“Eerste concept” verwijst hiernaartoe. Voor de fact-checking organisatie, zie First Draft News.

In de context van geschreven compositie, verwijst “drafting” naar elk proces van het genereren van voorlopige versies van een geschreven werk. Opstellen gebeurt in elk stadium van het schrijfproces als schrijvers proefversies maken van de tekst die ze aan het ontwikkelen zijn. Op zinsniveau kunnen deze versies minder dan een seconde duren, omdat schrijvers proefzinnen opstellen en weer schrappen; als volledig uitgewerkte pogingen die het einde van een stadium van bruikbaarheid hebben bereikt, kunnen ontwerpdocumenten eeuwig blijven bestaan als opgeslagen “versies” of als papieren bestanden in archieven.

Een kladversie van de Infamy Speech van Franklin Delano Roosevelt, inclusief de handgeschreven aantekeningen van de president

In een boek dat in de jaren 1950 populair werd, The Elements of Style, karakteriseren Strunk en White een eerste ontwerp als een minder bewerkte versie van het definitieve ontwerp met als doel “foresee…the shape of what is to come and pursue that shape”. In Writing Without Teachers, een meer recente kijk op de rol van kladversies, karakteriseert Peter Elbow een kladversie minder als een eerste poging om een vooraf bepaald eindpunt te bereiken en meer als een poging om te verkennen waar een definitieve versie zou kunnen eindigen. Zoals hij het zegt: “Schrijven is een manier om uiteindelijk iets te denken dat je aanvankelijk niet had kunnen denken.” Volgens Elbow is de beste manier om dit te bereiken een serie kladjes die samen een “zwaartepunt” vormen dat zich vervolgens vertaalt in de hoofdfocus van het werk – een holistisch proces, met andere woorden, in plaats van het lineaire proces dat Strunk en White en de vroege schrijfprocestheorie voor ogen hadden. Elbow redeneerde dat als een schrijver “leert om de interactie te maximaliseren” tussen zijn “ideeën of gezichtspunten, nieuwe ideeën kan produceren die niet beschikbaar leken.”

Empirische studies van schrijvers aan het werk geven aan dat schrijvers een of alle van de volgende dingen kunnen doen tijdens de fasen van het opstellen:

  • ontwikkeling van samenhang
  • organisatie van hun denken in relatie tot de tot nu toe geproduceerde tekst
  • experimenteren met formulering
  • uitleggen of verbinden van voorbeelden/ideeën
  • genereren van overgangen
  • ontdekken van een centraal argument/punt
  • uitwerken van kernideeën
  • pauzeren om aanpassingen te maken in spelling, woordkeus, en zinsbouw

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.