Op deze lijst vindt u tien van de meest populaire, genre-veranderende, en memorabele sonnetten geschreven in de laatste 400+ jaar. Van William Shakespeare tot Edna St. Vincent Millay, de schrijvers op deze lijst benaderen het schrijven van sonnetten op verschillende, maar even belangrijke manieren. Hun werken variëren in onderwerp, context, thema’s en intentie
Sonnet 18: Zal ik u vergelijken met een zomerdag? door William Shakespeare
Dit zeer beroemde sonnet heeft een van de meest memorabele regels in de wereld van de Engelstalige poëzie: “Zal ik u vergelijken met een zomerdag?” De spreker legt in de volgende regels uit dat de beoogde luisteraar beter is dan zelfs de beste delen van de zomer. Zij zijn “lieflijker en gematigder.”
Het belangrijkste deel van het gedicht komt aan het eind, waar een echt onderscheid wordt gemaakt tussen de luisteraar en een perfecte, warme zonnige dag. De zomer is tijdelijk, hij zal niet blijven duren. Maar, gelukkig voor de luisteraar, hun schoonheid wel.
What My Lips Have Kissed, and Where, and Why door Edna St. Vincent Millay
‘What My Lips Have Kissed, and Where and Why’ is een gedicht verteld vanuit het perspectief van een spreekster die zich de geliefden uit haar verleden niet kan herinneren, alleen de gelukkige staat waarin ze ooit moet hebben verkeerd. De spreekster beschrijft “wat” haar lippen hebben gekust, “waarom” ze hebben gekust, en “waar” ze hebben gekust. Ze is een deel van haar herinneringen kwijt, of de sensaties van ervaringen. In het heden wordt ze in een depressie gebracht. Het gedicht eindigt triest zonder hoop voor de toekomst, ze zegt dat ze ooit de zomer kende, maar dat “in mij [het[ zingt niet meer.”
Sonnet 130: My mistress’ eyes are nothing like the sun door William Shakespeare
In dit zeer populaire sonnet vergelijkt de spreker zijn geliefde met andere mooie dingen. De vergelijkingen verlopen niet precies zoals een lezer zou verwachten. De luisteraar heeft geen overeenkomsten met de natuurlijke zaken die hij aanwijst. Haar lippen zijn dof, haar borsten zijn niet wit genoeg en ze loopt op de grond. Zijn liefde is misschien niet buitensporig mooi, maar dat maakt haar niet minder belangrijk of beminnelijk voor hem. Mensen hoeven geen parfumadem te hebben om liefde te verdienen.
Sonnet 1 van Sir Philip Sidney
Dit sonnet is een van de 108 die zijn opgenomen in Sidney’s Astrophil and Stella. Sonnet 1 begint de reeks en stelt een spreker voor die zijn liefde met zijn geliefde wil delen door te schrijven. Hij wil niets liever dan Stella’s hart veroveren en denkt dat als zij zijn geschrift leest, zij misschien van hem zal gaan houden of op zijn minst medelijden met hem zal krijgen.
Leda en de Zwaan door William Butler Yeats
‘Leda en de Zwaan’ is een van William Butler Yeats meest populaire, op mythologie gebaseerde gedichten. Dit gedicht is opgenomen in Yeats’ bundel The Tower, gepubliceerd in 1928. Het wordt nu beschouwd als een van de belangrijkste werken van de 20e eeuw. Leda en de Zwaan’ ontleent zijn context aan een Griekse mythe waarin Leda, een prinses uit Aetolia, wordt verleid door Zeus, in de gedaante van een zwaan. Het is uit deze vereniging dat het hele ras van helden en heldinnen werd geboren. Dit waren de stichters van Athene en velen van hen komen voor in de geschriften van Homerus.
Heilig Sonnet 10: Death be not Proud door John Donne
Dit gedicht is ook bekend als Heilig Sonnet nummer 10 werd geschreven in 1633. Het is gewijd aan een gepersonifieerde vorm van de dood, een bekend personage/thema in Donne’s werk en dat van zijn tijdgenoten. Doorheen ‘Death be not Proud’ gebruikt de spreker een metafoor om te beschrijven hoe vergankelijk de dood is. De dood is niet iets waar je je hele leven bang voor moet zijn, maar een machteloos wezen dat menselijke zielen eerder bevrijdt dan vernietigt.
Sonnet 19: On His Blindness van John Milton
Dit sonnet is verreweg het beroemdste van Milton. Het werd geschreven enige tijd nadat de dichter blind was geworden en hij te maken had met de implicaties van deze nieuwe handicap. In de veertien regels van dit sonnet drukt hij zijn frustratie uit over de veranderingen in zijn leven en zijn onzekerheid over hoe hij God het best kan dienen tijdens de rest van zijn leven. Milton staat voor de uitdaging om zijn werken voort te zetten.
Sonnet: To Time van Sylvia Plath
In ‘To Time,’ een van Plaths bekendste gedichten, bespreekt de spreekster het komen en gaan van de dood “in een nonchalante stalen auto”. De spreekster beschrijft hoe de mens omgaat met de dood en de onvermijdelijkheid ervan. Meer specifiek, hoe we “het donker verachten”. In de laatste zes regels van het gedicht brengt de spreekster een toast uit op de grote tijdperken uit het verleden die al lang zijn vervaagd in de dood. Tot slot stelt ze dat de tijd “een grote machine” is die werkt, zoals een gevangenis, om “de melk van de sterren te laten wegvloeien”.
Sonnet 14: If Thou Must Love Me van Elizabeth Barrett Browning
‘If Thou Must Love Me’ volgt het patroon van een traditioneel Petrarcaans sonnet en verklaart de intenties van de spreekster over hoe er van haar gehouden moet worden. De spreekster zegt dat zij niet bemind wil worden om een andere reden dan omwille van de liefde zelf. Ze wil niet dat haar minnaar van haar houdt om haar glimlach of om de manier waarop hun gedachten overeenkomen, want deze dingen kunnen in de loop van de tijd veranderen. Zij wordt liever niet bemind, dan dat zij later in haar leven de liefde verliest.
Ozymandias door Percy Bysshe Shelley
Dit gedenkwaardige gedicht beschrijft een verwoest standbeeld van een koning in een lege woestijn. Op het standbeeld is een krachtige boodschap gegraveerd: “Kijk naar mijn werken, gij machtigen, en wanhoop”. Ondanks deze boodschap zijn alle grote steden of monumenten die de koning heeft gebouwd gevallen. Alles ligt in puin. Het gedicht werd in 1818 gepubliceerd en nog hetzelfde jaar gepubliceerd in The Examiner van Londen. Tegenwoordig wordt het vaak in bloemlezingen opgenomen.