Zaburzenie dwubiegunowe w ciąży

Wiele kobiet z zaburzeniem dwubiegunowym ma zdrowe ciąże i dzieci, ale istnieją pewne zagrożenia związane z posiadaniem dziecka z tym zaburzeniem.

Jeśli masz chorobę dwubiegunową, jesteś narażona na ryzyko:

• rozwoju psychozy poporodowej, szczególnie jeśli inne kobiety w Twojej rodzinie miały psychozę poporodową
• rozwoju depresji poporodowej
• powrotu choroby (nawrotu) podczas ciąży, jeśli miałaś ostatnio ciężkie epizody i (lub) potrzebujesz leków, aby zapobiec nawrotowi.

Jak często to występuje?

Około 1 na 100 dorosłych (mężczyzn i kobiet) ma zaburzenia dwubiegunowe w pewnym momencie swojego życia.

Około 1 na 5 kobiet z zaburzeniami dwubiegunowymi rozwija ciężki przypadek psychozy poporodowej szybko w ciągu pierwszych kilku tygodni po urodzeniu dziecka.

Zachodzenie w ciążę

Jeśli masz zaburzenia dwubiegunowe, najlepiej jest porozmawiać ze swoim lekarzem i psychiatrą (jeśli go masz) przed zajściem w ciążę. Pomoże to upewnić się, że otrzymujesz najbardziej odpowiednie leki dla Ciebie i Twojego dziecka oraz że Twój stan jest stabilny. Dowiedz się więcej na temat choroby dwubiegunowej i planowania ciąży.

Jak należy zarządzać moim stanem podczas ciąży?

Jeśli jesteś w ciąży, natychmiast powiedz swojemu lekarzowi rodzinnemu lub położnej, że masz chorobę dwubiegunową. Powinnaś zostać skierowana do specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego lub do środowiskowej poradni zdrowia psychicznego.

Nie należy przerywać przyjmowania leków na problemy ze zdrowiem psychicznym przed rozmową z lekarzem. Może to prowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych. Może to również spowodować, że objawy powrócą lub pogorszą się.

Niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych niosą ze sobą ryzyko, gdy jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Jednak niektóre kobiety nadal będą musiały przyjmować leki, ponieważ korzyści płynące z leczenia zaburzeń dwubiegunowych przeważają nad ryzykiem dla ciąży.

Twój specjalista zdrowia psychicznego porozmawia z Tobą o tym, co może być dla Ciebie najlepsze, ale decyzja należy do Ciebie. Może Pani otrzymać zalecenie, aby:

• pozostać na leku, który Pani obecnie przyjmuje
• zmienić lek na inny
• zatrzymać lub zmniejszyć dawkę leku.

Przed podjęciem decyzji upewnij się, że rozumiesz ryzyko i korzyści wszystkich swoich opcji.

Walproinian sodu

Walproinian sodu jest znany z tego, że zwiększa ryzyko wystąpienia określonych wad wrodzonych, w tym wad cewy nerwowej, takich jak rozszczep kręgosłupa. W przypadku przyjmowania walproinianu należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady.

Plan opieki

Twój specjalista ds. zdrowia psychicznego i położna będą współpracować w celu sporządzenia planu opieki dotyczącego sposobu leczenia Twojego stanu w czasie ciąży, porodu i po nim. Plan ten powinien obejmować sposób leczenia, jeśli zdecydujesz się karmić piersią oraz sposób monitorowania nawrotu choroby po urodzeniu dziecka. Dobrze jest, jeśli otrzymasz kopię planu i powinny być w nim zawarte szczegóły, jak Ty i Twoja rodzina możecie szybko uzyskać pomoc, jeśli źle się poczujesz. Możesz podzielić się tym planem z każdym, kto jest zaangażowany w opiekę nad twoją ciążą.

Terapia psychologiczna

Twój specjalista może zaproponować terapię poznawczo-behawioralną lub inną terapię mającą na celu zmniejszenie szans na powrót choroby podczas i po ciąży. Może to być szczególnie pomocne, jeśli zmienisz lub przestaniesz przyjmować leki.

Mania

Jeśli wystąpi mania lub ciężka depresja, a przyjmujesz już leki, musisz natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Czy zostanę skierowana do opieki społecznej?

Służby społeczne mogą chcieć się upewnić, że masz potrzebną pomoc, że wszystko jest w porządku i że masz wsparcie. Postaraj się nie denerwować z tego powodu. Służby socjalne wolą utrzymywać rodziny razem i nigdy nie wezmą dziecka pod opiekę tylko dlatego, że matka ma problemy ze zdrowiem psychicznym. Opieka zostanie przyznana tylko wtedy, gdy Ty i tata dziecka nie będziecie w stanie bezpiecznie się nim opiekować (z powodu Twoich problemów ze zdrowiem psychicznym lub z innych powodów). Dowiedz się więcej.

Karmienie piersią

Jeśli przyjmujesz leki na chorobę dwubiegunową i planujesz karmić piersią, Twój lekarz powinien upewnić się, że kontynuowanie przyjmowania leków jest bezpieczne. Jeśli karmisz piersią i przyjmujesz leki na swój stan, Twoje dziecko powinno być sprawdzone pod kątem skutków ubocznych.

Lit może przechodzić przez mleko matki, więc nie jest odpowiedni do karmienia piersią. Jednak niektóre kobiety z chorobą dwubiegunową muszą przyjmować lit, aby utrzymać dobre samopoczucie. Jeśli przyjmujesz lit, poproś swojego pracownika służby zdrowia o więcej wsparcia i informacji na temat karmienia dziecka butelką.

Mogą istnieć inne powody, dla których karmienie piersią nie jest dla Ciebie odpowiednie. Na przykład, jeśli nie możesz spać, ponieważ nie śpisz karmiąc dziecko, może to mieć wpływ na Twój stan. Niektóre matki decydują się na karmienie piersią lub odciąganie pokarmu, aby ich partner mógł karmić w nocy.

Jeśli zdecydujesz się nie karmić piersią, aby uniknąć braku snu, nie musisz czuć się winna z tego powodu. Twoje dziecko potrzebuje, abyś czuła się dobrze.

Jak mogę sobie pomóc?

• Prowadzenie dziennika nastroju pozwoli Ci nauczyć się rozpoznawać oznaki, że Twój nastrój wymyka się spod kontroli. Organizacja Bipolar UK prowadzi taki dziennik, z którego możesz korzystać.
• Stosuj strategie radzenia sobie ze stresem, np. unikaj stresujących sytuacji, jeśli to możliwe, lub stosuj terapię poznawczo-behawioralną, aby poradzić sobie z nieuniknionym stresem.
• Porozmawiaj z partnerem lub rodziną o tym, jak się czujesz
• Dbaj o siebie. Wypróbuj niektóre z naszych najlepszych wskazówek dotyczących dbania o swoje samopoczucie emocjonalne.
• Praktykuj ćwiczenia relaksacyjne.
• Nie bierz na siebie zbyt wiele – znajdź czas dla siebie.
• Dobrze się odżywiaj i regularnie ćwicz.
• Bierz leki, nawet jeśli czujesz się dobrze. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli chcesz je odstawić.
• Postaraj się dobrze wysypiać.
• Przeczytaj wytyczne NICE dotyczące postępowania w chorobie dwubiegunowej.

Zapewnij sobie sieć wsparcia

Nie da się zaplanować wszystkiego, zwłaszcza jeśli chodzi o bycie nowym rodzicem. Jednak pomocna może okazać się rozmowa z rodziną i przyjaciółmi na temat Twojego stanu zdrowia i tego, co mogą zrobić, aby pomóc Ci zachować dobre samopoczucie po urodzeniu dziecka. Może to pomóc Ci poczuć się lepiej przygotowanym i mieć kontrolę nad sytuacją.

Upewnij się, że Twoi najbliżsi przyjaciele i rodzina rozumieją Twoją chorobę i to, jak ona na Ciebie wpływa. Można na przykład porozmawiać z nimi o:

• głównych objawach
• jakie leki przyjmujesz
• jak rozpoznać czynniki wyzwalające i oznaki epizodu depresji lub manii
• o tym, z kim powinni się skontaktować w przypadku pogorszenia stanu zdrowia.

Przyjaciele i rodzina mogą również zapewnić praktyczne wsparcie, takie jak:

• gotowanie zdrowych posiłków
• zabieranie dziecka na spacer, abyś mogła się przespać
• wykonywanie wszelkich prac domowych, takich jak sprzątanie lub pranie
• spędzanie czasu na zabawianiu dziecka podczas przerwy – nawet jeśli jest to tylko kąpiel lub prysznic.

Upewnij się, że twój plan opieki zawiera szczegóły dotyczące specjalistów, z którymi możesz się skontaktować, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy po urodzeniu dziecka. Proszenie o pomoc jeśli jej potrzebujesz jest zawsze pozytywnym krokiem.

Więcej informacji i wsparcia

Bipolar UK

Bipolar Fellowship Scotland

MIND

.