Brandbeveiliging en leer
Leer brandt nauwelijks. Als je een aansteker tegen een stuk leer houdt, zal het krimpen en krullen, maar het vat nauwelijks vlam of blijft branden. Daarom is het gemakkelijker om leer brandvertragend te maken dan andere materialen. Kunstleer is veel brandbaarder dan echt leer.
Vliegtuigleer, leer op schepen, treinen en bussen moet voldoen aan minimumnormen voor brandbeveiliging. Ook in openbare gebouwen (hotels, wachtkamers, administratieve gebouwen, bejaardentehuizen, enz.) gelden speciale eisen voor brandbaarheid.
Leren meubelen in openbare ruimten.
De eisen zijn bijzonder hoog voor vliegtuigleer. De looier moet bij het looien letten op de noodzakelijke eigenschappen. Dit gebeurt door diverse maatregelen in het fabricageproces.
Of het nu gaat om vliegtuigstoelen of in de wachtruimte, de normen zijn streng.
Een looier moet aan het begin van het productieproces weten of een leer aan de brandveiligheidsnormen moet voldoen. Er moet ook rekening worden gehouden met de ontvlambaarheid en de rookvorming. Verschillende stappen in de looierij moeten dienovereenkomstig worden aangepast. De keuze en de hoeveelheid van de looistoffen, de juiste keuze en hoeveelheid van de herbevattingscomponenten en de toevoeging van brandvertragers zijn eveneens belangrijk. In verschillende artikelen is gezegd dat het chroomgehalte in het leer minder dan 3,5% moet bedragen en dat herbevattingsmiddelen op basis van visolie slechter zijn dan andere herbevattingsmiddelen. Ook synthetische oliën worden als problematisch genoemd. De leervezels mogen niet te los zijn.
Er zijn veel wettelijke voorschriften en normen, en veel landen hebben hun eigen voorschriften.
Leder kan volgens verschillende normen worden getest.
De normen voor de brandbeveiliging van leer
De volgende normen worden in verband gebracht met leer:FAR 25.853 a) en b): Voor de uitrusting van vliegtuigen, privéjets of sporttoestellen. .
IMO A.652(16): Beproevingsmethoden voor de brandbeveiliging van bekledingsmeubelen voor zeilschepen, jachten en grote schepen. Beproevingsmethoden: BS 5852-1, ISO 8191-1/-2, EN 1021-1/-2.
B1, B2, EMPA (5.3), BS 5852 (1990) Crib 5: Meubelbekleding, stoelbekleding in zalen (bioscoop, theater, enz.). Deur- en wandbekleding.
DIN 4102: Indeling in klassen van ontvlambaarheid.
DIN 4102 deel 1 (B2): Materialen voor gebruik in de bouw.
DIN 4102 deel 15/16 (B1): Reactie van brandbare en onbrandbare producten bij brand.
EMPA: Zwitsers Federaal Instituut voor Materiaalbeproeving en Onderzoek.
BS 5852 1990 (Groot-Brittannië): Definitie van een testmethode waarbij een speciaal ontworpen model een fauteuil simuleert.
DIN 54 342 deel 1 (= EN 1021-1, sigarettentest): Meubelen. Beoordeling van de brandbaarheid van gestoffeerde meubelen. Deel 1: Ontstekingsbron smeulende sigaret (ISO 8 191), EN 1021-1.
EN 1021 – 1/2: 1994: Deze norm geldt in de hele EU en onderzoekt de reactie van een stof op een brandende sigaret en een butaanvlam (een gesimuleerde lucifer). Hij vervangt diverse nationale tests, waaronder DIN 54342 – 1/2 in Duitsland en BS 5852: 1990 in Groot-Brittannië.
EN 1021 – deel 1: In deel 1 van de test wordt een brandende sigaret in de hoek van het testmodel geplaatst en over de gehele lengte nagloeit. Na 60 minuten mag de stof niet gloeien of verbranden.
EN 1021 – deel 2: Een 35 mm hoge butaanvlam stelt een brandende lucifer voor en wordt eveneens gedurende 15 seconden in de hoek tussen de rugleuning en de zitting van het testmodel geplaatst. Nadat de vlam is verwijderd, mag de stof niet binnen 2 minuten beginnen te branden.
EN 13501 – deel 1: Vergelijkbaar met DIN 4102-1. Het brandgedrag van bouwmaterialen voor gebruik in de bouw wordt getest.
Kan leer na bewerking brandvertragend worden gemaakt?
Normaal gesproken doen dergelijke vragen of eisen zich niet voor nadat een bepaald leer is geproduceerd. Dit gebeurt echter wanneer leer op veilingen is aangeboden zonder dat er een certificaat voor is of omdat het leer al is gekocht.
Eerst moet aan de looierij (of de leerhandelaar) worden gevraagd aan welke normen voor dit type leer al wordt voldaan. Als er geen norm is getest, is de kans slecht. Hoe lager de eisen voor het leder, hoe sneller een test kan uitwijzen of het aan de basisvereisten voldoet of niet. Om te testen of een leer aan de norm voldoet, moet het leer door hitte worden vernietigd. Volgens de huidige stand van de techniek bestaat er geen behandelingsmethode die een niet aan de norm voldoend leder naderhand verandert volgens de norm.
Verder kunnen latere behandelingsmethoden, zoals chemisch of nat reinigen, wassen, verven, bedrukken enz. het brandgedrag nadelig beïnvloeden. Hiermee moet rekening worden gehouden of het gebruik ervan moet worden uitgesloten.
Video over leer en hoge temperaturen
Video over het effect van hitte op leer.
De fabricage van een brandweerhelm in de VS.
Aanvullende informatie
- Krimp van leer – krimp van leer
- Leerkwaliteit
WE UNDERSTAND LEATHER – WWW.COLOURLOCK.COM