Allografts Have Higher Overall Failure Rates
Hoewel sommige papers identieke autograft versus allograft faalratio’s hebben aangetoond, onze meta-analyse, gepubliceerd in juli 2007, Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy, toonde aan dat de literatuur een drie keer hoger faalpercentage voor allografts ten opzichte van autografts heeft gevonden.
Hoge allograft faalratio’s Referenties
PAPER 1: 23,1% faalratio van de Universiteit van Kentucky van Dr Singhal, et al (mei 2007) met behulp van vers ingevroren anterior tibialis pees allograft. Zij hadden een faal-/operatiepercentage van 55% bij patiënten jonger dan 25 jaar.
PAPER 2: 21% uitval bij Dr. Michael Grafe en Dr. Peter Kurzweil (2008) met behulp van vers ingevroren, bestraalde achillespees allograft.
MEETING PRESENTATIE 3: 23,4% uitval bij jonge atleten door de groep van Dr. Eugene Barrett met behulp van vers ingevroren bot-patella-tendon-bot allograft. Samenvatting van presentatie gepubliceerd in de AAOS Now (het American Academy of Orthopaedic News bulletin): Jonge atleten hebben hoog faalpercentage met allograft ACL Door Annie Hayashi
Allografts hebben hogere infectiepercentages
De Centers for Disease Control bestudeerden de infectiepercentages in een chirurgisch centrum in Californië. Ze vonden dat autografts een infectiepercentage van nul procent hadden. Zij vonden dat bestraalde transplantaten een infectiepercentage van 0% hadden, maar de meeste chirurgen gebruiken geen bestraalde transplantaten omdat de bestraling ze verzwakt en ze vatbaar maakt voor mislukking. Zij vonden een infectiepercentage van 4% bij niet-bestraalde transplantaten. In het hierboven geciteerde artikel van Grafe en Kurzweil werd een infectiepercentage van 4% gevonden, hoewel zij bestraalde transplantaten gebruikten.
Disease Transmission Risk Is Only Present With Allografts
Het ziekteoverdrachtspercentage is uiterst laag. Er zijn echter één sterfgeval en verscheidene bacteriële infecties geweest. Het risico van overdracht van hepatitis en andere ziekten is zeer gering, maar bestaat wel degelijk.
De hersteltijd is langzamer bij allograften dan bij autografts
Sommigen hebben ten onrechte beweerd dat het herstel sneller verloopt bij allograften dan bij autografts. In feite is het algemeen bekend dat het herstel langzamer is bij transplantaten omdat transplantaten langzamer in het lichaam worden opgenomen dan autotransplantaten, die lichaamseigen weefsel zijn. Alle transplantaten zijn dood en er moeten zowel bloedvaten als cellen in groeien. Het lichaam doet dit duidelijk sneller met zijn eigen weefsel dan met vreemd allotransplantaatweefsel. En in ten minste sommige gevallen is het herstelproces bij allograften nooit volledig voltooid. Dit verklaart waarom allograften een hoger percentage late mislukkingen lijken te hebben dan autograften. Ook het ongemak op korte termijn van allograften en autografts van hamstrings is zeer vergelijkbaar. Beide worden poliklinisch uitgevoerd zonder zenuwblokkades of pijnpompen.
Mijn ervaring
Ik heb nog nooit een acuut falen van een ACL hamstringtransplantaat gehad, het enige transplantaat dat ik routinematig gebruik. Ik heb echter een aantal mislukte ACL-reconstructies van elders gereviseerd, waarvan vele allografts waren. Eén geval van een allograft was bijzonder zorgwekkend.
Case Report
Dit was het geval van een tienerjongen bij wie elders een allograft ACL-reconstructie was gedaan, die geïnfecteerd was geraakt en mislukt was. Hij werd behandeld met verwijdering van het transplantaat en antibiotica en na herstel werd een nieuw transplantaat ingebracht. Dit nieuwe transplantaat was afkomstig uit een andere weefselbank en was door een andere chirurg in een ander ziekenhuis geplaatst. Dit transplantaat raakte echter ook geïnfecteerd en moest worden verwijderd. Onderzoek wees uit dat het om een andere bacterie ging. Hij werd toen naar mij doorverwezen. Ik moest eerst een bottransplantaat in zijn bottunnels aanbrengen en als tweede stap voerde ik een hamstring ACL-reconstructie uit, die goed heeft gewerkt. Helaas waren voor hij mij zag ook zijn beide mediale en laterale menisci verwijderd, waardoor ook een meniscustransplantatie nodig was.
Zie deze gepubliceerde artikelen voor aanvullende informatie:
Controversies in Soft-Tissue Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: Grafts, Bundles, Tunnels, Fixatie, en Oogst. Prodromos, et al, 2008.
A Meta-Analysis of Stability of Autografts Compared to Allografts After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction. Prodromos, et al, 2007.
Failure of primary anterior cruciate ligament surgery using anterior tibialis allograft. Singhal, et al, 2007
Anterieure kruisbandreconstructie met achillespeesallografts bij revisies en bij patiënten ouder dan 30 jaar. Grafe & Kurzweil, 2008.
Andere ACL-publicaties van Dr. Prodromos