Wanneer de cervicale aandoening meer dan alleen de discusruimte omvat, kan de wervelkolomchirurg adviseren om zowel het wervellichaam als de discusruimten aan beide uiteinden te verwijderen om het cervicale kanaal volledig te decompresseren.
Deze ingreep, een cervicale corpectomie, wordt vaak gedaan voor cervicale stenose op meerdere niveaus met ruggenmergcompressie veroorzaakt door botspoor (osteofyten) groei.
Zie Cervicale Osteofyten: Symptomen en diagnose
Wat gebeurt er bij een anterieure cervicale corpectomie-operatie?
De algemene procedure voor een anterieure cervicale corpectomie-operatie is als volgt:
- De benadering is vergelijkbaar met een discectomie (anterieure benadering), hoewel vaak een grotere en meer verticale incisie in de hals zal worden gebruikt om een uitgebreidere belichting mogelijk te maken.
- De wervelkolomchirurg voert dan een discectomie uit aan elk uiteinde van het wervellichaam dat zal worden verwijderd (bijvoorbeeld C4-C5 en C5-C6 om het wervellichaam C5 te verwijderen). Er kan meer dan één wervellichaam worden verwijderd.
Bekijk Spinal Motion Segment: C5-C6 Video
- Het achterste longitudinale ligament wordt vaak verwijderd om toegang tot het cervicale kanaal mogelijk te maken en om de druk op het ruggenmerg en/of de zenuwwortels volledig te verwijderen.
- Het defect moet dan worden gereconstrueerd met een geschikte fusietechniek.
Anterieure Cervicale Corpectomie Risico’s en Complicaties
Technisch is een corpectomie een moeilijker uit te voeren wervelkolomoperatie. Net als bij een discectomie omvatten de risico’s en mogelijke complicaties van deze operatie voor cervicale wervelkanaalstenose:
- Beschadiging van de zenuwwortel
- Beschadiging van het ruggenmerg
- Bloedingen
- Infectie
- Graft dislodgment
- Beschadiging van de luchtpijp/ slokdarm
- Aanhoudende pijn.
Een corpectomie is echter een uitgebreidere ingreep dan een discectomie, zodat de risico’s statistisch gezien groter zijn, vooral met betrekking tot neurologische problemen, bottransplantatie en bloedingen.
Het risico waarover wervelkolomchirurgen zich de meeste zorgen maken, is aantasting van het ruggenmerg, wat kan leiden tot volledige of gedeeltelijke quadriplegie. Bedenk dat corpectomie-operaties meestal worden uitgevoerd in omstandigheden met aanzienlijke ruggenmergproblemen, waardoor het ruggenmerg een groter risico loopt op problemen tijdens de operatie, onafhankelijk van de vaardigheid en finesse waarmee de procedure wordt uitgevoerd.
Om dit risico te helpen beheersen, wordt de ruggenmergfunctie tijdens de operatie vaak gecontroleerd door middel van Somatosensorische Evoked Potentials (SSEP’s). SSEP’s wekken een kleine elektrische impuls in de armen/benen op, meten de corresponderende reactie in de hersenen, en registreren de tijd die het signaal nodig heeft om de hersenen te bereiken. Elke duidelijke vertraging van de tijdsduur kan wijzen op een aantasting van het ruggenmerg.
Er bestaat ook een klein risico dat bij het verwijderen van het wervellichaam de wervelslagader die aan de zijkant van de wervelkolom loopt, wordt verwond, wat kan leiden tot een cerebrovasculair accident (beroerte) en/of een levensbedreigende bloeding. Dit specifieke risico zal groter zijn in bepaalde gevallen van tumorverwijdering of wervelinfecties.
Strut Graft to Achieve a Spinal Fusion
Nadat een corpectomie is uitgevoerd, moet de chirurg het ontstane defect mechanisch reconstrueren en de stabiliteit van de wervelkolom op lange termijn waarborgen met een wervelfusie. Een stutgraft is een stuk bot (1-2 inches) dat in de door de corpectomie(s) ontstane geul wordt ingebracht en dat de voorste wervelkolom ondersteunt. Het transplantaat kan een allograft of een autograft zijn, en wordt gewoonlijk gevolgd door instrumentatie aan de voorzijde om de constructie bijeen te houden.
Aternatief kunnen ‘kooien’ van titanium of andere synthetische materialen worden gebruikt als alternatief voor stutgrafts. Dergelijke kooien worden gebruikt in combinatie met stukjes bottransplantaat, gewoonlijk het “lokale” autograftbot dat bij de patiënt wordt verkregen wanneer de wervels worden verwijderd. Indien meerdere niveaus zijn gefuseerd, kan een aanvullende posterieure fusie en instrumentatie worden aanbevolen om de wervelkolom te helpen stabiliseren.