De presidentiële debatten laten velen zich afvragen hoe dit alles heeft kunnen gebeuren, en één deel is voorspelbaar: ze gaan gepaard met drankspelletjes. Degenen die zich door het presidentiële debat van vanavond heen drinken met meer tolerantie voor hun drank dan tegengestelde meningen kunnen ervoor kiezen om het gesprek weg te sturen van wat er op het scherm staat naar wat er in hun glas zit om te debatteren over theorieën over hoe sommige alcohols bekend werden als sterke drank.
“Geesten” kunnen verwijzen naar een eclectische mix van termen – een menselijke ziel, een eigenschap, een lid van de Heilige Drievuldigheid, of zelfs een gedistilleerde alcoholische drank. Hoe komt het dat sommige alcoholen geesten worden genoemd? Dat hangt af van hoe de oorsprong van het woord “alcohol” wordt getraceerd.
De meesten geloven dat het woord “alcohol” zijn oorsprong vindt in het Midden-Oosten, aangezien het voorvoegsel al een lidwoord is in het Arabisch – de discussie gaat over de vraag van welk woord het afkomstig is, al-koh’l of al-ghawl.
Een theorie is dat het woord alcohol is afgeleid van al-ghawl. Dit is de meest voor de hand liggende manier om alcohol en sterke drank met elkaar in verband te brengen, aangezien het woord geest betekent. Er wordt naar verwezen in de Koran–vers 37:47 vermeldt al-ghawl om te verwijzen naar een demon of geest die bedwelming teweegbrengt.
De andere theorie brengt het in verband met oude eyeliner. Staat u mij toe dit uit te leggen. Het zwarte mineraal stibniet is een zeer fijne poedervormige substantie die vroeger werd gebruikt als eyeliner. Bekend als al-koh’l (koh’l betekent beitsen, verven) werd het gecreëerd door sublimatie. Omdat het proces enigszins lijkt op distillatie, werd het volgens sommigen een algemene term voor gedistilleerde stoffen. “Alcohol” werd later specifiek gebruikt om ethanol aan te duiden, met de essentie of geest die vrijkwam door het distillatieproces.
Dit is wellicht de meer geloofwaardige theorie, aangezien The Oxford English Dictionary al-koh’l noemt als de oorsprong voor “alcohol”. Het woord werd in de zestiende eeuw in de Engelse taal opgenomen. In diezelfde eeuw begon men ook “spirit” te gebruiken om te verwijzen naar de bedwelmende drank. Hier zijn enkele voorbeelden uit het woordenboek over hun gebruik:
- “They put betweene the eye-lids and the eye a certaine black powder…made from a minerall brought from the land of the Fez and called Alcohole….” (Sandys .trav 67, 1615)
- Door uitbreiding naar vloeistoffen van het idee van sublimatie: Een essentie, kwintessens, of geest, verkregen door distillatie of rectificatie; als alcohol van wijn, essentie of geest van wijn. (1672, Filosofie Vertaling)
- De zuivere Substantie van iets, gescheiden van het meer Grove. Het wordt meer in het bijzonder genomen voor een meest subtil en zeer verfijnd Poeder, en soms voor een zeer zuivere Geest: Zo wordt de hoogst gerectificeerde Geest van Wijn Alcohol Vini genoemd. (1706, Phillips, Alcahol of Alcool)
Natuurlijk zijn er de onbeslisten die denken dat het zowel al-koh’l als al-ghawl had kunnen zijn. Zij wijzen op de gelijkenis in klank, en speculeren dat dit zou kunnen hebben geleid tot verwarring tussen de twee woorden toen ze in de loop der jaren werden getranslitereerd – iets wat heel gemakkelijk te doen is met twee dauw.