het vertellen van verhalen en de waarde van het opnemen van waardevolle artefacten.