De streepjescode, een manier om productinformatie weer te geven die snel kan worden gescand door een optisch computersysteem, werd voor het eerst voorgesteld in 1952. Pas aan het eind van de jaren zeventig begon het systeem opgang te maken. Tegenwoordig is de streepjescode overal aanwezig en versnelt zij het winkelen en allerlei vormen van handel. Door zijn alomtegenwoordigheid is het niet verwonderlijk dat de streepjescode een vorm van symboliek heeft ontwikkeld in de popcultuur. Het is een tamelijk populaire afbeelding geworden om als tatoeage te laten zetten.
Wanneer de streepjescode in de tatoeagekunst wordt gebruikt, maakt zij deel uit van de symboliek die tegelijkertijd de behoefte aan individualiteit benadrukt (zoals men zegt ???), evenals het menselijk lichaam als handelswaar. Het aanbrengen van de streepjescode op de huid is ironisch, omdat hij vermoedelijk niet voor scanningsdoeleinden kan worden gebruikt, ook al kan echte informatie in de tatoeage worden gecodeerd, en hij steekt de draak met de manier waarop wij onszelf en ons lichaam zien.
Sommige mensen geloven ook dat dit een symbool is van de individualiteit van een persoon, uitgedrukt door de unieke reeks cijfers of letters onder de streepjescodeafbeelding. Zij zien het als een statement tegen een cultuur van handelswaar en een viering van diversiteit en de uniciteit van het individu.
De barcodetatoeage wordt echter het meest gedragen door mensen met een groot wantrouwen jegens de overheid, zoals punkers, maar ook door anarchisten. Wanneer de barcode in de tatoeagekunst wordt gebruikt, is het ironisch bedoeld, als waarschuwing dat als we als cultuur niet oppassen, we allemaal het gevaar lopen zelf producten te worden.
Zoals gezegd is de barcode een symbool van protest tegen een cultuur waarin het lijkt alsof iedereen dezelfde kleren draagt, naar dezelfde muziek luistert, en dezelfde producten gebruikt, wat zeer bedenkelijk is omdat dit symbool overal en op alles is aangebracht. Bovendien is de tatoeage op zich in de laatste 10-15 jaar een modestatement en geen vorm van rebellie ( enkele voorbeelden daargelaten ). De barcode kan ook gebruikt worden als een symbool van acceptatie van het feit dat mensen gefabriceerd zijn.
Alle dingen die je hierboven gelezen hebt zijn gedachten, verklaringen en meningen over de “Barcode tattoo” door de mensen die ik over het onderwerp gesproken heb en de artikelen die ik door de jaren heen gelezen heb over tatoeëren. Sommige van de verklaringen hebben mijn voorkeur, maar sommige zijn niet alleen mijn frequentie. Ik dacht dat het goed was om ze “allemaal” te lezen en dan te beslissen op welke manier je je barcode tatoeage het liefst gedefinieerd ziet.
Het technische aspect van deze tatoeage (waar ik totaal tegen ben) is een heel ander onderwerp. Daar gaan we het in de nabije toekomst over hebben.
Kies je kunst verstandig uit en denk na voordat je inkt.