“Waarom zeggen mensen ‘grow some balls’? Ballen zijn zwak en gevoelig. Als je stoer wilt zijn, kweek dan een vagina. Die dingen kunnen tegen een stootje.” Als je dit citaat toevallig opzoekt, zul je zien dat het wordt toegeschreven aan de notoir lieve 90-jarige tv-grootheid Betty White. Alleen zijn deze woorden nooit over haar lippen gekomen, en ze zou graag willen dat mensen dat in gedachten houden de volgende keer dat ze het nodig achten om het tegen haar te citeren, zoals ik zojuist heb gedaan. “Dat is wat ik haat aan Facebook en het internet,” verzucht ze. “Ze kunnen zeggen dat je alles hebt gezegd. Ik zou dat nooit gezegd hebben. Dat zou ik in geen miljoen jaar zeggen.”
Dus hoewel White geen fan is van het internet – als ik haar vertel dat er een paar jaar geleden een gerucht op internet ging dat ze was overleden, zegt ze: “Zeg maar dat je op je negentigste niet ongeduldig hoeft te worden, ik haast me zo goed als ik kan” – is het internet zeker een fan van Betty White. In januari 2010 verscheen er een Facebook-campagne met als enige doel om White Saturday Night Live te laten presenteren. Toen werd aangekondigd dat White inderdaad in mei een aflevering zou presenteren, had de groep al meer dan een half miljoen volgers. Ze stal de scène in de nietszeggende Sandra Bullock-romcom The Proposal. Daarna had ze cameo’s in Community en 30 Rock, deed ze Letterman en Larry King, en bezocht ze het Witte Huis (geen relatie). Voor de jeugd van Amerika – die zich al volpropt met herhalingen van The Golden Girls op het Lifetime kanaal – is de liefdesrelatie met Betty White nog maar net begonnen.
Terwijl de meeste golven van culturele nostalgie naar het ironische neigen, is er oprechte genegenheid voor White, een vrouw die de ietwat barmhartige maar beminnelijke grootmoederfiguur belichaamt die we allemaal stiekem wilden als kinderen, met het voordeel van een zacht sarcastische kijk die hoort bij een goed geleefd leven. In een tv-landschap dat wordt geteisterd door cynisme en emotionele instortingen, maakt haar charme, die vaak een bijtende put-down maskeert, haar herintrede meer bevredigend.
Er borrelt een vasthoudendheid onder die katoenmix broekpakken. Als jonge vrouw wilde Betty zo graag acteren dat ze haar eigen eindexamenstuk schreef en zichzelf de hoofdrol gaf. In 1949, nadat haar ontluikende carrière door de oorlog was onderbroken, produceerde ze haar eerste televisieserie, Life With Elizabeth, voordat ze “buurtnymfomane” Sue Ann Nivens ging spelen in The Mary Tyler Moore Show. Ze volgde dat met de beminnelijk druiperige Rose Nylund in The Golden Girls en een ontelbaar aantal andere personages ervoor, erna en ertussenin (ze heeft tot nu toe 20 Emmy-nominaties gekregen).
White schrijft haar succes toe aan een mix van ouderwets doorzettingsvermogen en het niet aflatende geduld van het publiek. “Ik denk dat na 63 jaar in het vak mensen met je opgroeien, en ze krijgen kinderen en dan groeien ze met je op,” legt ze uit over de telefoon vanuit haar huis in LA. “Ze denken dat je een vaste waarde bent, dus ik denk dat ze niet weten hoe ze van me af moeten komen, om eerlijk te zijn.”
‘Ik ga niet rond met de gedachte “Oh, ik ben 90, ik kan beter dit doen of ik kan beter dat doen”. Ik ben gewoon Betty. Ik ben dezelfde Betty die ik altijd ben geweest.
Het zal je niet verbazen dat White een Hollywood-ster van de oude stempel is. Haar zelfspot staat haar nooit toe om te zeggen dat de belangrijkste reden waarom ze al zo lang meedraait, is dat ze briljant is in wat ze doet en komische teksten brengt met de timing van een expert en een knipoog. Het betekent ook dat ze niet aan politiek doet. Op een vraag wie ze het minst vertrouwt van de mensen die dieren haten (Betty zit in de raad van bestuur van de Greater Los Angeles Zoo Association) en Republikeinen, antwoordt ze vriendelijk “Ik doe niet aan politiek”.
Ze is ook een expert in het beleefd afwimpelen van suggesties dat het idee om een 90-jarige vrouw in te zetten om grove woorden te zeggen het begin- en eindpunt kan zijn van de ideeën van sommige producers. Ik vraag haar of ze de dingen die ze nu moet doen wel eens betuttelend vindt, zoals een SNL-sketch waarin ze het herhaaldelijk had over haar “stoffige muffin” (“Veel bakkers uit mijn tijd hebben droge of zelfs gistige muffins”), of een optreden in het liedje I’m Still Hot van zangeres Luciana waarin White rapte: “I may be a senior but so what, I’m still hot”, omringd door mannen in gouden hotpants. “Nee, ik moet toegeven, Michael, dat is niet zo, want ik heb al 63 jaar een publiek in deze demografische groep,” legt ze uit, terwijl ze er een punt van maakt mijn naam te zeggen, wat ze gedurende het hele interview doet. Wat de mannen in gouden hotpants betreft: “Ik vind dat iedereen een hobby moet hebben!”
Zij maakt er ook een punt van dat ze haar veto kan uitspreken over alles wat ze onsmakelijk vindt in haar verborgen-camera-show Off Their Rockers, waarin tijdens een aflevering een oudere dame grafisch over haar seksleven praat tot afgrijzen van twee jonge mannen die vlakbij zitten. “Nou, ik heb niet gezegd dat we altijd smaakvol zijn,” lacht ze, “maar soms gaan we voor de grap. Ik probeer het vrij goed in de gaten te houden.” Het legt de houding van sommige mensen ten opzichte van oudere vrouwen en seks bloot, suggereer ik, dat wil zeggen dat het van tafel moet zijn zodra je de zestig hebt bereikt. “Tjonge, wat hebben ze nog veel te leren,” lacht ze. “Het leuke is de reactie van de jongeren. Ze verwachten niet dat dit zal gebeuren. Oudere mensen krijgen zelden de lol van het uitbetalen.”
White heeft het momenteel zo druk met Off Their Rockers en haar succesvolle sitcom Hot In Cleveland dat ze voortdurend werk afslaat. “Waar het op neerkomt, Michael, is dat ik gezegend ben met een goede gezondheid. Bovendien denk ik niet ‘O, ik ben 90, ik kan maar beter dit of dat doen’. Ik ben gewoon Betty. Ik ben dezelfde Betty die ik altijd ben geweest. Take it or leave it.”
BETTY’S BEST BITS
Life With Elizabeth (1953-55)
Coproduceerd door een 31-jarige White, Life With Elizabeth – dat zich richtte op het gewone voorstedelijke leven van een getrouwd stel – introduceerde haar warme maar bijtende komische stijl en maakte haar een van de meest krachtige vrouwen op TV in die tijd.
The Mary Tyler Moore Show (1973-77)
Betty speelde tegen haar gewoonte in om Sue Ann Nivens, de op het eerste gezicht lieve presentatrice van The Happy Homemaker TV show, een briljant sardonische ondertoon te geven, door de hoofdrolspeelster van de show te ondermijnen en in het algemeen een beetje een bitch te zijn.
The Golden Girls (1985-91)
Zeven glorieuze en veelgeprezen seizoenen speelde White de weduwe en innemend naïeve Rose Nylund, wier ingewikkelde en eigenaardige verhalen over haar kleinstedelijke opvoeding briljant botsten met Bea Arthur’s cynische Brooklynite, Dorothy. Cue een eindeloze voorraad verwarde gezichtsuitdrukkingen.
Screen Actors Guild Awards (2010)
Het verzamelen van de prestigieuze Lifetime Achievement Award, White was nederig en charmant, het openen van haar toespraak met, “Dank u uit de bodem van mijn hart en uit de bodem van mijn bodem.” Maar het was medespeelster Sandra Bullock die de volledige behandeling kreeg. “Is het niet hartverwarmend om te zien hoe ver een meisje zo gewoon als ze is kan gaan?”
Saturday Night Live (2010)
Terwijl de uitgebreide “stoffige muffin” sketch een dubbele entendre papier dun uitsmeerde, was het White’s zure openingsmonoloog die de show stal. “Ik wist niet wat Facebook was,” mijmerde ze over de online campagne om haar als gastheer te laten verschijnen, “en nu ik wel weet wat het is, moet ik zeggen, het klinkt als een enorme verspilling van tijd.”
Hot In Cleveland wordt uitgezonden op zaterdag, 9 uur ’s ochtends, Sony Entertainment Television (Sky 157/ Virgin 193)
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}}{highlightedText}}
- Televisie
- TV-comedy
- features
- Deel op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger