Stollingscomplicaties: Diepe veneuze trombose (DVT) en longembolie
Diepe veneuze trombose (DVT) is een bloedstolsel, meestal aangetroffen in het been of de dij, dat zich kan vormen als gevolg van een gestagneerde bloedstroom, stolling en beschadiging van de aderwanden.
Volgens dr. Anne Bass, voorzitter van de commissie voor preventie van diepe veneuze trombose bij HSS, “kunnen DVT’s pijn in het been en zwelling veroorzaken. Stolsels kunnen ook naar de longen reizen en een longembolie veroorzaken, wat een verstopping is van slagaders die door de long lopen.
“Wanneer DVT’s onbehandeld blijven, kunnen ze schade toebrengen aan de ader waar de klonter zich bevindt, wat chronische zwelling en zelfs zweervorming kan veroorzaken,” legt ze uit. “Longembolie kan symptomen geven van kortademigheid, pijn op de borst, een snelle hartslag of flauwvallen. In zeer zeldzame gevallen kan een fatale blokkade van de longslagaders optreden.”
Lange-afstandsreizen en hoe het gerelateerd is aan stolling en DVT
Hoewel het zeer zeldzaam is voor een patiënt om DVT te ontwikkelen van een lange vlucht, legt Dr. Bass uit dat de volgende factoren kunnen bijdragen tot de vorming van bloedklonters:
- Tijdens het vliegen, zijn passagiers normaal gesproken zittend en geïmmobiliseerd. Dit is een probleem omdat het de samentrekking van de spieren in de benen is, normaal veroorzaakt door beweging en beweging, die ervoor zorgt dat het bloed terug naar het hart kan circuleren. Wanneer het lichaam niet beweegt, hoopt het bloed zich op in de benen, waardoor het risico op bloedstolsels toeneemt. Bovendien blijven de knieën bij langdurig zitten in een rechte hoek, waardoor er een “knik” in de aderen van de benen ontstaat, die een goede circulatie verhindert.
- De droogte van de gerecirculeerde lucht in vliegtuigen kan de passagiers uitdrogen. Dit leidt ertoe dat het bloed wordt geconcentreerd en meer vatbaar is voor stolling zonder de juiste hoeveelheid hydraterende vloeistoffen.
Bloedstolling Preventie op lange vluchten
Om een slechte circulatie op lange vluchten te bestrijden, beveelt dr. Bass het volgende aan:
- Staan, strekken en zo vaak mogelijk het gangpad op en neer lopen om het bloed in beweging te krijgen en “de knikken eruit te halen.”
- Naast lichaamsbeweging worden ook graduele compressiekousen aanbevolen om te helpen voorkomen dat het bloed zich in de benen verzamelt. Ze zijn te vinden bij winkels voor chirurgische benodigdheden en apotheken.
- Voorkomen van uitdroging tijdens de vlucht is net zo eenvoudig als het drinken van een regelmatige hoeveelheid water of andere niet-alcoholische dranken.
Anticoagulantia
Anticoagulantia lijken een eenvoudige oplossing te zijn voor bloedstolling, maar wanneer ze preoperatief worden ingenomen, kunnen ze het bloed verdunnen en het risico op bloedingen tijdens de operatie vergroten.
Dr. Bass legt uit dat anticoagulantia alleen mogen worden gegeven aan patiënten van wie bekend is dat zij een hoog risico lopen op bloedstolling (DVT, of longembolieën), hetzij op grond van hun medische voorgeschiedenis of omdat zij een bekende genetische risicofactor voor bloedstolling hebben. Hoewel Lovenox- of heparine-injecties – en de effecten daarvan – vóór de operatie kunnen zijn uitgewerkt, is de risico/batenverhouding van het geven van deze injecties aan patiënten zonder een vastgesteld verhoogd risico op stolling te hoog.
Als een patiënt een voorgeschiedenis van stollingsrisico, DVT of longembolie bij zichzelf of zijn/haar familie heeft, moet de patiënt met een arts in zijn/haar eigen land evenals met hun HSS-arts over behandelingsopties praten voordat hij/zij naar HSS reist voor hun chirurgische ingreep.
Een voorgeschiedenis van stolling en de daaruit voortvloeiende complicaties verbiedt patiënten echter niet om per vliegtuig te reizen. Dr. Bass merkt op: “Zelfs degenen met een verhoogd risico op stollingscomplicaties kunnen naar HSS reizen zolang preventieve maatregelen worden genomen.”
Chirurgie en stollingscomplicaties
Een zeer lange vlucht voorafgaand aan de operatie kan de kans op complicaties vergroten voor patiënten die een heup- of knieprothese ondergaan wanneer preventieve maatregelen worden verwaarloosd.
Bij orthopedische chirurgie zet het doorsnijden van botten het lichaam aan om te reageren door het stollingssysteem op te starten, een reactie die de reactie op een lichamelijk letsel weerspiegelt. Door de grootte van de botten die betrokken zijn bij heup- en knieprothesen, is er een hoger risico op bloedstolling dan bij andere orthopedische operaties. Dr. Bass voegt hieraan toe dat bij patiënten met een heupfractuur het risico nog groter is vanwege de immobilisatie van de patiënten voorafgaand aan de operatie.
Risico’s van stolling na operatie
Er is een risico van stolling tot 4-6 weken na de operatie voor alle patiënten, maar het vliegen over lange afstanden verergert dit probleem nog meer. Als gevolg hiervan kunnen degenen die dergelijke afstanden afleggen na hun ingreep worden onderworpen aan versterkte preventieve maatregelen.
Na heup- en knieoperaties worden bijvoorbeeld meestal bloedverdunners toegediend aan patiënten. Als er een lange vliegreis in de toekomst van de patiënt ligt, zal hun arts een geschikt type bloedverdunner kiezen om aan die plannen tegemoet te komen. Patiënten kunnen na de operatie bloedverdunners krijgen, en bij de keuze van de bloedverdunner wordt een afweging gemaakt tussen het risico op stolling en het risico op bloedingen na de operatie. Het risico op bloedingen na de operatie neemt na verloop van tijd af, en één optie is het gebruik van warfarine (Coumadin®), dat zijn bloedverdunnende effect over een aantal dagen ontwikkelt.
Oplossingen voor DVT
Wanneer DVT bij patiënten wordt vastgesteld, worden zij behandeld met bloedverdunners, waaronder een heparine-injectie, tweemaal per dag. Deze werken snel om de bloedklonter te helpen oplossen en de vorming van een nieuwe klonter te voorkomen. Tegelijkertijd zal de arts een orale bloedverdunner zoals warfarine (Coumadin®) starten, die gedurende 3 maanden wordt voortgezet als een stolsel in het been wordt gevonden, en zes maanden als het stolsel in de long zit.
Hoewel er oplossingen zijn om met DVT om te gaan, vooral wanneer het vroeg wordt ontdekt, is effectieve preventie altijd een goed beleid.
Bijgewerkt: 3/26/2019
Samenvatting door Mike Elvin
Auteurs
Programmadirecteur, Fellowship Programma Reumatologie, Hospital for Special Surgery
Attending Physician, Hospital for Special Surgery