In de loop van bijna 30 jaar en ongeveer 100 film- en tv-rollen heeft Paul Giamatti zich opgewerkt van een rol als “Heckler #2” tot een hoofdrolspeler die genomineerd is voor een Oscar. Terwijl hij blijft bouwen aan een gevarieerd cv van filmrollen met projecten als American Splendor, Sideways, Cinderella Man, 12 Years a Slave, en Straight Outta Compton, brengt hij ook zijn bijzondere humor en talent naar het kleine scherm in Showtime’s Billions. Om de 50e verjaardag van de eerbiedwaardige acteur te vieren, zijn hier 15 dingen die je misschien niet wist over Paul Giamatti.

1. HE GREW UP WINGING TO BE A PROFESSOR.

Opgroeiend in een familie omringd door academici, overwoog Paul Giamatti het carrièrepad van zijn vader te volgen en professor te worden. In 1978, op 40-jarige leeftijd, werd Giamatti’s vader – Bart – benoemd tot president van Yale University (de jongste persoon die deze functie ooit heeft bekleed). “Ik ben nooit de clown van de klas geweest, of heb thuis shows opgevoerd,” vertelde Giamatti aan The Scotsman over zijn omweg om acteur te worden. “Ik heb acteren nooit gezien als iets wat ik met mijn leven zou kunnen doen. Toen ik een kind was, rende ik rond gewikkeld in toiletpapier zodat ik de Mummy kon zijn. Maar dat was geen teken dat ik ervan droomde om acteur te worden. Ik was gewoon een vreemd kind.”

2. HEAD A STRANGE OBSESSION WITH BASEBALL UMPIRES.

Toen hij opgroeide, was Giamatti vreemd genoeg gefascineerd door honkbal scheidsrechters. “Ik denk niet dat het iets te maken had met hun autoriteit,” vertelde hij The Believer. “Het was meer een fascinatie voor het uiterlijk van de home-plate umps. Ze dragen van die ouderwetse borstbeschermers en een masker en ze zijn altijd in het zwart gekleed… Er is iets vreemds sinister aan die katten. En natuurlijk heb ik me altijd aangetrokken gevoeld tot de ondersteunende spelers in drama. Als je honkbal ziet als een soort vertelling, zijn de scheidsrechters de bijrolspelers. Zij zijn de hoofdrolspelers. In bijna elke situatie ben ik altijd geïnteresseerd in de mensen waar niemand veel aandacht aan besteedt.”

3. ZIJN VADER IS DE MAN DIE PETE ROSE UIT HET BASEBALL VERBODEN HEEFT.

Giamatti’s obsessie met de bijrolspelers in het honkbal is misschien logischer als je bedenkt dat Bart Giamatti, nadat hij in 1986 zijn positie bij Yale had verlaten, voorzitter werd van de National League en in 1989 werd benoemd tot MLB-commissaris. Hoewel hij de positie slechts vijf maanden bekleedde (de oudere Giamatti overleed op 1 september 1989), slaagde hij erin een gedenkwaardige zet te doen tijdens zijn ambtstermijn toen hij Pete Rose uit het spel verbande vanwege beschuldigingen dat hij gokte op honkbalwedstrijden.

4. HE LIKES PLAYING SUPPORTING ROLES.

Hoewel hij zich in het begin van de jaren 2000 met films als American Splendor en Sideways meer als hoofdrolspeler ontpopte, is Giamatti tevreden met het spelen van een bijrol. “Ik denk dat je meer ruimte krijgt om plezier te hebben, op een bepaalde manier,” vertelde hij The Guardian over het zijn van een bijrolspeler. “Je wordt verondersteld levendiger te zijn, je taak is om excentrieker te zijn. Ik denk dat ik het gewoon leuker vind. Er is iets aan het werken in een kleinere ruimte waar ik temperamentvol meer geschikt voor ben.”

5. M. NIGHT SHYAMALAN ZIET HEM ALS EEN TOM HANKS TYPE (MET MOOIE OGEN).

M. Night Shyamalan, die Giamatti regisseerde in Lady in the Water uit 2006, ziet Giamatti niet als een bijrolspeler. “Hij is heel erg een hoofdrolspeler,” vertelde Shyamalan aan The New York Times. “Voor mij is hij net als Tom Hanks: hij kan een film dragen. Pauls ogen zijn heel mooi op een puppy-hond manier. Het publiek wordt gedwongen om te willen wat die persoon wil en dat is een teken van een echte ster.”

6. ZIJN MEESTIGSTE UITDAGENDE ROL VERWOORDE HIJ IN POOP TE ZITTEN.

Op de vraag naar de grootste uitdaging die hij als acteur is aangegaan, zei de immer zelfspottende Giamatti dat het een van zijn vroegste rollen was. “Ik geloof dat het personage ‘Man in slaapzak’ heette,” zei hij. “Een dakloze man. Het kan ook gewoon ‘man’ zijn geweest. Wie weet. Het was een aflevering van NYPD Blue. We waren in een krakersdorp onder de Manhattan Bridge. Ik lag in echte menselijke uitwerpselen. Een echte gek die daar in een soort enorme afvoerpijp woonde, kroop er af en toe uit en bekogelde me met puin… Ze moesten hem veel betalen om in zijn pijp te blijven. Goed voor hem. Ik had één zin. Zoiets als: ‘Ik weet van niets, man. Ik heb het verpest. Ik zat daar de hele dag. Op een gegeven moment werd ik van de set gegooid door een P.A. die dacht dat ik een echte ‘Man in de Slaapzak’ was. Ik was nerveus; gedesoriënteerd.”

Op de vraag wat de leukste rol was die hij heeft gespeeld, antwoordde Giamatti: “Man in slaapzak.”

7. Hij kon niet geloven dat iemand een film over wijn wilde maken of bekijken.

Hoewel Sideways een van de bekendste en meest geliefde films op Giamatti’s cv is, was de acteur er zelf niet zo zeker van. Hij vertelde The Scotsman dat toen hem de rol werd aangeboden, zijn eerste gedachte was: “Niemand zal deze film willen maken, en wie wil er in godsnaam naar een film over wijn kijken?” Voor de goede orde, Giamatti geeft vrijelijk toe dat hij niets van wijn weet, en dat vindt hij prima.

8. HE GOT FOOD POISONING WHILE MAKING SIDEWAYS. HE ALS AND GOT VERY DRUNK.

In de DVD commentaar voor Sideways, Giamatti en zijn co-ster, Thomas Haden Church, bespraken hoe ze allebei voedselvergiftiging kregen na het filmen van de diner scène met Giamatti’s moeder op het scherm. Bij een andere gelegenheid werd Giamatti erg, erg dronken.

“Er was een dinerscène waarin ik een sh*tload moest drinken en aan het eind van de avond was ik compleet bezopen,” vertelde Giamatti. “Gelukkig hoefde ik niet zo veel te praten, maar ik was wel echt helemaal in de f*cked up, het was geweldig. Je kunt zien dat ik een beetje in de war ben. Misschien is dat de reden waarom de Academy me niet nomineerde voor die film, want ik ben duidelijk dronken.”

9. Hij gaf niets om zijn zogenaamde “OSCAR SNUB.”

Over de Oscars gesproken: Terwijl een groot deel van de filmkijkende wereld verbaasd was toen zowel Thomas Haden Church als Virginia Madsen Academy Award-nominaties kregen voor hun werk aan Sideways, terwijl Giamatti niets kreeg, was de acteur helemaal niet geschrokken of teleurgesteld. “Dat was een vreemd dilemma om in te zitten,” vertelde hij de Independent. “Ik had niet verwacht genomineerd te worden, dus het was alsof iedereen veel meer teleurgesteld was dan ik, dus dat was echt raar, praten met deze mensen en niet weten wat tegen hen te zeggen om hun teleurstelling weg te nemen dat ik niet genomineerd werd.”

10.

10. HE WAS APPROACHED ABOUT PLAYING MICHAEL SCOTT ON THE OFFICE.

In 2006 meldde The New York Times dat bij de aanpassing van Ricky Gervais en Stephen Merchant’s The Office voor de Amerikaanse televisie, Paul Giamatti als Michael Scott bovenaan de droom casting lijst van ten minste één NBC executive stond. Giamatti weigerde de rol.

11. Zes jaar na het spelen van de titelrol in HBO’s miniserie John Adams (een rol die hem een Golden Globe Award opleverde), nam Giamatti de rol van een andere POTUS op zich toen hij de stem van Teddy Roosevelt vertolkte voor Ken Burns’s The Roosevelts: An Intimate History.

12.

12. NIET VERBOREN IS ZIJN BELANGRIJKSTE CRITERIA VOOR HET AANVAARDEN VAN EEN ROL.

Op de vraag hoe hij te werk gaat bij het kiezen van zijn rollen, vertelde Giamatti The A.V. Club dat hij niet een soort berekend plan heeft. “Ik wil me gewoon niet vervelen,” zei hij. “Dat is het enige criterium dat ik heb. Ik vind het leuk als het script goed is en de regisseur lijkt alsof hij goed zal zijn. Maar als ik een verscheidenheid aan dingen kan vinden om te doen, en ik heb het gevoel dat ik daar in slaag, wat betreft de feitelijke uitvoering en het personage, dat is enorm voor mij. Om het gevoel te hebben dat ik een redelijk gevarieerd scala aan dingen kan doen. Op die manier heb ik geluk gehad. Ik vind het niet erg om op een bepaalde manier stereotiep te zijn en bepaalde jongens te spelen, maar als ik iets kan vinden om daar af en toe een pauze van te krijgen, zou dat fijn zijn. En ik heb het gevoel dat dat lukt. Maar er is geen groot plan anders dan dat.”

13. Hij denkt dat hij getypecast is, en daar heeft hij vrede mee.

Omdat hij zijn rollen kiest op wat voor hem persoonlijk het interessantst is, speelt Giamatti uiteindelijk vaak buitenbeentjes. “Ik denk dat ik getypecast ben. Maar dat is prima voor mij,” vertelde hij de Independent. “Ik herinner me een acteur genaamd Bud Cort, ik ontmoette hem een keer en hij zei: ‘Ga je gang en gelukkig worden getypecast, ik verzette me ertegen en werd niet opnieuw gecast, ik zou gelukkig teruggaan en worden getypecast.’ Binnen het type dat ik speel, is het interessant om ambivalente, stekelige, rare, onaangename mensen te spelen.”

14.

14. Hij kan zeer kritisch zijn over zijn eigen optredens.

Net als zoveel andere artiesten heeft Giamatti de gewoonte om zijn optredens uit elkaar te halen. “Ik heb zeker de neiging om alleen de smetten van dingen te zien, en zie veel dingen over mijn acteren die ik niet leuk vind,” vertelde hij The A.V. Club. “Ik denk dat ik een beetje makkelijker voor mezelf ben geworden, of in ieder geval een beetje meer bruikbare kritiek op mezelf heb. Ik denk dat ik er vroeger gewoon niet tegen kon om naar mezelf te kijken. Ik weet het niet. Ik ben blij dat mensen iets zien wat ik niet zie. Ik ben erg kritisch op mezelf, en film is een aanpassing voor me geweest. Ik ben er blij om. Het is in sommige opzichten een uitdaging. Zeker niet saai. Maar het is altijd moeilijk voor me geweest om het gevoel te krijgen dat ik het snap, hoe ik moet acteren op film. Ik heb het gevoel dat ik het geleidelijk aan begin te snappen.”

15. Hij gelooft dat CHUCK RHOADES, zijn personage in BILLIONS, in essentie een goede vent is.

Op dit moment besteedt Giamatti veel van zijn tijd aan Billions, de Showtime-serie waarin hij speelt en die onlangs is verlengd voor een derde seizoen. In de serie speelt Giamatti U.S. Attorney Chuck Rhoades, een gecompliceerd personage die schijnbaar nergens voor stopt om de werkgever van zijn vrouw, hedge fund manager Bobby Axelrod (Damian Lewis), neer te halen. Hoewel Rhoades niet altijd de beste keuzes maakt, gelooft Giamatti dat hij in wezen een goede vent is.

“Ik bewonder die jongens die doen wat mijn personage doet,” vertelde Giamatti aan de Los Angeles Daily News. “Het zijn ambitieuze, gedreven kerels met menselijke behoeften en verlangens, maar ze geloven wel in de wet als een soort instrument om goed te doen.” Hij erkent dat Rhoades “zeker een gebrekkig persoon is, maar in wezen denk ik dat mijn personage een goede zaak doet.”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.