Door: Jeffrey Johnson
Is het ooit goed om je kerk te verlaten? “Verlaat het schip!” zou de raad moeten zijn die gegeven wordt aan elke Christen die in een kerk blijft die de essentiële waarheden van het evangelie compromitteert en afwijkende levensstijlen accepteert. Vlucht en kijk niet om! Vlucht, opdat ook u geen deel krijgt aan hun veroordeling. In zulke situaties is er geen aarzeling om zo’n raad te geven.
We zouden op zoek moeten gaan naar een nieuwe kerk als we deel uitmaakten van een zoeker-gevoelige en mensgerichte kerk die zich meer zorgen maakt over het vermarkten van zichzelf aan de wereld dan over het behagen van God en het onderwijzen van de waarheid. We zouden allemaal op zoek moeten gaan naar de best mogelijke kerk – we hebben het hier over onze ziel – om nog maar te zwijgen van de zielen van onze echtgenoten en onze kinderen.
De vraag wanneer we een kerk moeten verlaten is echter niet altijd gemakkelijk te beantwoorden. In feite is het in veel gevallen ongelooflijk moeilijk. Net zoals het onverstandig is om raad te geven zonder beide kanten van het verhaal te horen, is het onverstandig om iemand aan te raden een kerk te verlaten zonder voldoende informatie over de situatie te hebben. Dit is het gevaar van het schrijven van een artikel over wanneer het tijd is om je kerk te verlaten. Een algemeen advies kan breed toepasbaar zijn, maar zo’n advies wordt vaak gebruikt op een manier die oorspronkelijk niet de bedoeling was. En als mensen al een besluit hebben genomen over een zaak, zal zo’n raad vaak zo worden aangepast dat hij overeenstemt met hun besluit.
Omwille van deze gevaren is het vaak het beste de vraag anders te formuleren. In plaats van te vragen: “Wanneer moeten we een kerk verlaten?” Het kan beter zijn te vragen: “Hoe moeten we een kerk verlaten?” Misschien als we een kerk niet op de juiste manier kunnen verlaten, zou het God meer behagen als we helemaal niet weggaan. Omdat het verlaten van een kerk niet lichtvaardig moet gebeuren, zijn er een aantal dingen die we ons moeten afvragen voordat we zo’n beslissing nemen. Ik weet zeker dat er meer vragen zijn die we onszelf zouden moeten stellen, maar hier zijn er tien die we eerlijk zouden moeten proberen te beantwoorden voordat we besluiten weg te lopen:
Heb je de kenmerken van een gezonde kerk bestudeerd?
Net zoals veel belijdende christenen er om de verkeerde redenen voor kiezen om zich bij een kerk aan te sluiten, kiezen veel belijdende christenen er om de verkeerde redenen voor om de kerk te verlaten. Ik veronderstel dat kerken die mensen proberen aan te trekken met koffie en dergelijke voorzieningen niet al te verbaasd moeten zijn wanneer diezelfde mensen vertrekken omdat ze niet langer gelukkig zijn met deze voorzieningen. Hoewel ik nog nooit gehoord heb van iemand die een kerk verliet omdat ze niet het juiste merk koffie serveerden, heb ik wel gehoord van mensen die kerken verlieten omdat ze niet de gewenste leeftijdsgebonden bediening hadden of omdat de kerk niet een groot genoeg aantal alleenstaanden had. Het is tragisch dat mensen zich bij kerken aansluiten en kerken verlaten op basis van niet-bijbelse kwesties. Het is nog tragischer wanneer mensen een gezonde kerk verlaten vanwege een niet-bijbelse kwestie, om zich vervolgens bij een ongezonde kerk aan te sluiten omdat die betere koffie serveert. Ze genieten misschien van de grotere “gemeenschap”, maar ze realiseren zich niet dat ze de leerstellige prediking hebben ingeruild voor motiverende toespraken die goed voelen. Wij moeten onze kerken echter niet beoordelen op wat belangrijk is voor ons, maar op wat belangrijk is voor God.
Mijn advies aan iedereen die erover denkt om een kerk te verlaten is om eerst te bestuderen wat een gezonde kerk maakt. Ken de Schrift goed genoeg om basisvragen te beantwoorden, zoals:
Wat is de kerk?
Wat is de missie en het doel van de kerk?
Hoe moet de kerk bestuurd worden?
Wat zijn mijn verantwoordelijkheden tegenover een plaatselijke kerk?
Hoe moet de kerk God aanbidden?
De antwoorden op de vragen zullen helpen om onze individuele kerken goed te evalueren. Ze zullen ons ook helpen voorkomen dat we een kerk om de verkeerde redenen verlaten. Om u te helpen bij uw studie van de ecclesiologie (de leer van de kerk), beveel ik Mark Dever’s boek aan, 9 Markeringen van een Gezonde Kerk en mijn boek, De Kerk: Her Nature, Authority, Purpose, and Worship.
Have You Committed to Being Active and Faithful Members?
Voordat u een kerk verlaat, zorg er dan voor dat het niet is omdat u een lage dunk hebt van het kerklidmaatschap. Ik ben bang dat de reden waarom veel mensen om de zoveel jaar van de ene kerk naar de andere springen, een gebrek aan toewijding is. Velen zien de kerk als hun favoriete restaurant – naar binnen gaan, gevoed worden, en weer naar buiten gaan zonder enige verplichting.
We moeten ons realiseren dat voor hen die beweren volgelingen van Christus te zijn, lidmaatschap van de kerk verplicht is. Ons wordt geboden onze oudsten te gehoorzamen (Hebr. 13,17), de plaatselijke vergadering niet te verlaten (Hebr. 10,25), en met de heiligen samen te komen om het Avondmaal te vieren (1Kor.11,20). De Schrift leert ons ook hoe wij ons moeten gedragen in het huisgezin van God, dat de gemeente is (1Tim.3,14-15).
Ongehoorzaamheid aan deze geboden is voor de christen geen optie. Onder normale omstandigheden zijn wij verplicht ons bij een kerk aan te sluiten, en daarna actief en trouw aan die kerk te zijn. Gelovigen worden door God opgedragen bepaalde verantwoordelijkheden in de kerk uit te voeren. De vraag voor gelovigen is niet of wij ons zullen binden aan een kerk, maar welke kerk wij zullen dienen?
Van wat ik heb waargenomen, zijn sommige mensen snel geneigd een kerk te verlaten, omdat zij het niet erg vinden om voor onbepaalde tijd tussen kerken te blijven. Thuisblijven en week na week online naar preken luisteren is niet iets waar ze een probleem mee hebben. De puriteinen geloofden echter dat christenen nooit geen lid van een kerk mochten zijn, zelfs niet voor een korte periode. Toen leden bijvoorbeeld verhuisden van Bedford naar een andere locatie, bleef John Bunyan hen voorgaan en toezicht op hen houden totdat ze zich officieel bij een nieuwe gemeente aansloten.
Zulke toewijding aan het kerklidmaatschap is tegenwoordig zeldzaam. Het lijkt erop dat hoe minder toegewijd iemand is aan het lidmaatschap van een kerk, hoe gemakkelijker het voor hem is om een kerk te verlaten. Maar wij zijn allen geroepen om een trouw en toegewijd lid te zijn van een plaatselijk lichaam. Wij hebben niet de vrijheid om het kerklidmaatschap als optioneel te beschouwen.
Daarom, voordat u een kerk verlaat, onderzoekt u uw mate van betrokkenheid bij de plaatselijke kerk.
Is kerklidmaatschap belangrijk voor u?
Bent u actief en trouw geweest aan de kerk?
Bent u betrokken geweest bij het leven van de kerk?
Zo niet, dan is de kerk misschien niet het probleem. Probeer getrouwd te blijven met een lage opvatting van toewijding. Stelt u zich de ellende eens voor van een relatie waarin één persoon niet bereid is gebreken door de vingers te zien of meningsverschillen op te lossen. Toewijding is belangrijk voor het kerklidmaatschap en voor het huwelijk. Kortom, voordat u besluit om een kerk te verlaten, zorg ervoor dat u niet een zondig lage kijk op het lidmaatschap hebt.
Heb je er zeker van dat je geen probleem hebt met onderwerping?
Niemand, neem ik aan, geeft graag toe dat hij een onderwerpingsprobleem heeft. Maar, praktisch gesproken, kunnen we toegeven dat het niet altijd gemakkelijk is om je over te geven. Het is één ding om ons te onderwerpen aan dingen die we leuk vinden, maar het is niet zo leuk om ons te onderwerpen aan dingen die we niet leuk vinden. Ik hoorde eens van een oudere man die de enige tegenstander was van de kerk die een nieuwe piano kocht. Hij vond dat het geld van de kerk beter elders besteed kon worden. Onder de omstandigheden, had hij misschien gelijk in zijn oordeel. Maar, nadat de kerk besloten had om verder te gaan met de aankoop, in plaats van boos te worden en te vertrekken, stond hij op en haalde wat geld tevoorschijn en was de eerste om financieel bij te dragen aan de nieuwe piano. Dit was omdat hij wist hoe hij zich moest onderwerpen aan beslissingen die hem niet bevielen. Dit was omdat hij de eenheid van de kerk belangrijker vond dan zulke beslissingen.
Hoewel ons geweten gebonden is aan het Woord van God alleen, is het belangrijk voor ons om te leren ons te onderwerpen aan dingen waar we het niet altijd mee eens zijn – zoals de kerk die een nieuwe piano koopt. Er is meer genade nodig wanneer we ons onderwerpen aan wat we onverstandig vinden, dan wanneer we krijgen wat we willen. Wij mogen verwachten dat God ons in zulke zaken op de proef stelt.
Niettemin kan het lidmaatschap van een kerk moeilijk zijn omdat het onderwerping vereist. Wij zijn geroepen ons te onderwerpen aan onze oudsten en aan elkaar. Lid worden van een kerk, wat verplicht is voor gelovigen, is een daad van onderwerping. Wij onderwerpen ons om verantwoordelijk gehouden te worden. Wij onderwerpen ons aan het toezicht van de kerk over ons leven. Wij onderwerpen ons aan het toezicht en zelfs de tucht van onze kerkfamilie – door mensen die ons kennen en van ons houden. Voordat wij besluiten een kerk te verlaten, moeten wij ons dus afvragen of wij een onderwerpingsprobleem hebben.
Heeft u uw best gedaan om de eenheid van het geloof te bewaren?
Eén van de belangrijkste verantwoordelijkheden van het kerklidmaatschap is om alles te doen wat in ons vermogen ligt om de eenheid van de Geest te bewaren (Ef.4,3). Dit begint met het bewaken van onze gedachten en harten tegen egoïsme en een liefdeloze geest. Natuurlijk is het gemakkelijk voor ons om blind te zijn voor ons eigen egoïsme. En we noemen onze afkeer van mevrouw Smith en onze frustratie over dominee Rick geen gebrek aan liefde voor hen. Maar de liefde die een veelvoud van zonden in anderen bedekt, is gewoon niet zo sterk als de liefde voor onszelf die het ons gemakkelijk maakt om onze eigen tekortkomingen over het hoofd te zien.
Vaak voordat mensen een kerk lichamelijk verlaten, hebben ze de kerk geestelijk verlaten. Het is moeilijk om het verlaten van een kerk om één enkele reden te rechtvaardigen, vooral als die reden klein is. Wanneer kleine en ongecontroleerde ontevredenheden in ons hart opkomen, wordt het gemakkelijk voor ons om alles negatief te gaan bekijken. Deze houding is een falen van onze kant om te trachten de eenheid van de Geest te bewaren. Zodra wij er niet in slagen de eenheid van de Geest in ons hart en onze geest te bewaren, wordt het voor ons gemakkelijk overal fouten te vinden, totdat wij een overweldigende zaak hebben opgebouwd die ons ertoe drijft voorgoed te vertrekken.
Dit had echter voorkomen kunnen worden als wij maar gehoorzaam waren geweest aan de Schriften door ons best te doen in liefde, nederigheid en vergeving te wandelen (1Kor.13). Voordat u een kerkgezin verlaat, vraag:
Heb ik mijn best gedaan om de eenheid des Geestes te bewaren in de band des vredes?
Heb ik in liefde en nederigheid gewandeld?
Heb ik mensen het voordeel van de twijfel gegeven?
Houd ik wrok in mijn hart?
Heeft u overwogen dat u de stem van verandering kunt zijn?
Elke kerk heeft tekortkomingen, blinde vlekken, en problemen. Charles Spurgeon zei: “Op de dag dat we de perfecte kerk vinden, wordt ze onvolmaakt op het moment dat we er lid van worden.” Het is verbazingwekkend, bijvoorbeeld, hoeveel problemen er bestonden in de kerk van Korinthe. Ik denk niet dat ik het prettig zou hebben gevonden om lid te zijn van een kerk vol facties, waar de leden elkaar aanklaagden en de leiding seksuele zonden binnen de leden tolereerde. Om nog maar te zwijgen van de chaos in de erediensten. Maar zelfs met al deze problemen, raadde Paulus de trouwe leden niet aan om te vertrekken en een nieuwe kerk te stichten.
Hij zag de problemen ook niet over het hoofd. Integendeel, hij riep iedereen op tot gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid is de verantwoordelijkheid van ieder lid. Als we zonde in de kerk zien, hebben we de verantwoordelijkheid om niet weg te gaan, maar de problemen aan te pakken (Matt. 18).
Misschien heeft God toegestaan dat wij degenen zijn die blinde vlekken in onze kerk zien, omdat God wil dat wij de stemmen van verandering zijn. In plaats van te klagen dat een kerk onwelkom is voor bezoekers, probeer dan de leemte op te vullen door bezoekers te begroeten als ze de deur binnenkomen. Als het probleem ernstiger en dieper geworteld is, spreek dan de leiding aan. Maar vergeet niet om nederig te zijn en bereid om te helpen.
Heeft u gezocht naar vergeving en verzoening?
Een kerk verlaten in boosheid is nooit een goede zaak. Een kerk verlaten zonder berouw en vergeving te zoeken is een zonde. Ik weet niet zeker waarover Euodia en Syntyche ruzie hadden, maar de apostel Paulus gaf hun de opdracht tot een vergelijk te komen (Fil. 4:2). Wij zullen niet alle vruchten van de Geest, zoals vergeving, lankmoedigheid en geduld, nodig hebben als we in de hemel komen. Maar we hebben ze zeker nodig in de gemeente. Het zou gemakkelijk zijn om volmaakte mensen lief te hebben, maar wij zijn geroepen om onvolmaakte mensen lief te hebben en er lang mee te lijden. Wij zijn geroepen hen te vergeven als zij ons onrecht aandoen. Sterker nog, voordat wij God op de juiste wijze kunnen aanbidden, is ons bevolen om het goed te maken met hen die ons hebben beledigd (Matt. 5:24). Geloof niet in de leugen dat het mogelijk is God te behagen door in een nieuwe kerk te aanbidden als u er niet in geslaagd bent het goed te maken met de mensen in uw huidige kerk.
Heeft u met de leiding van de kerk gesproken?
Met dit in gedachten, hoeven we de kerk niet via de achterdeur te verlaten zonder iets te zeggen tegen de leiding van de kerk. Dit gebeurt, helaas, de hele tijd. Mensen komen de voordeur binnen door de lidmatenklas te doorlopen om vervolgens de achterdeur te verlaten zonder iets tegen iemand te zeggen.
Zeker, dit wordt gedaan, zeggen ze, omwille van de vrede en het niet veroorzaken van problemen. Hoewel dit goede motieven zijn, is het noch vriendelijk noch juist. Van nature willen wij alles wat wij doen rechtvaardigen, en het is gemakkelijk om in onze eigen ogen gelijk te hebben. Maar net zoals het onverstandig is om een oordeel te vellen over een zaak zonder de andere kant te horen (Pro. 18:17), is het onverstandig om te denken dat we gerechtvaardigd zijn om een kerk te verlaten zonder te horen wat de oudsten te zeggen hebben. Natuurlijk kunnen we het gevoel hebben dat we de wijsheid van de oudsten niet nodig hebben (vooral als we ons respect voor hen verloren hebben), maar het kan zijn dat de oudsten wat miscommunicatie kunnen ophelderen of duidelijkheid in de situatie kunnen brengen. En zelfs als zij ongelijk hebben en wij gelijk, hebben zij dan niet het recht om onze kant van het verhaal te kennen? Moeten de ouderlingen niet de kans krijgen om onze beschuldigingen aan te pakken en berouw te tonen indien nodig? Kortom, we moeten ons best doen niet weg te lopen van een kerk zonder de leiding van de kerk in het proces te betrekken.
Heb je de zegen van de leiding van de kerk gezocht?
Meer dan een eerlijk gesprek met de leiders van een kerk, zouden wij ons best moeten doen om met de zegen van de kerk te vertrekken. Ik ken geen kerk die het leuk vindt om leden te zien vertrekken, maar veel van de pijn van het verliezen van leden kan worden geminimaliseerd door leden die proberen te vertrekken met de zegen van de kerk. Als de kerk ons niet kan bidden en zegenen als we weggaan, kan dat betekenen dat gekwetste gevoelens en offensieven moeten worden opgelost voordat we naar de volgende kerk gaan. Op de juiste manier weggaan betekent dat we proberen te doen wat we kunnen om als trouwe leden tot het einde toe weg te gaan.
Heb je overwogen dat het gras misschien niet groener is aan de andere kant?
Fouten zijn gemakkelijker te zien naarmate we dichter bij iets staan. Van een afstand ziet alles (behalve God) er mooier uit. Wij zien vaak de inconsistenties en tekortkomingen van onze eigen kerk vanwege de nabijheid die wij tot de situatie hebben. We kunnen misleid worden door te denken dat de kerk verderop er beter uitziet, maar dan ontdekken dat ze nog diepere problemen heeft. Zorg ervoor dat je een onvolmaakte kerk niet verlaat om te ontdekken dat er geen andere plaats is om naar toe te gaan. Een onvolmaakte kerk is beter dan geen kerk. Maanden en jaren ronddwalen en verschillende kerken bezoeken is niet gezond. Het kan zijn dat de problemen waarmee we vertrouwd zijn, klein zijn vergeleken met de diepe problemen die het gevolg zijn van het verliezen van een kerkelijk thuis.
Heb je er over gebeden?
Bidden over het verlaten van een kerk is van vitaal belang. We moeten een zuiver geweten hebben voor God in alles wat we doen – vooral als het gaat om het verlaten van een kerk. Maar terwijl wij bidden, vraag de Heer ons te helpen gehoorzaam te zijn aan alle “elkander” geboden van de Schriften. Bid om goddelijke hulp in het liefhebben van de broeders. Vraag de Heer ons te helpen weg te gaan zonder bitterheid of wrok of enige vorm van ontevredenheid in ons hart. Vraag de Heer om de kerk die we verlaten te zegenen en ons te leiden in de kerk waar we ons bij willen aansluiten.
Conclusie
Afscheiding van je kerkelijke familie moet pijnlijk zijn. Het zou moeilijk moeten zijn. Toegewijd blijven zou onze standaardpositie moeten zijn. Het kan tijd zijn om een kerk te verlaten, maar zorg ervoor dat je op de juiste manier weggaat. Als we niet met een zuiver geweten kunnen vertrekken, kan het zijn dat we moeten blijven.