Fout #1 – Ervan uitgaan dat alle “Reflexologie” hetzelfde is
Niet alles wat tegenwoordig reflexologie claimt te zijn, IS ook daadwerkelijk reflexologie. Momenteel hebben slechts 4 staten (New Hampshire, North Dakota, Tennessee en Washington) hun eigen wet voor reflexologen, dus in veel gebieden kan zo ongeveer iedereen zeggen of adverteren dat ze reflexologie aanbieden, of ze nu echt een opgeleide en gecertificeerde reflexoloog zijn of niet! Reflexologie is geen voetmassage en het is geen acupressuur. Het National Institutes of Health National Center for Complementary and Integrative Health (NCCIH) definieert reflexologie als een aparte therapie. Echte reflexologie wordt alleen uitgevoerd op de reflexkaarten van het lichaam die zich bevinden op de voeten, handen en buitenoren. Bij echte reflexologie worden wisselende druktechnieken toegepast die uniek zijn voor reflexologie en verschillen van massage- of acupressuurtechnieken.
Fout #2 – Ervan uitgaan dat alle reflexologen hetzelfde zijn
Net zoals reflexologie een unieke therapie is, heeft een Gecertificeerd Reflexoloog een unieke reflexologie-opleiding gevolgd (meestal 200-300 uur in de VS). Volgens de normen van de meeste nationale en nationale reflexologie verenigingen en de nationale certificeringsraad, moet deze opleiding klassikale instructie bevatten die zich richt op technieken voor de handen en voeten, evenals instructie in anatomie, fysiologie, professionele normen, ethiek, toepassing van protocollen om bepaalde systemen van het lichaam of bepaalde pathologieën aan te pakken, evenals het voltooien van een minimum aantal praktijksessies en het leren om sessie aantekeningen bij te houden. Vaak hoor je mensen zeggen dat ze reflexologie geven, maar vraag hen dan hoeveel specifieke uren reflexologie ze hebben gevolgd en of ze een certificaat hebben voor reflexologie alleen. Wees je er ook van bewust dat er een recente trend is om online opleidingen in reflexologie aan te bieden; de huidige professionele normen vereisen echter dat het grootste deel van de initiële reflexologieopleiding persoonlijk in een klassikale omgeving wordt gevolgd. Het leren lokaliseren van reflexen bij verschillende personen, de modulatie van druk, enz, kan niet online worden aangeleerd.
Fout nr. 3 – Niet controleren van referenties
Een persoon die in de Verenigde Staten uitsluitend is gecertificeerd in reflexologie, moet u de volgende documentatie kunnen tonen:
-
Certificering van hun reflexologiespecifieke school. (Controleer de referenties van de school om na te gaan of de certificering on-line was of een praktijkopleiding omvatte en hoeveel uren reflexologie alleen werden onderwezen.)
-
Optimaal een nationale certificering door de American Reflexology Certification Board® (ARCB®). U kunt dit controleren op www.ARCB.net.
-
Een momenteel geldig bewijs van beroepsaansprakelijkheidsverzekering.
-
Een plaatselijke bedrijfsvergunning.
-
Als u woonachtig bent in een van de bovengenoemde staten met wetgeving op het gebied van reflexologie, zorg dan voor een geldige staatsvergunning.
Vraag van tevoren naar certificerings-, licentie- en verzekeringsdocumenten en wees niet bang om deze te controleren! Vraag naar reflexologie-specifieke certificering, anders krijg je waarschijnlijk alleen een voetmassage!
Fout #4 – Niet controleren van permanente educatie, ervaring en beroepsverenigingen
Als de reflexoloog een aantal jaren geleden gecertificeerd is, heeft hij of zij sindsdien dan permanente educatiecursussen gevolgd? Zoek naar iemand die zijn of haar opleiding voortzet na de eerste certificering. De ARCB® vereist 12 CE-uren om de twee jaar. Dit garandeert dat de arts op de hoogte blijft van de laatste technieken en informatie. De ARCB® geeft op haar website (www.arcb.net) een overzicht van de gecertificeerden met een goede reputatie, en leden van staats- en de nationale organisatie worden meestal ook op hun websites vermeld.
Controleer of de reflexoloog lid is van zijn of haar staatsvereniging of van de Reflexology Association of America ([email protected]). Op de website van de RAA staan ook staatsverenigingen en hun contactgegevens. Leden van reflexologie organisaties hebben toegang tot door de vereniging gesponsorde permanente educatie. Verenigingsleden zijn begaan met het professionalisme, de ethiek en de vooruitgang van reflexologie, alsook met de bescherming van de volksgezondheid en de veiligheid. Certificering door de ARCB® en lidmaatschap van een staats- of nationale vereniging geeft u een pad voor klachten als u onethisch of onveilig gedrag vindt van de kant van de reflexoloog die u hebt gekozen.
Vraag zeker hoeveel sessies de reflexoloog die u overweegt uit te voeren in een typisch jaar of hoeveel sessie-uren ze in totaal hebben in hun reflexologiecarrière. Iemand die meer dan 1.000 sessies per jaar doet, zal in een paar jaar meer ervaring hebben dan iemand die slechts 50 sessies per jaar doet. Het is niet het aantal ervaringsjaren; het is het aantal sessies met cliënten in de ervaring dat u moet controleren. Dit zal verzekeren dat u werkt met een echt ervaren reflexoloog.
Fout # 5 – Meer bezorgd zijn over hun portemonnee dan hun gezondheid
Wanneer u een gecertificeerde reflexoloog bezoekt die de bovenstaande kwalificaties kan aantonen, verwacht dan tussen de $ 50 en $ 120 per sessie te betalen, afhankelijk van het gebied van het land waarin u woont en de lengte van de sessie. Probeer dit niet te vergelijken met de prijs van een sessie van dezelfde duur in een voetspa. Vergeet niet dat de medewerker in het voetkuuroord waarschijnlijk geen gelijkwaardige opleiding en certificering kan aantonen, dus de dienst waarvoor u betaalt is meestal geen reflexologie. Bovendien kan een ongetraind persoon zonder certificering gevaarlijk zijn voor uw gezondheid. U zult echter merken dat gecertificeerde reflexologen normaal gesproken welkom zijn in ziekenhuisomgevingen en door veel artsen worden goedgekeurd.
Bottom line: Verwacht niet dat u reflexologie krijgt van een gecertificeerde professional voor de prijs van een voetmassage in het winkelcentrum.