Wat is Circular Breathing?
De circulaire ademhalingstechniek is het vermogen om een geluid gedurende lange perioden vol te houden door je wangen met lucht te vullen wanneer je te weinig lucht in je longen begint te krijgen.
Het verschilt van verbonden ademhaling of bewust verbonden ademhaling, die wordt gebruikt in transformationele ademwerksessies voor emotionele bevrijding/catharsis en veranderde staten van bewustzijn.
Wanneer je circulair ademt, gebruik je de lucht in je wangen om welke geluidsgenererende bron dan ook aan te drijven, je ademt in door je neus en vult je longen ten minste gedeeltelijk met lucht om een constant geluid te handhaven. Blaasinstrumentspelers gebruiken het zoals saxofoon, trompet, en didgeridoo.
Circular Breathing is an Ancient Art
Glasblazers gebruikten eeuwenlang een zeer vergelijkbare methode; ze konden niet stoppen en inademen, dus gebruikten ze lucht uit hun wangen om de glasbel op een constante druk te houden terwijl ze inademden door de neus.
Inademen terwijl je uitademt
Het is een heel vreemd gevoel, inademen terwijl je uitademt. Je ademt niet echt uit, je gebruikt de lucht in je wangen, maar het grootste obstakel is het gevoel te krijgen van wat er nodig is om in te ademen terwijl je lucht naar buiten dwingt. Je moet bijna de voorkant van je mond scheiden van de achterkant van je mond.
Als je eenmaal het gevoel hebt, is het eigenlijk heel gemakkelijk om te doen.
Ik las over een man die zeer effectief was in het onderwijzen van jonge studenten de circulaire ademhalingstechniek.
Hij vertelde hen om hun wangen te puffen en hun geluid te handhaven.
Terwijl ze met hun wangen puften, riep hij: “Inademen nu!” en hij kneep met zijn hand in hun wangen om de lucht eruit te persen terwijl ze inademden.
Dus er zijn een aantal manieren om dat gevoel aanvankelijk te krijgen, maar dat is de grootste hindernis om te overwinnen.
De andere is dat het een andere set spieren is die je gebruikt om het geluid te handhaven, en je merkt dat je die spieren moet verfijnen. Om te beginnen moet je echt de vier verschillende stappen van de circulaire ademhalingstechniek begrijpen:
4 Distinct Steps of Circular Breathing
- Als je longen lucht beginnen te verliezen, puf je je wangen op.
- Lucht uit de wangen wordt met de wangspieren door het instrument geduwd en gebruikt om de klank te handhaven terwijl je inademt door je neus.
- Als er voldoende lucht binnenkomt, begin je weer met uitademen door de longen.
- De wangen worden weer in hun normale positie gebracht.
Je moet begrijpen dat dit niet iets is wat meteen gebeurt. Wat ik vooral bij oudere studenten aantref, is dat ze willen dat het zich meteen ontwikkelt, omdat ze al behoorlijk gevorderd zijn op andere gebieden. Maar de realiteit is dat het een tijdje duurt voordat dat zich allemaal ontwikkelt, net zoals het een tijdje duurde voordat ze in het begin leerden spelen.
Practicing Circular Breathing
Diegenen die hun ademhaling willen verbeteren, moeten zich richten op het verbeteren van het volume, en dat geldt ook voor musici. Ademhalingstechnieken en ondersteuning van soorten apparatuur zoals Oxygen Concentrator helpen u precies dat te bereiken, zonder enige circus trucs of gimmickry!
Als je circulaire ademhaling moet beoefenen, moet je ervoor zorgen dat je een voldoende gezond microbioom hebt (probeer Prescript Assist) om de stress op je darmen en zenuwstelsel te helpen compenseren en te helpen herstellen wat je bent kwijtgeraakt.
Ontwikkelen van circulaire ademhalingsvaardigheden – Probeer deze oefening:
- Schuif je wangen naar buiten en adem normaal in en uit door je neus.
- Doe hetzelfde nog een keer maar maak een heel klein gaatje in je lippen. Terwijl u in- en uitademt door uw neus, laat u de lucht ontsnappen door uw lippen. De eerste keer gaat alles er in één keer uit. Daarna leer je je in te houden en het stukje voor stukje te laten ontsnappen.
- Geef een rietje en knijp het bijna helemaal dicht. Terwijl je wangen bol staan, steek je het rietje in je mond en stop je het andere uiteinde in een glas water. Terwijl u in en uit uw neus inhaleert, kijkt u of er belletjes uit het rietje in het water komen. De reden om in het rietje te knijpen is dat de eerste keer dat je door je neus inademt, het natuurlijk is om door je mond in te ademen en op deze manier zul je niet verdrinken.
- Tijdens het in- en uitademen door je neus, zodra je een grote ademteug hebt, dwing je jezelf om uit te ademen door je mond, en dat is circulair ademen. Fundamenteel doe je het op dit punt.
- Raak zo snel mogelijk betrokken bij je instrument. Veel mensen kunnen het uiteindelijk wel met een rietje, maar ze kunnen het niet op een andere manier omdat ze verzuimd hebben de tijd door te brengen het te doen met het instrument in hun mond. Het hele idee om iets anders te doen dan bellen blazen door een McDonald’s rietje houdt veel mensen tegen.
Masker “The Bump”
Er is altijd een kleine hobbel als je overschakelt van de lucht in je wangen terug naar de lucht in je longen. Iedereen wil er vanaf, maar er zal altijd een kleine hapering of hobbel zijn. Altijd. Wat je moet doen is oefeningen vinden die helpen de hobbel zoveel mogelijk te maskeren.
Wat ik heb gelezen is dat bij de meeste studenten is dat de hobbel niet merkbaar is als je met je vingers wiebelt of een of ander technisch patroon doet terwijl je door de circulaire ademhalingstechniek gaat. En de luisteraars concentreren zich op de noten die worden veranderd in plaats van op de variatie in de klank.
Je moet de circulaire ademhaling elke dag oefenen. Neem het gewoon op als onderdeel van je warming-up. Het is iets wat je dagelijks moet doen, anders ontwikkelt het zich gewoon niet.
Wat heeft de circulaire ademhaling te maken met de natuurlijke ademhaling?
Circulaire ademhaling kan het middenrif wat versterken, maar verder niet veel. De primaire sleutel tot ademhaling is de grootte van het middenrif – niet de kracht ervan.
De circulaire ademhalingstechniek is vooral een leuk trucje met ernstige beperkingen voor een zinvolle blaasinstrumentexpressie of -uitvoering. De meeste mensen willen beter ademen omdat ze meer zuurstof willen of moeten opnemen. Een zuurstofconcentrator komt pas op de tweede plaats als het gaat om het creëren van meer zuurstof.
Met een grote reservoirzak aangesloten op een zuurstof (O2) concentrator machine, kan men vele malen meer zuurstof inademen (misschien wel 100 keer meer, afhankelijk van hoe snel men ademt) van iedereen die probeert te ademen zonder een, ongeacht hoe goed hun ademhaling is – hetzij circulair of goed ontwikkeld.
Recent Comment from a Saxophone Player
Ik beschouw circulaire ademhaling als een circustruc, los van de kunst van blaasinstrumenten. Naar mijn mening is het meest diepgaande aan blaasinstrumenten hoe ze de luisteraar een diepe rondleiding geven in het gevoelsleven van de artiest, door middel van een rauwe en volledig naakte openbaring van de ademhaling van de artiest: middenrif, houding, ribben…en elke kleine emotionele nuance langs elke millimeter van de uitademing en de inademing.
Circulaire ademhaling omzeilt deze verbinding tussen luisteraar en het emotionele/ademende leven van de artiest volledig, en laat de luisteraar in het lichaam van de artiest slechts zo diep als de wangen….een zeer oppervlakkige tour van het innerlijke leven van de artiest.
Daarnaast is de muze van de artiest (zijn “innerlijke componist”) zeer gevoelig voor de vrijheden en beperkingen van het ademhalingsmechanisme van de artiest….en zal de artiest muzikale frasen “voorschotelen” in overeenstemming met deze vrijheden en beperkingen. Met andere woorden, als de artiest een diepgaand gecoördineerd en soepel ademhalingsmechanisme heeft, zal de muze van de artiest frasen creëren om hiervan te profiteren.
Deze verbinding is automatisch, en buiten de controle van de kunstenaar. Daarom, naar mijn mening, zal een kunstenaar die zijn blaasinstrumentspel loskoppelt van zijn middenrif, door circulair te ademen en dus alleen lucht te geven vanuit de wangen, onbedoeld de innerlijke muze een signaal geven om frasen te geven die beperkt zijn tot het onthullen van de beperkte expressiviteit van de wangademhaling.
Ik moet hieraan toevoegen dat grote blaaskunst het hele “verhaal” van elke uitademing onthult, met de verschuivende emoties en sensaties die corresponderen met elke fractie van de uitademing….e.g.., er is een heel ander emotioneel gevoel bij het begin van de uitademing dan bij het einde van de uitademing. Altijd.
Circulaire ademhaling is ontworpen om dat “verhaal” te omzeilen… een strategie waar ik persoonlijk geen belang bij heb als artiest of als luisteraar. Hoewel ik niets van het bovenstaande kan bewijzen, merk ik op dat _geen_ van de grote jazzartiesten circulaire ademhaling toepaste. Niet één.
Kortom: circulaire ademhaling is gebaseerd op de onjuiste overtuiging dat het eeuwenoude “verhaal van de uitademing” (een verhaal dat de menselijke geest al miljoenen jaren diep beroert) zijn langste tijd heeft gehad, en nu een artistieke beperking is….i.e., dat grote blaaskunst wordt gedefinieerd door de duur van de uitademing, in plaats van hoe naakt en levend de uitademing is.
– Paul A.
Van Mike: Hoe zit het met Dizzy Gillespie met zijn enorme wangen?
Van Paul: ..het is moeilijk om rationeel met anderen over hem te praten omdat hij mythische proporties heeft aangenomen. Maar naar mijn mening en in mijn oren, en dit is een mening die de populaire wijsheid tegenspreekt, is Dizzy’s belangrijkste fout inderdaad zijn wangademhaling, en de diepte van zijn geluid en “uitademverhaal” lijden daar enorm onder.
Van Mike: Enige gedachten daarover. Er is een kleine snelle ademhaling met de onderademhaling die zangers kunnen ontwikkelen die nauwelijks merkbaar is.
Van Paul: Ik heb daar geen duidelijke theorie over. Nogmaals, wat ik je schreef is uit mijn hoofd. Maar ik heb begrepen dat de “snelle ademhaling” een beetje meer lucht naar het middenrifmechanisme voert in een moment van nood. Dat is iets heel anders dan de circulaire ademhaling, die lucht aan de wangademhaling geeft, een hopeloos oppervlakkige en emotioneel losgekoppelde ademhalingsstijl, ongeacht of de brandstof daarvoor in grote inhalaties of in snelle ademhalingen komt.
Van Mike: Heeft Dizzy een reputatie voor iets langere passages?
Van Paul: Gezien mijn achtergrond zou ik daar het antwoord op moeten weten, maar dat is niet zo. Maar zelfs als hij zo’n reputatie heeft, zou ik er niet op rekenen dat die verdiend is.
U moet niet uit het oog verliezen dat de echte middenrifademers _opvallend_ lange zinnen bereikten, maar allemaal perfect gevormd om een diep emotioneel verhaal te vertellen.
Met andere woorden, circulaire ademhaling kan een “fast food” menigte van studenten aantrekken die niet willen doen wat er voor nodig is (zowel mechanisch als karakterologisch) om de adem echt te verruimen.
En wat nog belangrijker is, er kan enige verwarring ontstaan over prioriteiten….hebben de grote middenrifademhalers het vermogen om enorm lange frasen te spelen omdat ze verbonden zijn geraakt met de soepelheid van hun adem of omgekeerd?
Ik vermoed het eerste, dat “lang uitademen” een neveneffect (geen oorzaak) is van geweldig en levendig uitademen…maar ik durf te wedden dat veel van de rondademers het laatste zouden vermoeden en geloven dat als men de adem kan verlengen, dat een neveneffect daarvan grote kunst zou zijn.
Rahsaan Roland Kirk en Kenny G. zouden dit ook doen.
Conclusie?
Circulair ademen kan gevaarlijk zijn.
Het ontbreken van een gevoel van veiligheid, wanneer je een continue stroom van geluid nastreeft, kan er gemakkelijk toe leiden dat je heel snel en met ondiepe ademhalingen gaat ademen. Zo gaat u hyperventileren en wordt u duizelig. Er zijn gevallen geweest waarin mensen zijn flauwgevallen. Ik las van een extreem geval waarbij iemand ooit overleed aan hyperventilatie bij circulair ademen!
Een ander nadeel van circulair ademen is dat het je in staat stelt continu te spelen, zonder frase-einden of spaties in je muziek. De muziek heeft geen punten of komma’s. Het heeft geen interpunctie een plaats om te ademen, vandaar dat komma’s worden gemarkeerd op bladen met songteksten. Muziek heeft deze pauzes nodig. Waarom zou je uren besteden aan het perfectioneren van een vaardigheid waarmee je de muziek kunt bederven?
Diegenen die hun ademhaling willen verbeteren moeten zich richten op het verbeteren van het volume, en dat geldt ook voor musici. Ademhalingstechnieken en ondersteuning door apparatuur zoals de zuurstofconcentrator helpen je precies dat te bereiken, zonder enige circustrucs of foefjes!