Kleur is een van de belangrijkste gereedschappen die je in je kit hebt. Begrijp je hoe je het het beste kunt gebruiken? Hier zijn de basisprincipes.
Top afbeelding via
Kleur. Het is bij je sinds de dag dat je geboren bent, en het zal bij je zijn tot de dag dat je sterft. Een bepaalde kleur kan je doen terugdenken aan een dierbare jeugdherinnering, een andere kleur kan je waarschuwen voor gevaar, en weer een andere kan je vertellen hoe warm of koud iets is.
Meer nog, als een verhalenverteller, hetzij door middel van bewegende of stilstaande beelden, kleur is een van de belangrijkste tools die je hebt in je kit. Een eenvoudige tweak van de kleur kan uw beeld een geheel nieuwe symbolische of letterlijke betekenis geven. Zie bijvoorbeeld de foto hieronder.
Image: Psycho III via Universal Pictures
Met een simpele kleuraanpassing wordt het huis uit Psycho minder spookachtig en meer uitnodigend. (Deze kleurverandering draait om een verandering in kleurtemperatuur. Daarover kunt u hier meer lezen.)
Kennis van kleur is niet alleen een factor die nodig is om voldoende te kunnen kleuren. Ik ben ervan overtuigd dat u de gereedschappen (of iets soortgelijks) in onderstaande afbeelding waarschijnlijk wel eens hebt gebruikt.
Velen zijn voldoende op de hoogte van color grading en kleurcorrectie en zullen waarschijnlijk hun weg weten in basiscorrectiesoftware. Maar weet u precies wat er gebeurt als u een beeld desatureert? Natuurlijk, het beeld verliest zijn ‘kleur’, maar hoe verliest het die? Als u die informatie kent, kunt u betere beslissingen nemen en uiteindelijk uw werk verbeteren. Inzicht in de basiskleurtheorie zal u niet alleen helpen bij de nabewerking, maar ook bij decorontwerp, kostuumontwerp, belichting en nog veel meer.
Afbeelding: Een kleurtint kleurencirkel
Kleur zelf heeft drie primaire kwaliteiten: Hue, Chroma, en Value, ook bekend als Tint, Verzadiging en Lichtheid.
Hue
We identificeren tint als de naam van een bekende kleur, zoals blauw, die een bepaalde golflengte van zichtbaar licht vertegenwoordigt. Het is de dominantie van de golflengte die een bepaalde tint voortbrengt.
Vereenvoudig gezegd, beschrijft tint de golflengte van de kleur. Als wetenschapsles niets anders is dan een verre herinnering en dit gepraat over golflengten je verstrikt heeft in een nostalgisch web, hier is een snelle recapitulatie over de wetenschap van kleurgolflengten.
Menselijke ogen kunnen slechts een klein gebied van het elektromagnetische spectrum verwerken; we noemen dit zichtbaar licht. Een deel van het elektromagnetisch spectrum wordt gemeten in nanometers (nm), en de kleuren die wij kunnen zien vallen tussen 400-700nm. Violet licht en blauw licht hebben de kortste golflengten en worden veel gemakkelijker verstrooid in vergelijking met rood, dat de langste golflengte van 635-700nm heeft.
Wat heeft dit met kleurentheorie te maken? Het antwoord is alles. De lengte van de golflengten verandert de kleur die men ziet. De reden waarom de lucht blauw is, is dat blauwe golflengten van licht door onze atmosfeer worden verstrooid. Als groen de kortste golflengte had, zouden we een groene lucht hebben.
Op dagelijkse basis kunt u het proces zien van dominante golflengten die de kleur van onze omgeving veranderen. Het wordt visueel gedemonstreerd bij zonsopgang en zonsondergang, ook wel bekend als het gouden uur. Als de zon op gelijke hoogte met de horizon staat, moet het licht door kilometers dichte atmosfeer reizen en wordt het blauwe licht nog meer verstrooid in de atmosfeer, waardoor de langere golflengten geel, oranje & rood overblijven om te verlichten wat wij zien.
Het is belangrijk op te merken dat tinten niet alleen licht op één golflengte zijn. Blauw bestaat niet omdat de andere golflengten uit het lichtspectrum zijn verdwenen. Elke tint bevat de hele reeks golflengten die in zichtbaar licht worden aangetroffen, maar één zal dominanter zijn dan de andere, waardoor een aparte tint ontstaat.
Daarom is een tint de oprichtingsdimensie van een kleur die wordt bepaald door de golflengte; kortom, tint is gewoon de basiskleur. Hieronder staan de kleuren azuurblauw, cerulean, saffier en aquamarijn. Hoewel ze elk hun eigen eigenschappen hebben, hebben ze een blauwe tint.
Wanneer je chroma en waarde aan een tint begint toe te voegen, begin je nieuwe tinten, tonen en schakeringen van een kleur te creëren.
Er is vaak discussie en ruzie over welke kleuren correct worden geclassificeerd als ‘zuivere tinten’. Is het violet of magenta? Verschillende kleursystemen zullen enigszins verschillen. Voor dit artikel zullen we de meest populaire mening over wat classificeert als zuivere tinten gebruiken: Rood, Violet, Blauw, Groen, Geel, en Oranje. Deze zes kleuren kunnen worden onderverdeeld in de volgende groepen.
Primaire tinten
Theoretisch staan deze tinten bekend als primair, omdat ze niet kunnen worden gemaakt door andere tinten met elkaar te mengen. Dit zijn rood, blauw en geel. Dit moet niet worden verward met de primaire kleuren van video, aangezien video gebruik maakt van een additief kleurensysteem van RGB.
Secundaire tinten
Secundaire tinten kunnen elk worden geproduceerd door twee primaire tinten te mengen. Dit zijn oranje, violet en groen.
Tertiaire tinten
Tertiaire tinten worden gewoonlijk zo genoemd en ontstaan door menging van aangrenzende primaire en secundaire tinten. Zo is bijvoorbeeld rood-oranje de tertiaire tint tussen rood en oranje. Blauwgroen (cyaan) is de tertiaire tint tussen blauw en groen.
Chroma/Verzadiging
Chroma, vaker verzadiging genoemd, verwijst naar de intensiteit en zuiverheid van een tint. Een tint is het levendigst in zijn natuurlijke staat bij 100% verzadiging. Bij 0% hebt u de monochrome tonijncomponent.
U kunt de intensiteit van een tint verlagen door grijs toe te voegen. Elke toename van grijs past de toon van de zuivere tint aan. U kunt een tint ook onverzadigen door de complementaire kleur toe te voegen. Als we bijvoorbeeld een rode kleur nemen en een klein beetje cyaan (de complementaire kleur van rood) toevoegen, wordt het rood grijzer.
Wanneer gelijke hoeveelheden cyaan en rood worden gemengd, blijft er van geen van beide tinten een spoor achter – alleen het grijs blijft over.
Waarde/Lichtheid
De derde eigenschap van kleur is waarde (lichtheid). De waarde meet de mate van lichtreflectie – hoe licht of donker een kleur is. Toevoeging van wit maakt de kleur lichter, waardoor tinten ontstaan, en toevoeging van zwart maakt de kleur donkerder en creëert tinten.
Het effect van waarde is relatief ten opzichte van andere componenten in de compositie. De onderstaande afbeelding toont bijvoorbeeld drie duidelijke verschillen in waarde vanwege de achtergronden.
Voor een kleur van een bepaalde tint is de perceptie van lichtheid ook intenser als we de verzadiging verhogen. Zo zal een verzadigd geel altijd helderder lijken dan een verzadigd blauw. De praktische bruikbaarheid van deze toepassing is ongelooflijk nuttig om de aandacht van het publiek te richten op specifieke gebieden binnen uw frame.
Zoals de Engelse taal, zijn er tal van kleur termen die meerdere betekenissen hebben. Bijvoorbeeld, chroma is een van de twee componenten van een videosignaal dat kleurinformatie draagt. Evenzo kunnen helderheid en lichtheid soms worden verwisseld. Helderheid is echter een menselijke visuele perceptie.
Zoals eerder gezegd, is het begrijpen van de basiseigenschappen van kleur niet een vaardigheid die alleen editors en coloristen zouden moeten leren. Filmmakers van alle posities zullen er beter van worden te weten hoe kleuren werken.