Jupiters Maan Io
Het Voyager-ruimteschip maakte de eerste close-upbeelden van Io meer dan 300 jaar na de ontdekking van de maan. De beelden toonden een oppervlak zonder tekenen van kraters van vroegere inslagen. Wat we wel zagen, was een oppervlak dat bijna volledig bedekt was met grote vulkanen. De camera’s op de Voyager registreerden vulkaanuitbarstingen. De frequentie van deze zwaveluitbarstingen heeft bijna alle inslagkraters opgevuld en Io achtergelaten met een van de jongst uitziende oppervlakken in het zonnestelsel.
Io Close-Up
(klik om te vergroten)
Close-up foto’s van erupties in volle gang tonen krachtig hete lava die oranje en rood gloeit. Foto’s genomen aan de nachtzijde van Io tonen niet alleen de hete vulkaanuitbarstingen, maar ook een ijle zwaveldioxide-atmosfeer die ontstaat door voortdurende uitgassing. De ongewone rode en oranje kleuren van Io zijn voornamelijk afkomstig van zwavel, die op het oppervlak condenseert nadat het door de vulkanen is uitgegast.
Hoewel er geen direct bewijs is van tektonische activiteit op Io, zijn wetenschappers ervan overtuigd dat deze bestaat, omdat de processen die het vulkanisme voeden, ook de tektoniek voeden. De vulkaanuitbarstingen komen zo vaak voor en bedekken het oppervlak zo grondig, dat elk duidelijk bewijs van tektonische activiteit waarschijnlijk begraven is.
Io’s Tidal Bulging
De uitstulpingen en de excentriciteit van de baan
zijn in dit diagram overdreven.
Tij-verwarming
Io’s activiteit wordt opgewekt door warmte diep in zijn centrum. De kracht die nodig is om Io synchroon met Jupiter te laten draaien, creëert uitstulpingen op Io, net zoals de maan de getijden op aarde creëert. De voortdurende verandering in grootte en oriëntatie van Io veroorzaakt wrijving die voldoende interne hitte creëert om vulkaanuitbarstingen te laten plaatsvinden.
Klik om meer te leren over synchrone rotatie en getijdeverwarming.
Io’s Elliptische Baan
Io’s Elliptische Baan
Ganymedes, Europa en Io zijn allemaal in baanresonantie met Jupiter. Io maakt precies vier banen en Europa maakt precies twee banen in dezelfde tijd die Ganymedes nodig heeft om één baan rond Jupiter te maken. Tijdens hun omloopbanen staan de drie manen op één lijn zoals op de foto links. Omdat zij periodiek op deze manier op één lijn staan, rekken de aantrekkingskrachten die de manen op elkaar uitoefenen hun banen op tot elliptische vormen.
Terug naar boven