Concussies bij sporters komen zeer vaak voor. Elk jaar doen zich in de VS ongeveer 3,8 miljoen hersenschuddingen voor als gevolg van sportblessures. Het Center for Disease Control schat dat 5-10% van de atleten in een bepaald sportseizoen een hersenschudding oploopt. Veel van deze verwondingen worden niet gemeld en niet gediagnosticeerd, wat leidt tot verkeerde behandeling en voortijdige hervatting van de activiteiten. Het verkeerd behandelen van een hersenschudding kan leiden tot langdurige symptomen en gevolgen op lange termijn. Om meer te weten te komen over mythes in verband met hersenschudding, zie ‘Mythes over hersenschudding’ hieronder.

NeuroSport: Toegewijd aan hersenschudding bij atleten

De Universiteit van Michigan is een van slechts een handvol uitgebreide programma’s in het land gewijd aan de neurologische problemen van atleten door middel van zijn multidisciplinaire NeuroSport-programma. De missie van U-M NeuroSport is het bieden van geïndividualiseerde zorg voor atleten van alle niveaus met de nadruk op acute hersenschudding zorg en mogelijke gevolgen op lange termijn van licht hoofdtrauma. Bezoek de NeuroSport-pagina voor meer informatie over NeuroSport-diensten en het Sports Neurology Fellowship en onderzoek.

Voor informatie over de Understanding Sport Related Concussion Teach-Out of de Michigan Concussion Training Certification (MOOC) die wordt aangeboden in samenwerking met het Michigan Concussion Center en NeuroSport, bezoek onze Concussion Education-pagina. U kunt ook het nieuwsbericht over de twee programma’s lezen op de website van University of Michigan News.

Voor sporters: Wat te doen als je een hersenschudding vermoedt

Het is belangrijk om te worden geëvalueerd door een gezondheidswerker die is opgeleid in de diagnose en behandeling van hersenschudding. Probeer niet zelf de ernst van het letsel in te schatten. Als een atleet sport op het moment dat de blessure optreedt, moet hij of zij uit de wedstrijd of training worden gehaald en worden gezien door een zorgverlener die is opgeleid in de zorg voor hersenschudding. Ze moeten alle activiteiten vermijden waarbij ze het risico lopen op een nieuw hoofdletsel.

Voordat een jeugdsporter weer kan gaan sporten, moeten ze vrij zijn van symptomen en goedgekeurd zijn door een zorgverlener, zoals vereist door de wet van Michigan. Lees meer over de Michigan Sports Concussion Law.

Als u een hersenschudding vermoedt, neem dan contact op met NeuroSport op 734-930-7400 om te worden geëvalueerd.

Wanneer naar de Spoedeisende Hulp

Neem onmiddellijk medische hulp in of bel 112 als u een van de volgende symptomen ervaart of ziet:

  • slaperig of niet wakker te krijgen
  • hoofdpijn die ernstig verergert
  • aanvallen
  • onduidelijke spraak
  • toenemende verwardheid
  • moeite mensen of plaatsen te herkennen
  • verlies van bewustzijn
  • zwakte of gevoelloosheid
  • aanhoudend braken
  • ongewone gedragsveranderingen

Behandeling en herstel van hersenschudding bij sporters

Herstel na een hersenschudding is een complex en dynamisch proces en omvat drie fasen:

  1. Acute symptomatische fase
  2. herstelfase
  3. hersteld

Als het herstel niet goed wordt gemanaged, kan dit leiden tot een onnodig langdurig herstel. De behandeling van het herstel moet individueel zijn en geleid worden door een zorgverlener die deskundig is op het gebied van hersenschuddingzorg en die gemakkelijk toegang heeft tot behandelingsmiddelen. Voor meer gedetailleerde informatie over deze fasen en het beheer van hersenschuddingherstel, bezoek onze pagina Behandeling en herstel van hersenschudding.

Return-to-Play voor Sport-gerelateerde hersenschudding

Herintreding in lichamelijke activiteit en sport moet geleidelijk gebeuren en bepaald worden door uw arts.

Zodra u symptoomvrij bent zonder medicijnen, kunt u beginnen met een Return-to-Play-proces (zie hieronder).Een Return-to-Play-evaluatie moet worden voltooid voordat u volledig terugkeert naar uw sport. Het maken van Return-to-Play beslissingen kan complex zijn; daarom is het essentieel om de sport in kwestie te begrijpen, evenals de risico’s die het met zich meebrengt.

Dit proces mag alleen worden gestart onder begeleiding van een zorgverlener die is opgeleid in de evaluatie en behandeling van hersenschudding. Het doel van het proces is om geleidelijk zwaardere eisen aan de hersenen te stellen om te helpen bepalen of u klaar bent om weer te gaan sporten. Elke fase van het Return-To-Play-proces moet zonder symptomen worden doorlopen voordat naar de volgende fase kan worden overgegaan.

Gradueerd Return-to-Play-proces per fase

  1. Relatieve rust
    • Activiteit: Symptoombeperkte activiteiten van het dagelijks leven; licht wandelen
    • Doel: geleidelijke herintroductie van activiteiten die betrokken zijn bij het dagelijks leven en school of werk
  2. Cardiovasculaire activiteit
    • Activiteit: Lichte tot matige aërobe oefening zonder weerstandstraining op een stationaire fiets of lopend (loopband)
    • Doel: Verhogen van de bloedstroom naar de hersenen en de hartslag
  3. Sport-specifieke oefeningen zonder contact
    • Activiteit: Progressieve aerobe oefening met sportspecifieke activiteit (oefeningen) zonder impact met het hoofd. Kan beginnen met progressieve weerstandstraining.
    • Doel: Intervaltraining door het toevoegen van schommelingen in de hartslag en het toevoegen van cognitieve activiteit terwijl de beweging toeneemt
  4. Non-Contact Training Practice
    • Activiteit: Complexe trainingsoefeningen, conditioneringsoefeningen (kan beperkte gecontroleerde contactoefeningen toevoegen, bv. duwen of slaan op sledes of dummy’s)
    • Doel: Verhogen van de cognitieve belasting en toegang tot verwerkingssnelheid en coördinatie. Beoordeling op het opnieuw optreden van symptomen na het toevoegen van beperkte, gecontroleerde kracht
  5. Onbeperkte training
    • Activiteit: Volledige deelname aan trainingsactiviteit alleen na medische goedkeuring
    • Doel: Beoordeling op het opnieuw optreden van symptomen. Functionele vaardigheden beoordelen door coachend personeel. Zorgen voor zelfvertrouwen en speelbereidheid.
  6. Volledige terugkeer naar spel
    • Activiteit: Deelname aan volledige activiteit zonder beperkingen
    • Doel: Volledige deelname aan het spel op de wedstrijddag

Notitie: Een eerste periode van 24-48 uur van zowel relatieve fysieke rust als cognitieve (denk)rust wordt aanbevolen voordat met het Return-to-Sport-proces wordt begonnen. Er moet ten minste 24 uur (of langer) zijn voor elke stap van de progressie. Als de symptomen verergeren tijdens het sporten, moet u teruggaan naar de vorige stap. Weerstandstraining moet pas in de latere stadia worden toegevoegd (stadium 3 of 4 op zijn vroegst). Als de symptomen aanhouden (10-14 dagen bij volwassenen of meer dan een maand bij kinderen), moet u naar een arts gaan die deskundig is op het gebied van hersenschudding.

Welke oefening telt als activiteit om terug te keren naar het spel?

Oefeningen die u doet terwijl u nog steeds symptomen van de hersenschudding ervaart, mogen niet worden beschouwd als onderdeel van het proces om terug te keren naar het spel. Echter, oefeningen die u heeft gedaan zonder symptomen te ervaren kunnen worden gebruikt als een richtlijn om te beginnen met het ‘Return-to-Play’-protocol. Dit moet worden bepaald door uw arts. Uw vermogen om intensieve, gecontroleerde, sportspecifieke activiteiten uit te voeren zonder symptomen kan worden gebruikt:

  • Om uw vooruitgang bij het herstel van een hersenschudding te helpen bepalen
  • Voor begeleiding bij het Return-to-Play-protocol

Langdurig herstel

Rongeveer 10% tot 30% van de mensen heeft een herstelperiode die als langer dan normaal wordt beschouwd (langdurig herstel). Veel factoren spelen waarschijnlijk een rol bij de ontwikkeling van een verlengd herstel. Een belangrijke factor is wellicht het gebrek aan herkenning en behandeling van de oorzaken van de symptomen. Bij mensen die lijden aan verlengd herstel, is het van cruciaal belang om de factoren die symptomen veroorzaken te identificeren en behandeling voor hen te beginnen.

Langetermijncomplicaties van herhaald licht hersentrauma

Er is een groeiende bezorgdheid dat hersenschuddingen, of sub-concussieve slagen (herhaalde stoten op het hoofd die niet ernstig genoeg zijn om een hersenschudding te veroorzaken), een risicofactor kunnen veroorzaken of zijn voor het ontwikkelen van complicaties later in het leven. Het is duidelijk, voornamelijk uit studies van gepensioneerde boksers, dat sommige mensen neurologische problemen lijken te hebben ontwikkeld als gevolg van herhaald licht hoofdtrauma tijdens hun atletische carrières.

Onderzoekers hebben ook microscopische veranderingen in de hersenen ontdekt bij mensen die zijn blootgesteld aan herhaald licht hoofdtrauma. Deze aandoening wordt CTE genoemd, of chronische traumatische encefalopathie. CTE is een pathologische diagnose, wat betekent dat de diagnose pas kan worden gesteld nadat iemand is overleden en de hersenen zijn onderzocht. De gevolgen van CTE in iemands leven zijn onbekend.

Het risico voor kinderen die deelnemen aan contactsporten

Er zijn studies gedaan die hebben gekeken naar het risico van langetermijngevolgen bij kinderen die deelnemen aan contact- en botsingssporten, maar er zijn nog geen neurologische of psychiatrische gevolgen op lange termijn vastgesteld.

Maak een afspraak

Om een afspraak aan te vragen of meer informatie te krijgen over Michigan NeuroSport, kunt u bellen naar 734-930-7400 of een e-mail sturen naar [email protected], met uw naam en telefoonnummer, en een teamlid zal binnen twee werkdagen contact met u opnemen om een afspraak te maken voor evaluatie en behandeling van uw atleet.

Mythes over hersenschudding

Mythe: Je moet op het hoofd worden geslagen om een hersenschudding te hebben.
feit: Elke kracht op het lichaam die op het hoofd wordt overgebracht, kan een hersenschudding veroorzaken. Een voorbeeld is een whiplash-letsel aan de nek.

Mythe: Je moet het bewustzijn verliezen om een hersenschudding te hebben.
Feit: Meer dan 90% van de mensen die een hersenschudding oplopen, verliezen het bewustzijn niet.

Mythe: Je moet beeldvorming van je hersenen hebben na het hebben van een hersenschudding.
Feit: Je arts zal bepalen of beeldvorming nodig is. CT-scans en MRI’s tonen geen bewijs van een hersenschudding.

Mythe: Het dragen van een helm zal een hersenschudding voorkomen.
Feit: Het dragen van helmen en andere beschermende uitrusting kan u beschermen tegen ernstiger verwondingen, maar geen enkele uitrusting kan het risico op een hersenschudding elimineren.

Mythe: De symptomen van een hersenschudding beginnen onmiddellijk.
Feit: Niet alle hersenschuddingssymptomen zullen zich in de minuten onmiddellijk na een verwonding ontwikkelen. Vele zullen zich in de loop van de uren na een hersenschudding ontwikkelen. Daarom is het belangrijk om een atleet uit het spel te halen en hem te laten evalueren door een gezondheidsdeskundige als er enige bezorgdheid is dat hij een hersenschudding heeft opgelopen.

Mythe: Zodra de hoofdpijn van een atleet weg is, kan hij zijn sport hervatten.
Feit: Hoofdpijn is een van de vele symptomen van een hersenschudding. Er zijn andere symptomen die kunnen aanhouden als de hoofdpijn is verdwenen. Een atleet mag alleen worden vrijgegeven om terug te keren naar de sport door een gezondheidswerker die bekend is met hersenschudding en de vele tekenen en symptomen.

Bedenk dat genezing tijd kost en dat het belangrijk is om voldoende slaap te krijgen, gezond te eten en veel water te drinken tijdens uw herstel. Na een rustperiode van 24-48 uur kunnen patiënten geleidelijk actiever worden, maar dit moet door uw arts worden voorgeschreven.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.