Als ik mijn leerlingen vraag wat hun favoriete maand is, kiezen ze altijd de maand van hun verjaardag. Maar ik kan het ze niet echt kwalijk nemen. Oktober is mijn favoriete tijd van het jaar om precies dezelfde reden. Sommige mensen houden ervan. Andere mensen haten ze. Maar we hebben ze allemaal. Of je nu op zoek bent naar een manier om je verjaardag te overdenken of naar woorden om een geliefde of vriend te eren, hier zijn 15 verjaardagsgedichten. Van attent en lief tot grappig en sarcastisch, ik hoop dat u de verjaardagsgedichten vindt die u dit jaar zoekt.

geboortedag door Lucille Clifton

vandaag zijn we mogelijk.

de morgen, groen en wasserij-zoet,
opent zich en wij treden
blind en miauwend binnen.

Book Deals Nieuwsbrief

Meld je aan voor onze Book Deals nieuwsbrief en ontvang tot 80% korting op boeken die je ook echt wilt lezen.

alles wacht op ons:

Check Your Shelf Newsletter
Schrijf u in voor het ontvangen van Check Your Shelf, the Librarian’s One-Stop Shop For News, Book Lists, And More.

Dank u voor uw inschrijving! Houd uw inbox in de gaten.

Door u aan te melden gaat u akkoord met onze gebruiksvoorwaarden

het sneeuwrijk
sprankelend en stil
in zijn gletsjerkap,

de rietvelden
glanzend en zoet
in het zonovergoten zuiden.

als de dag aanbreekt
met al zijn onhandige zegeningen

wat wij zullen worden
wacht in ons als een pijn.

irreplaceable by rupi kaur

Birthday Lights by Calef Brown

Lichtjes op een verjaardagstaart.
Wat een verschil zou dat maken!
Stekker erin en doe een wens,
dan ontspan je en zet een knop om!
Geen rook meer
of wasachtige rommel
om de verjaardagsgasten lastig te vallen.
Maar opa zegt, “dat is niet hetzelfde!
Waar is de magie?
Waar is de vlam?
Om je wens zonder twijfel te vervullen,
moet je een paar kaarsjes uitblazen!”

Een verjaardag van Christina Rossetti

Mijn hart is als een zingende vogel
Wiens nest zich in een waterscheut bevindt;
Mijn hart is als een appelboom
Wiens takken gebogen zijn met dikker wordend fruit;
Mijn hart is als een regenboogschelp
Die peddelt in een stralende zee;
Mijn hart is blijer dan al deze
Omdat mijn liefde tot mij is gekomen.

Hef voor mij een dais van zijde en dons;
Hang het met vair en purperen verfstoffen;
Houw het in duiven en granaatappels,
En pauwen met honderd ogen;
Werk het in gouden en zilveren druiven,
In bladeren en zilveren fleurs-de-lys;
Omdat de verjaardag van mijn leven
is gekomen, is mijn liefde tot mij gekomen.

The Party door Jason Shinder

En zo is het; iedereen die opstaat uit de grote stilte

van de tafel met hun glazen zekerheid en borden vergeving
en de paarse keuken inloopt; iedereen leunend weg van het gasfornuis

Marie blaast aan op de rand van de brekende blauw-oranje-langzaam-

voorwaartse vlammen om nog een pot koffie op te warmen, terwijl de afwas zich opstapelt in de gootsteen,
perfect als een piramide. Aaah, zegt Donna, terwijl ze haar ogen sluit,

en op Nicks schouders leunt terwijl hij het zachte lemmet van het mes

door het glinsterende donker van de overgebleven chocolade verjaardagstaart duwt.
Dat is het; zo is het; iedereen staat rond alsof hij net uit het zwembad komt,

zich af te drogen, staat rond, dat is het, staat, praat,

heen en weer schuifelend op het dek van het heden
voordat de boot langzaam wegtrekt naar de toekomst. Want het doet pijn

om afscheid te nemen, om je lichaam uit het warme water te trekken;

om uit de zak van veiligheid te stappen, vastklampend aan wat je wist,
of wat je dacht te weten over jezelf en anderen.

Zo is het, zo is het, je jas over je schouders gooien

als een handdoek en vaarwel zeggen Victoria vaarwel Sophie vaarwel
Lili vaarwel lieverd pas goed op jezelf hou je taai tot gauw.

Verjaardag door Andrea Gibson

We zijn allemaal hetzelfde door Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī

We zijn allen gelijk
Luister naar het riet
als het uit elkaar zwaait
Hoor ze spreken
over verloren vrienden

Bij je geboorte werd je afgesneden
van je bed
huilend en grijpend
in de scheiding

Iedereen luistert,
je lied kennend
Je verlangt
naar anderen,
die je naam
en de woorden
van je klaagzang

We zijn allen gelijk,
allemaal dezelfde
verlangende naar het vinden
van onze weg terug,
terug naar de ene,
terug naar de enige

Verjaardag door Sukasah Syahdan

wolken boven de hemel van Jakarta
bedekken de middagzon
van mijn verjaardag

Op mijn achtentwintigste door Amy Fleury

Het lijkt erop dat ik meer geluk heb dan verstand,
niet het soort dat veroorzaakt wordt door knokkels tegen hout,
adem op dobbelstenen, of centen gevonden in de modder.
Ik schuifel en glijd voorbij op puur dom toeval.
Om de beurt gecharmeerd en vervloekt, kent een meisje romantiek
als koffie, rode wijn en boeken; eenzaamheid
ziet zij als daglichtdeugd en gedempte
avonden, de inventaris van afwezigheid.
Maar dit is geen treurig verhaal van een oude vrijster,
gewoon de manier waarop dagen een leven aaneenrijgen.
Soms eet ik soep recht uit de pan.
Soms kan het me niet schelen of ik zal trouwen.
Op vrijdagavond dans ik in mijn keuken,
zingend zoals alleen een gelukkig meisje dat kan.

30th Birthday by Alice Notley

Mag ik nooit bang
zijn, vooral niet voor mezelf
maar
Muhammed Ali vertel je
de waarheid?
Wel, je spreekt
de waarheid
en
je spreekt zo heerlijk in je lichaam
dat je beschermt met lichaamsbouw van stem
raps binnen dans
Mag ik nooit bang zijn

rots en beeft
de mantilla is kant
waarvan het zwart eikenhout is
Maar als ik donker ben, ben ik sterk
als mijn eigen duisternis
mijn kracht het universum
waarvan het zwart lucht is
alleen sterren
ketting
Maar als ik leef ben ik sterk
als het leven
Sterk als de viooltjes
in Marlon Brando’s vuist
zijn leugen bloeide op tot waarheid
Zij
nam ze
ik zou mij ook nemen
ik doe
en mijn Ali ik zie je
een harde heldere stip van mij
de woeste formalist
authentieke daad van roddel
een vriendelijk lichaam

Voor K.R. op haar zestigste verjaardag door Richard Wilbur

Blaas de kaarsjes van je taart uit.
Ze zullen je niet in het donker laten,
Wie met gratie deze schemerige boog rondgaan
Van de grote tocht die zielen moeten maken.

Jij die William Blake hebt geklonken,
En de stille poel, naar Plato’s teken,
Blaas de kaarsjes van je taart uit.
Zij zullen je niet in het donker laten.

Maar, omwille van je vrienden,
behoud je opwaartse vonk;
Geef ons die wens, al sla je als de leeuwerik
je vleugels uit tot de dageraad zal aanbreken:
Blaas de kaarsjes van je taart uit.

Cheerios door Billy Collins

Mrs. Baldwin door Fleur Adcock

Als ik een oude vrouw ben, zal ik paars dragen
Met een rode hoed die niet past, en die me niet staat.
En ik zal mijn pensioen uitgeven aan cognac en zomerhandschoenen
En satijnen sandalen, en zeggen dat we geen geld hebben voor boter.
Ik zal op de stoep gaan zitten als ik moe ben
Stalen in winkels opslurpen en op alarmbellen drukken
Met mijn stok langs de reling lopen
De soberheid van mijn jeugd goedmaken.
Ik zal op mijn slippers in de regen naar buiten gaan
Bloemen plukken in andermans tuin
En leren spugen.

Je kunt vreselijke hemden dragen en nog dikker worden
En drie pond worst in één keer eten
Of een week lang alleen brood en augurk
En pennen en potloden en bermatten en dingen in dozen hamsteren.

Maar nu moeten we kleren hebben die ons droog houden
En onze huur betalen en niet vloeken op straat
En het goede voorbeeld geven aan de kinderen.
We moeten vrienden te eten hebben en de krant lezen.

Maar misschien moet ik nu een beetje oefenen?
Zodat mensen die mij kennen niet al te geschokt en verbaasd zijn
Wanneer ik plotseling oud ben, en paars begin te dragen.

Ninon de Lenclos, Op haar laatste verjaardag door Dorothy Parker

Dus geef me de rouge weer,
En kam mijn haar op de krullende manier.
De arme jongemannen, de lieve jongemannen
Ze zullen hier allemaal zijn tegen de middag vandaag.

En ik zal het blauw dragen, denk ik.
Ze smeken om het gegolfde kant aan te raken.
Of houden ze het meest van mij in het roze,
Zo lieflijk vleiend het gezicht?

En weet je zeker dat mijn ogen helder zijn,
En is het waar dat mijn wang helder is?
De jonge hoe-heet-ie-ook-alweer bleef de halve nacht,
Hij zweert zijn keel door te snijden, arme schat!

Breng mij dan mijn scharlakenrode slippers,
En breng mij de poederdons.
De lieve jonge mannen, de arme jonge mannen…
Ze denken dat ik pas zeventig ben!

Geschreven in een zorgeloze bui door Lu Yu

Ouwe man die zeventig duwt,
In werkelijkheid gedraagt hij zich als een kleine jongen,
Huppelend van verrukking als hij wat bergvruchten ziet,
Lachend van vreugde, achter dorpszangers aan;
Met de anderen plezier makend in het stapelen van tegels om een pagode te maken,
Alleen starend naar zijn beeltenis in het zwembad van de jardinière.
Onder zijn arm, een gehavend boek om te lezen,
Net als toen hij voor het eerst naar school ging.

Maak kans op een cadeaubon van $250 voor Barnes and Noble!
Start een gratis proefabonnement op Audiobooks.com en luister naar al uw favorieten!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.