W astronomii, zmienność sekularna jest przeciwstawiana zjawiskom okresowym. W szczególności, efemerydy astronomiczne używają określenia „sekularny” dla oznaczenia najdłużej trwających lub nieoscylacyjnych perturbacji w ruchu planet, w przeciwieństwie do perturbacji okresowych, które wykazują powtarzalność w interesującym nas przedziale czasu. W tym kontekście jest to określane jako ruch sekularny. Efemerydy Układu Słonecznego są niezbędne do nawigacji statków kosmicznych oraz do wszelkiego rodzaju obserwacji kosmicznych planet, ich naturalnych satelitów, gwiazd i galaktyk.
Większość znanych perturbacji ruchu w stabilnych, regularnych i dobrze określonych układach dynamicznych ma tendencję do bycia okresowymi na pewnym poziomie, ale w układach wielu ciał, dynamika chaotyczna powoduje niektóre efekty, które są jednokierunkowe (na przykład migracja planet).
W Układzie SłonecznymEdit
Zjawiska sekularne powodują zmiany w orbitach Księżyca i planet. Widmo emisji słonecznej i wiatr słoneczny ulegają trendom sekularnym z powodu migracji przez płaszczyznę galaktyki. Obecny konsensus stwierdza, że były to jedne z najmniejszych czynników wpływających na klimat i wymieranie podczas ewolucji człowieka, przyćmione przez złożone cykle słoneczne i magnetyczne.
MoonEdit
Sekularne przyspieszenie Księżyca zależy od sił pływowych. Został odkryty wcześnie, ale minęło trochę czasu zanim został poprawnie wyjaśniony.
EarthEdit
Zależnie od tego, jakie ramy czasowe są brane pod uwagę, perturbacje mogą wydawać się świeckie, nawet jeśli w rzeczywistości są okresowe. Przykładem tego jest precesja osi Ziemi rozpatrywana w ramach czasowych kilkuset lub tysiąca lat. Precesja równonocy” może naśladować zjawisko świeckie, ponieważ precesja osi trwa 25 771,5 lat. Tak więc monitorowanie jej w znacznie mniejszych ramach czasowych wydaje się po prostu skutkować „dryfem” pozycji równonocy w płaszczyźnie ekliptyki o około jeden stopień na 71,6 lat, wpływając na cykle Milankovitcha.
PlanetyEdit
Zmienność sekularna odnosi się również do długoterminowych trendów na orbitach wszystkich planet. Od czasu do czasu podejmowano kilka prób analizy i przewidywania takich odchyleń grawitacyjnych dla planet, obserwując zwykłe orbity satelitarne. Inne są często określane jako efekty post-keplerowskie.
Variations Séculaires des Orbites Planétaires (VSOP) jest nowoczesnym modelem numerycznym, który próbuje rozwiązać ten problem.
.