Je weet misschien al dat spinnen ingewikkelde webben kunnen spinnen en hun prooi kunnen vergiftigen. Maar dat is nog lang niet alles wat spinnen hebben aangepast om de meest angstaanjagende organismen op acht poten te worden. Hier zijn enkele van de trucs die spinnen gebruiken om hun maaltijden te vangen en te vermijden zelf het diner te worden.

1. Ze hebben supersterke zintuigen.

Spidey-zintuigen zijn niet alleen voor stripboeken uitgevonden. Springspinnen in het echt hebben een scherp gezichtsvermogen en een uitstekend gehoor om hun onvermogen om webben te spinnen te compenseren. Wetenschappers namen lang aan dat spinnen niet konden horen omdat ze geen oren hebben. Maar zoals onderzoekers in een studie uit 2016 meldden, kunnen springspinnen prima “horen” – ze gebruiken daarvoor gewoon de supergevoelige haren op hun poten. Deze zelfde spinnen kunnen ook verrassend goed zien, zoals astronoom Jamie Lomax aantoonde toen ze laserpointers gebruikte om ze van haar bureau weg te lokken alsof het kleine katten waren.

2. ZE MIMICEREN ANTEN.

Het feit dat de springspin soort Myrmarachne formicaria roofdieren misleidt door te denken dat het een mier is door zijn uiterlijk na te bootsen, is geen nieuwe ontdekking. Maar hoe ze dit precies doet was tot voor kort onduidelijk. Volgens een studie van Harvard, gepubliceerd in de Proceedings of the Royal Society B, haalt de spin deze bedrieglijke stunt uit terwijl ze alle acht poten gebruikt om te lopen. Tijdens zijn optreden neemt hij pauzes van 100 milliseconden om zijn voorste twee ledematen naar zijn kop te tillen zodat ze op antennes lijken. Het omschakelen gaat zo snel dat het voor een mens van bovenaf lijkt alsof de spin gewoon met zijn achterste zes poten loopt terwijl hij zijn voorpoten van de grond tilt. Wetenschappers moesten hogesnelheidscamera’s gebruiken om te bewijzen dat dit niet het geval was.

3. ZE STEMMEN HUN WEBS.

Ondanks dat ze geen oren hebben, hebben spinnen een aantal indrukwekkende muzikale talenten. Zij behandelen de strengen van hun web als de snaren van een gitaar, en stemmen ze precies goed, zodat zij bepaalde trillingen kunnen waarnemen. Voor hun studie, gepubliceerd in het Journal of the Royal Society Interface, observeerden onderzoekers van de Universiteit van Oxford en de Charles III Universiteit van Madrid hoe tuinkruisspinnen hun webben onderhouden. Zij leerden dat het aanpassen van de spanning en stijfheid van de zijde de spinnen in staat stelt om frequenties te detecteren die zij kunnen herkennen. Het ene signaal kan betekenen dat er een prooi in de buurt is, terwijl het andere te maken kan hebben met structurele problemen in het web.

4. ZE PRETEN VAN VOGELSPINNEN.

Min-Hui Liu et. al, Scientific Reports // CC BY-NC-ND 3.0

Camouflage is niet uniek onder spinachtigen, maar orb weaver spinnen winnen misschien wel de prijs voor de meest gedenkwaardige vermomming. In haar jonge levensstadium omgeeft de spin zich met een dik, wit materiaal in het midden van haar web. Het witachtige achterlijf gaat op in de “versiering”, waardoor het lijkt alsof de spin bedolven is onder een spetter vogelpoep. De onsmakelijke aanblik is meestal genoeg om roofdieren te overtuigen elders te gaan zoeken naar een gemakkelijker te verorberen maaltijd.

5. ZE GIETEN NETTEN.

Chen-Pan Liao, Wikimedia Commons // CC BY-SA 3.0

Groot is niet altijd beter als het op webben aankomt. Neem nu de net-giet spin: De zijden val die hij gebruikt om voedsel te vangen, is klein genoeg om tussen zijn ledematen te passen. De spin poept een bleek “doelwit” uit op de bosgrond en hangt er dan boven te wachten, soms urenlang, tot een insect langskomt en een “struikeldraad” activeert die met de grond is verbonden. Als dat moment is aangebroken, verspilt hij geen tijd om zich op zijn prooi te storten en hem in zijn web te wikkelen. Dan bijt en verlamt hij zijn prooi alvorens aan het feestmaal te beginnen.

6. ZE KUNNEN HUN HAAREN ALS KLEINE PIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJLPIJL.

Als al het andere faalt, hebben vogelspinnen tenminste hun speerachtige haren om op terug te vallen. Een tarantula zet haar “irriterende haren” in als ze zich bedreigd voelt. Door zijn achterpoten tegen zijn achterlijf te wrijven, kan hij de weerhaakjes op zijn doelwit afschieten als een regen van kleine werpsterren. Je hoeft geen roofdier te zijn om dit verdedigingsmechanisme in werking te stellen, zoals veel eigenaren van vogelspinnen op de harde manier hebben ondervonden.

7. ZE SOMEREN.

Wanneer de meeste spinnen aan een gevaarlijke situatie moeten ontsnappen, vertrouwen ze op hun acht ledematen om hen in veiligheid te brengen. De gouden wiel spin krult zijn lichaam op en rolt van heuvels af om nog sneller weg te komen. Deze spinnensoort komt oorspronkelijk uit de Namib-woestijn in zuidelijk Afrika, waar steile zandduinen overvloedig aanwezig zijn. Als hij in een bal zit, kan de spin een tuimelsnelheid bereiken van 3,2 voet per seconde.

8. ZE CREËREN BUBBELE SUBMARINES EN SCUBA SUITS.

Zelfs zonder kieuwen, hebben spinnen een aantal behoorlijk slimme manieren ontwikkeld om lange tijd onder water te overleven. De duikkende klokspin weeft webballonnen die opgeloste zuurstof uit het water rondom halen en kooldioxide uitfilteren. Met dit geïmproviseerde duikpak kan de spin het een hele dag uithouden voor hij weer naar boven moet om lucht te happen. Dan zijn er wolfspinnen, die een veel dramatischer overlevingstactiek toepassen. Een studie uit 2009 toonde aan dat in moerassen levende wolfspinnen lijken te verdrinken als ze voor langere tijd onder water worden gehouden. Maar eens ze op het droge zijn, komen ze terug tot leven. Door onder water in een coma te geraken, kunnen ze aan de dood ontsnappen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.