De uitval van zenuwtoevoer kan worden veroorzaakt door letsel, aandoeningen, of het gevolg zijn van een chirurgische ingreep.
letselsEdit
Denervatie kan het gevolg zijn van zenuwletsel. De drie belangrijkste typen zenuwletsel zijn neurapraxie, axonotmesis en neurotmesis. Deze drie typen maken onderscheid tussen de ernst van de zenuwbeschadiging en de mogelijkheden tot herstel na de beschadiging. Na een letsel waarbij enkele zenuwen beschadigd zijn, hebben de hersenen laten zien dat zij in staat zijn neuronale circuits opnieuw te bedraden of te herschikken. Deze plasticiteit stelt de hersenen in staat om het verlies in neuronale communicatie als gevolg van het letsel te compenseren.
AandoeningenEdit
Denervatieprocessen hebben een sterke associatie met de symptomen die worden gezien bij het post-polio syndroom. Degenen met het post polio syndroom ondergaan een constant proces van denervatie en reïnnervatie. Dit proces treedt op na acute poliomyelitis en leidt tot een toename van het aantal motorische eenheden in de loop van de tijd. Het aantal motorische eenheden neemt snel toe tot een punt waar reïnnervatie niet langer mogelijk is, wat leidt tot een niet-gecompenseerde denervatie van motorische eenheden die leidt tot spieratrofie en verlies van spierkracht. Na de diagnose van een acute polio-infectie worden symptomen zoals vermoeidheid, algemene zwakte en pijn in verband gebracht met spierdenervatie.
Zoals het post-poliosyndroom vertoont ook amyotrofische laterale sclerose soortgelijke symptomen van degeneratie van motorische neuronen die leidt tot algemene zwakte en in sommige gevallen verlamming. De aard van de symptomen kan afhangen van de gebieden in het lichaam waar de zenuwtoevoer wegvalt. Dit proces van denervatie verschilt echter van het post-poliosyndroom in die zin dat het alleen degeneratie van de bovenste en onderste motorneuronen betreft en geen proces van voortdurende reïnnervatie en denervatie ondergaat.
Chirurgische proceduresEdit
Naast perifere zenuwbeschadiging wordt denervatie gebruikt als een medische procedure voor verschillende voordelen die voortvloeien uit het uitschakelen van zenuwtoevoer naar een specifiek gebied van het lichaam. Bij renale denervatie wordt radiofrequentie of ultrageluid gebruikt om de sympathische zenuwtoevoer naar de nierwand te verwijderen met de bedoeling de bloeddruk te verlagen en chronische hypertensie te behandelen. De laatste jaren wordt renale denervatie echter minder vaak toegepast omdat uit nieuw bewijsmateriaal blijkt dat de bloeddruk na de procedure niet significant daalt en er zelfs aanbevelingen zijn om de procedure niet toe te passen omdat er weinig bewijs is dat renale denervatie tot een verlaagde bloeddruk leidt.
Andere veel voorkomende chirurgische procedures omvatten het opzettelijk verminderen van de zenuwtoevoer om een verscheidenheid van aandoeningen te behandelen. Bij sympathectomie wordt een sympathisch ganglion operatief verwijderd om hyperhidrosis, of overmatig zweten, te behandelen. Bij een vagotomie wordt de nervus vagus operatief verwijderd om een maagzweer te behandelen door het maagzuur te verminderen. Bij een rhizotomie worden zenuwvezels in het ruggenmerg verwijderd in de hoop chronische spierpijn te kunnen bestrijden.