Vermeerdering door zaden
De zaden van de Acacia koa zitten in bruine peulen van 1 tot 1 duim breed en tot 12 duim lang. De ovale zaden zijn minder dan een halve centimeter lang. Kevers voeden zich vaak met de zaden. Deze zaden vertonen gaten, maar soms is het zaad intact genoeg om ondanks deze schade toch te ontkiemen. De zaden moeten met de hand uit de gedroogde peulen worden gehaald. Over het algemeen zitten er minstens 5 of 6 zaden in elke peul.
Yoshinaga (1998a) stelt voor kokend water te gebruiken om de ontkieming van Acacia koa zaden te versnellen. Gebruik 3 of 4 keer de hoeveelheid kokend water als je zaden hebt en laat de zaden een nacht weken. De zaden kunnen beschadigd raken als u te veel kokend water gebruikt. Na deze behandeling zullen de zaden na ongeveer 2 weken beginnen te ontkiemen. Vochtig potmedium of vochtig keukenpapier kan worden gebruikt voor het ontkiemen. Bornhorst stelt ook voor om de zaden 24 uur te laten weken in water dat “aanvankelijk bijna kokend was.”
NTBG beveelt aan om de zaden te verticuteren, d.w.z. dat de zaadhuid moet worden doorboord. Dit kan worden gedaan met schuurpapier, een nagelknipper of door het zaad met een hamer te kraken. Er moet op worden gelet dat het binnenste van het zaad niet wordt beschadigd. Lilleeng-Rosenberger rapporteert kiemingspercentages voor geverticuteerde zaden van 65% tot 80%. In zijn kiemkrachtonderzoek stelde Obata vast dat onbehandelde zaden van Acacia koa een kiemkracht van minder dan 5% vertoonden.
Na het verticuteren moeten de zaden 24 uur in water geweekt worden. De zaden moeten worden geplant in potgrond zonder grond op een diepte van ongeveer twee keer de diameter van het zaad. Acacia koa zaden hebben doorgaans 11 tot 24 dagen nodig om te ontkiemen; Lilleeng-Rosenberger meldt echter dat sommige geverticuteerde zaden al na 7 dagen ontkiemen.
Acacia koa zaden zijn goed te bewaren. Yoshinaga (1998b) zegt dat ze bij kamertemperatuur en vochtigheid jarenlang goed houdbaar lijken. Door ze bij lagere temperaturen en vochtigheid te bewaren, zouden de zaden waarschijnlijk langer levensvatbaar blijven. (Bornhorst 1996; Lilleeng-Rosenberger 1996; NTBG 1996; Obata 1967; Yoshinaga 1998a; Yoshinaga 1998b)