Op zoek naar een lijst met de beste Apocalyps-spellen op pc? Er is iets met het einde van de wereld dat aanlokkelijker klinkt dan het waarschijnlijk zou moeten. Geen wet, geen orde, en schijnbaar geen gevolgen effectief maken de wereld in een soort van wilde partij. Als je niet van anarchie houdt, kun je je tijd doorbrengen met het verkennen van chaotische nieuwe grenzen, het doorzoeken van de gebombardeerde ruïnes van een beschaving die is weggevaagd op zoek naar voorraden.
Of het nu gaat om een zombie-apocalyps, een robotopstand of een nucleaire fall-out, de post-apocalyps is rijp voor narratieve experimenten in alle vormen van media – en games maken optimaal gebruik van de setting door jou te laten beslissen wat voor een soort wastelander je wilt zijn.
Wij hebben hieronder acht van onze favoriete apocalyps-games verzameld en doorzocht – met alles van horror en hartzeer tot verkenning en tactische gevechten. Dus of je nu op zoek bent naar drama, actie of een enorme speeltuin om te verkennen, wij hebben het voor je geregeld.
Hier volgen de beste apocalyps-spellen op pc.
Fallout-serie
Fallout heeft ons collectieve idee over hoe een post-apocalyptische Verenigde Staten eruitziet, ondanks de retro-futuristische wereld en kunststijl.
De originele isometrische games bieden boeiende avonturen en eindeloze role-playing mogelijkheden, maar het was de sprong naar 3D (en de overdracht naar Bethesda’s Gamebryo engine) die Fallout’s esthetiek en wereld in de schijnwerpers duwde. Van Pip-Boys en power armour, tot de verraderlijke Vault-Tec corporatie die sociale experimenten uitvoert in haar honderden schuilplaatsen, Bethesda Softworks nam de wereld van die isometrische RPG games en bracht het tot leven met verbeelding, detail, en persoonlijkheid om te sparen.
De belangrijkste verhaallijnen zijn zelden de hoogtepunten, in plaats daarvan is het de overvloed aan vreemde en prachtige zijmissies die je verslaafd houden, voeden je meer details over de wereld, of belasten je met het maken van moeilijke keuzes, zodat je altijd het gevoel gelijke delen redder en gesel van de woestenij.
Daar komt nog bij dat je het nieuwste deel kunt omtoveren tot de game die jij wilt, door er een aantal van de beste Fallout 4-mods op los te laten.
Wasteland 2
De Wasteland-franchise is de feitelijke spirituele opvolger geworden van de eerder genoemde isometrische Fallout-titels van weleer en voelt aan als de Fallout-game waarvan veel fans dachten dat die er nooit zou komen nadat Bethesda het beheer van de serie op zich had genomen. En hoewel de Fallout-serie heeft geprofiteerd van de overgang naar 3D, weet Wasteland 2 op bewonderenswaardige wijze de beste kwaliteiten van zijn top-down-viewpoint te benadrukken.
Draaigerichte gevechten met potentieel spelveranderende gevolgen maken Wasteland tot een lastige uitdaging voor nieuwkomers in het genre, maar doordat Wasteland 2 zo veel van het kern-DNA van zijn voorganger heeft geërfd, biedt het zeer gedetailleerde omgevingen vol verhalen over het leven voordat de bommen vielen – stille klaslokalen, lege ziekenhuisgangen en nog veel meer helpen om de ketenen van het perspectief van bovenaf van je af te schudden. Het is echter de kwaliteit van de schrijfstijl van Wasteland 2 die zorgt voor een gevoel van onderdompeling waar de meeste first-person games alleen maar van kunnen dromen.
Mad Max
Games gebaseerd op films zijn zelden meer dan redelijk, laat staan goed, en hoewel Mad Max in 2015 geen game van het jaar was (toen het de pech had om naast Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain uit te komen), heeft het in de jaren daarna een cultstatus opgebouwd dankzij de spectaculaire landschappen, de ijzingwekkende gevechten in auto’s en het ijzingwekkende gevoel van eenzaamheid.
Ondanks de lancering in hetzelfde jaar, volgt het spel niet de plotlijn van Fury Road. In plaats daarvan, Mad Max presenteert de speler met de Ubisoft open-wereld games sjabloon van activiteiten te voltooien, van het bevrijden van buitenposten tot het jagen op premie doelwitten. Waar het verschilt is in de voertuiggevechten, die een verrassend groot onderdeel van het totale spel vormen.
Het upgraden van Max’ voertuig (de Magnum Opus) is van het grootste belang voor succes, omdat veel gevechten draaien om het vuren vanuit het voertuig en het scheuren van onderdelen van vijandelijke auto’s. De auto is een RPG-systeem op zich, en elke aanpassingsoptie biedt zowel positieve als negatieve eigenschappen – waardoor de upgradeboom aanvoelt als een wip van min-maximaliseren en moeilijke keuzes. Zwerven door de uitgestrekte, zanderige woestenij van Mad Max in je zorgvuldig gemodificeerde moordwagen is waar het in apocalyps-games om draait.
They Are Billions
Set in een steampunk post-apocalyps, They Are Billions is een strategische koloniesim waarin je het laatste restje mensheid moet verdedigen tegen een geïnfecteerde horde die met de dag groter wordt. Je begint met een paar eenheden die een agrarische buitenpost verdedigen en bouwt al snel een ommuurde stad op met uitgebreide buitenverdedigingen die de ondode horde door zo veel mogelijk vallen en torentjes loodsen. Laat slechts één geïnfecteerde je stad binnen en je zult met afgrijzen toekijken hoe de nederzetting in een paar seconden omslaat. Als je op zoek bent naar strategiespellen met een serieus gevoel van angst, dan zijn They Are Billions iets voor jou.
Rage 2
Herken je het originele Rage nog? Velen zullen zich dat niet herinneren, omdat de game verbluffende beelden bood, maar in alle andere opzichten onopvallend aanvoelde.
id Software vond duidelijk dat de IP meer te bieden had en ging een samenwerking aan met Just Cause-ontwikkelaar Avalanche Studios om een heel andere post-apocalypse FPS-game te bieden voor het vervolg. Zo zit de wereld van Rage 2 vol punkrock-vibes, waar piekerige kapsels net zo gewoon zijn als machinegeweren, en dan is er nog het feit dat je mutant-bashing superkrachten krijgt.
Rage 2’s open wereld bevat misschien niet zoveel zijmissies en afleidingen als een Fallout-spel, maar een vijand van een klif knallen met een ‘force-push’-beweging, of een groep slechteriken in het vuil slaan met een luchtgevecht op de grond is zo bevredigend dat het dat ruimschoots goedmaakt. Dankzij id’s zijdezachte bewegingen en gunplay speelt Rage 2 meer als een fijn afgestelde FPS-game als Doom dan als een RPG of open-wereldgame.
Metro Exodus
Het nieuwste deel in 4A Games Russische doomsday-sim, Metro Exodus, is geen game voor bangeriken. De wereld is een ruïne na een nucleaire oorlog, en overlevenden zijn ondergronds gedreven door straling, om nog maar te zwijgen van sommige gemuteerde slechteriken die bovengronds rondzwerven.
In Metro Exodus, verlaat jij met een groep overlevenden de claustrofobische gangen en tunnels van de titulaire metro voor een expeditie dwars door het continent, op zoek naar een beter leven. De grijze, koude architectuur van het post-apocalyptische Moskou is vervangen door grotere open gebieden met stukken groen landschap die in contrast staan met de grauwe, dode ondergrond van de vorige games in de serie. In je Trans-Siberische avontuur, dat het einde van de wereld betekent, verandert je groep hoopvolle overlevenden een oude stoomtrein in een mobiele basis, waar je voorraden en brandstof kunt inslaan op je reis naar het westen.
De genialiteit van Metro Exodus zit hem in de manier waarop het weet wanneer het zich moet terugtrekken, wanneer het de speler de open omgevingen moet laten ervaren en wanneer het gevechtsscenario’s moet bieden die uitdagend en gevarieerd zijn. Dankzij de beklijvende Metro-romans van Dmitry Glukhovsky is de wereld van Exodus altijd rijkelijk gedetailleerd en verontrustend realistisch.
Overland
Overland is – misschien nog wel meer dan andere apocalyps-games – een oefening in zinloosheid. Terwijl je je een weg baant door de minimalistische landschappen, ben je getuige van gruwelijkheden die nog lang in je onderbewustzijn blijven rondspoken nadat je je bureaublad hebt verlaten.
Net wanneer jij op jacht bent naar voorraden, doen bestraalde beesten hetzelfde. Zal het je lukken een nieuw partijlid te redden? Wat zou het kosten om dat te doen? Wat als die nieuwe metgezel een schattige hond is. Er zijn geen garanties in Overland, en het is er een betere game door.
Elke beslissing voelt alsof hij op het scherpst van de snede wordt genomen, en het is een hele dunne lijn tussen succes en falen.
Nier: Automata
Intergalactische machine-invallers is zeker een frisse kijk op een apocalyptische setting (althans in gaming), en Nier: Automata gooit zichzelf hoofd eerste in de krankzinnigheid van die narratieve setup. Protagonist 2B is een combat android, een van de velen die gestuurd zijn om de dreiging van de machines uit te roeien terwijl de mensheid haar wonden likt op de maan.
Combat is stijlvol en diep, terwijl het spel genres afwisselt van third-person actie, naar ‘shmup’, naar platformer, en meer – vaak binnen een enkele missie. Die variatie geldt ook voor de eindes, waarvan er maar liefst 26 variaties zijn.
Dit alles staat nog los van de weelderige soundtrack, waar synths zich vermengen met mechanische percussie en klassieke thema’s om een van de grootste muzikale videogame-begeleidingen van het afgelopen decennium te vormen. Alle beste apocalyps hebben immers hun eigen gedenkwaardige soundtracks.
S.T.A.L.K.E.R.
De franchise mag dan al een tijdje op een laag pitje staan (Call of Pripyat is inmiddels een decennium oud), S.T.A.L.K.E.R blijft een mijlpaal op het gebied van miserabel makende post-apocalyptische videogames.
Its huiveringwekkende versie van een Tsjernobyl geteisterd door een tweede incident – deze keer met metafysische krachten – is druipend van sfeer en een combinatie van radioactieve beesten en beperkte voorraden zorgen ervoor dat elke ontmoeting spannend is.
Het resultaat van het incident is een stad vol gedrochten bekend als anomalieën, met velen het invoeren van de verraderlijke zone om items bekend als Artifacts die speciale eigenschappen verlenen aan de gebruiker te zoeken.
Zelfs vandaag de dag, S.T.A.L.K.E.R. blijft een opperste stukje survival horror, als spelers haasten om bloedingen te stelpen of te vechten tegen radioactieve omstandigheden tussen schrapen met andere bewoners van de stad en de gemuteerde monsters die op de loer liggen om elke hoek. Het is gespannen, angstaanjagend, en volkomen briljant.