Discussie
Het antwoord is C: epileptische aanvallen. Naar tongbijten moet worden gevraagd in verband met bewustzijnsverlies of toevallen, en er moet naar worden gezocht tijdens het onderzoek, vooral wanneer de patiënt zich kort na een aanval op de spoeddienst meldt. Wanneer tongwonden ernstig en pijnlijk zijn, kunnen patiënten dit melden, maar wanneer een tongverwonding minder ernstig is, kunnen patiënten zich er niet van bewust zijn. Tongbijten bij patiënten met een mogelijke aanval is een nuttige bevinding, maar het komt slechts bij ongeveer 20 tot 30 procent van de gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen voor (meestal tijdens de tonische fase), zodat de afwezigheid ervan de diagnose van een aanval niet uitsluit. Patiënten die verwondingen oplopen tijdens black-outs, waaronder tongbijten, hebben meestal eerder een organische dan een psychogene oorzaak voor hun bewustzijnsverlies.
Tongscheuringen komen niet voor bij een transient ischemic attack (TIA). Bewustzijnsverlies kan optreden bij een vertebrobasillaire TIA, maar dit is zeldzaam.
Tongbijten kan voorkomen bij epileptische aanvallen en syncope. Bij syncope is het echter meestal op het puntje van de tong vanwege een plotselinge val op de kin waardoor de mond plotseling wordt gesloten. Lateraal tongbijten is echter meer specifiek voor gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen.1,2
Patiënten met pseudoseizures kunnen dramatische en langdurige motorische activiteit vertonen bij hun episoden en zich zelfs op de grond werpen. Hoewel tong-, lip-, of wangbijten af en toe wordt gemeld bij pseudoseizures, komt dit minder vaak voor en is het meestal minder ernstig dan de verwondingen aan de mond die optreden bij tonisch-clonische aanvallen.
Hypoglykemie kan geleidelijk bewustzijnsverlies veroorzaken, maar er zijn duidelijke voorgevoelige symptomen, zoals tremulentie, diaphorese en verwardheid. Tongscheuringen of andere verwondingen zijn ongewoon.
View/Print Table
Selected Differential Diagnosis of Tongue Lacerations
| Condition | Karakteristieken |
|---|---|
|
Transient ischemic attacks |
Splotseling optreden van een focaal neurologisch tekort dat enkele minuten tot enkele uren duurt; abrupt verlies van bewustzijn is geen focaal symptoom en duidt niet op een aanval. |
|
Syncopale episoden |
Zijn meestal prodromen en veroorzaken niet vaak tongwonden; als er op de tong wordt gebeten, is dat eerder aan de punt dan aan de zijkant. |
|
Epileptische aanvallen |
Generaliseerde tonisch-clonische (“grand mal”) aanvallen veroorzaken laterale tongwonden; typische opeenvolging is verstijving van het lichaam (tonisch) gevolgd door gegeneraliseerde schokken (clonisch) die één tot twee minuten duren, gevolgd door een diepe slaap (postictale fase). |
|
Psychogene aanvallen |
Kunnen variëren, maar veroorzaken meestal geen verwondingen; tongbijten komt zelden voor. |
|
Hypoglykemie-episoden |
Wel vaker overvloedige prodromen van malaise, vermoeidheid, duizeligheid; tongbijten komt zelden voor. |
Selected Differential Diagnosis of Tongue Lacerations
| Condition | Characteristics |
|---|---|
|
Transient ischemic attacks |
Het plotseling optreden van een focale neurologische aandoening die enkele minuten tot enkele uren duurt; abrupt verlies van bewustzijn is geen focaal symptoom en duidt niet op een aanval. |
|
Syncopale episoden |
Zijn meestal prodromen en veroorzaken niet vaak tongwonden; als er op de tong wordt gebeten, is dat eerder aan de punt dan aan de zijkant. |
|
Epileptische aanvallen |
Generaliseerde tonisch-clonische (“grand mal”) aanvallen veroorzaken laterale tongwonden; typische opeenvolging is verstijving van het lichaam (tonisch) gevolgd door gegeneraliseerde schokken (clonisch) die één tot twee minuten duren, gevolgd door een diepe slaap (postictale fase). |
|
Psychogene aanvallen |
Kunnen variëren, maar veroorzaken meestal geen verwondingen; tongbijten komt zelden voor. |
|
Hypoglykemie-episoden |
Gewoonlijk overvloedige prodromen van malaise, vermoeidheid, duizeligheid; tongbijten komt zelden voor. |