Ontrouw wordt beschouwd als het grootste verraad dat in een liefdesrelatie jegens de andere partner kan worden gepleegd. Wanneer wij een partner hebben, ondertekenen wij in de meeste gevallen (met uitzondering van open paren) onbewust een impliciet contract dat trouw, exclusiviteit en respect impliceert.
Trouw is een van de basispijlers waarop een traditionele paarrelatie is gebaseerd, en wanneer deze in het gedrang komt, is het ingewikkeld om de stabiliteit te herwinnen en de relatie weer als voorheen te laten functioneren. Gecompliceerd betekent echter niet onmogelijk, want er zijn echtparen die deze delicate situatie te boven komen.
Het te boven komen van deze crises hangt echter grotendeels af van welke van de soorten ontrouw is gepleegd. In dit artikel zullen we het erover hebben.
- Gerelateerd artikel: “Ontrouw: het op een na grootste probleem in relaties”
ontrouw is iets voor zowel mannen als vrouwen
Wanneer de meesten van ons aan ontrouw denken, is seks waarschijnlijk het eerste wat in hen opkomt. Lichamelijke ontrouw is echter niet de enige vorm van overspel die er bestaat. Volgens een groep Noorse onderzoekers die een studie hebben uitgevoerd die is gepubliceerd in het tijdschrift Personality and Individual Differences, doet ontrouw ons evenveel pijn, zelfs als er geen seksuele handeling heeft plaatsgevonden. Hoe kunnen we die persoon vertrouwen die zei dat hij van ons hield met heel zijn hart?
De laatste jaren neemt ontrouw toe, en nieuwe technologieën hebben daar waarschijnlijk iets mee te maken. Dankzij Facebook, WhatsApp of de verschillende dating apps wordt het steeds makkelijker om relaties buiten het koppel te hebben. De verleiding om ontrouw te worden, neemt ook toe.
Maar ontrouw is niet alleen een probleem voor mannen. Volgens een studie van het Franse Instituut voor Publieke Opinie (IFOP) heeft een op de drie vrouwen die vreemdgaan haar partner ooit bedrogen, dus er is geen verschil tussen de seksen in dit opzicht.
- Gerelateerd artikel: “Ontrouw overwinnen: 5 sleutels tot succes”
Types van ontrouw
Niet alle types van ontrouw zijn hetzelfde. Maar… welke vormen van ontrouw zijn er? Relaties buiten het huwelijk of een liefdevol partnerschap kunnen op verschillende manieren worden ingedeeld.
Directe
Directe ontrouw is ontrouw waarbij de ontrouwe partner het voornemen heeft zijn of haar partner te bedriegen. Dat wil zeggen, voordat de ontrouw plaatsvindt, heeft de persoon al stappen ondernomen om seks te hebben met een andere persoon. Kortom, het is opzettelijk en gepland, en komt tot uiting in waarneembare en objectieve gedragingen.
Bij voorbeeld, wanneer iemand zich aanmeldt bij een portaal zoals Ashley Madison (dat als functie heeft dat gebruikers buitenechtelijke affaires kunnen uitvoeren) en een persoon ontmoet buiten zijn of haar liefdesrelatie met het doel ontrouw te zijn, pleegt hij of zij directe ontrouw. Zijn plan was om ontrouw te zijn vanaf het begin en hij heeft zijn plan tot in de perfectie uitgevoerd.
Indirect
Een ontrouw is indirect wanneer het omgekeerde geval zich voordoet.
Bij dit soort ontrouw is er geen aanvankelijk voornemen om ontrouw te zijn, maar de verlangens of de daad om ontrouw te zijn ontstaan plotseling. Het doet zich bijvoorbeeld voor wanneer iemand in een slechte relatie zit, maar de nabijheid van iemand aan wie hij zijn problemen vertelt, leidt tot ontrouw. In deze gevallen kan de partner er spijt van krijgen.
Online of virtueel
Online ontrouw komt tegenwoordig veel voor, omdat met de opname van nieuwe technologieën in ons leven, veel mensen het internet gebruiken om ontrouw te zijn. De voordelen van online ontrouw zijn talrijk. Een persoon kan op elk moment online gaan (zelfs met een partner thuis) en digitale sociale media is een manier om te ontsnappen aan de realiteit van de fysieke wereld in schijnbare anonimiteit.
Diegenen die virtuele ontrouw plegen, krijgen niet altijd de kans om hun ontrouwe partner fysiek te ontmoeten.
Physical
Physical infidelity is ontrouw die niet virtueel wordt gepleegd. Mensen kunnen elkaar bijvoorbeeld ontmoeten in een koffiehuis en, na in het geheim een relatie te hebben aangeknoopt, uiteindelijk de daad consumeren. Fysieke ontrouw is het tegenovergestelde van online ontrouw, en een van de meest voorkomende.
Affectieve
Sommigen zijn van mening dat ontrouw niet noodzakelijkerwijs met seks te maken heeft, maar dat alleen al het hebben van gevoelens voor een ander buiten het koppel een vorm van verraad is.
Affectieve ontrouw is ontrouw waarbij de partner “gevoelens heeft” voor de andere persoon. Het wordt ook wel romantische ontrouw genoemd, en er kan al dan niet seks mee gemoeid zijn. Het komt statistisch vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Aan de andere kant leidt dit type ontrouw vaak tot veel twijfels, omdat het niet zo expliciet is als andere, en daarom verenigbaar kan lijken met de lopende relatie.
Seksuele
Seksuele ontrouw is een vorm van ontrouw waarbij er sprake is van geslachtsgemeenschap, en de betrokkenen niet noodzakelijkerwijs een diepe emotionele band ervaren. Deze vorm van ontrouw wordt meestal door mannen gepleegd.
Forced
Forced infidelity wordt beschouwd als ontrouw die gepleegd wordt door mensen met een laag gevoel van eigenwaarde en die zich niet geliefd voelen in hun relatie, zodat zij in ontrouw zoeken wat zij in hun huwelijk niet echt hebben. De angst om een giftige relatie te verbreken werkt dit soort ontrouw in de hand. Het bestaan van dit soort ontrouw is echter zeer omstreden, omdat het gebruikt kan worden om het slachtoffer verantwoordelijk te stellen.
Voor seksuele verslaving
Het gaat hier om seksuele ontrouw waarbij het enige wat de persoon wil is zijn of haar obsessieve erotische behoefte bevredigen. Seksuele verslaving uit zich in een patroon van ongecontroleerd seksueel gedrag, afgewisseld met perioden van relatieve rust.
- Je bent misschien geïnteresseerd in: “Hyperseksualiteit: wat gebeurt er in de hersenen van een seksverslaafde?”
Van goedkeuring
Dit soort ontrouw wordt gepleegd door mensen die hun relatie beëindigen en niet de kracht hebben om die voorgoed te verlaten. Zij hebben iemand nodig om hen door de slechte tijd heen te helpen, en zij gebruiken de ander om zich niet eenzaam te voelen.
Gebruikers van dit type affectieve crisis kunnen hun ontrouwe partner de wereld beloven, maar in werkelijkheid is het een manier om de mogelijkheid van een scheiding alleen te vermijden.
Referenties:
- Atkins, D.C.; Baucom, D.H.; Jacobson, N.S. (2001). Inzicht in ontrouw: correlaten in een nationale steekproef. The Journal of Family Psychology, 15(4): pp. 735 – 749.
- Harris, C.R. (2000). Psychofysiologische reacties op ingebeelde ontrouw: De specifieke aangeboren modulaire visie op jaloezie heroverwogen. Journal of Personality and Social Psychology. 78 (6): pp. 1082 – 1091.
- Levy, K.N.; Kelly, K.M. (2010). Sekseverschillen in jaloezie Een bijdrage uit de gehechtheidstheorie. Psychologische Wetenschap. 21 (2): 168 – 173.
- Liu, C. (2000). Een theorie over echtelijk seksueel leven. Journal of Marriage and Family. 62(2): pp. 363 – 374.
- Thornton, V. & Nagurney, A. (2011). Wat is ontrouw? Percepties gebaseerd op biologisch geslacht en persoonlijkheid. Psychologie Onderzoek en Gedragsmanagement, 4: pp. 51 – 58.