Mange jest powszechną chorobą skóry wśród dzikich zwierząt. Najczęściej chorują na nią lisy rude w hrabstwie Fairfax; często obserwuje się również kojoty z mange. Policja Ochrony Zwierząt Hrabstwa Fairfax odnotowała w ostatnich tygodniach wzrost ilości zgłoszeń dotyczących niezdrowych lisów dotkniętych tą chorobą skóry. Lisy cierpiące na mange są często mylnie uznawane za chore na wściekliznę ze względu na ich chorowity wygląd i nienormalne zachowanie. Urzędnicy Wildlife dostarczyły następujące informacje w celu zwiększenia świadomości na temat mange i jak może to wpłynąć na lokalnych zwierząt domowych i dzikich.
Sarcoptic mange jest naturalnie występującą, powszechną chorobą skóry spowodowaną przez mikroskopijne roztocza, Sarcoptes scabiei. Grzybica jest wysoce zaraźliwa i rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt fizyczny z zarażonymi zwierzętami lub poprzez długotrwały kontakt ze środowiskiem zanieczyszczonym roztoczami świerzbowca, np. w miejscu bytowania zwierząt.
Krzywa powoduje intensywne swędzenie i stan zapalny w wyniku reakcji alergicznej na roztocze. Dzikie zwierzęta z mange często wykazują przerzedzenie włosów, wypadanie włosów, strupy, zmiany skórne i wtórne infekcje skóry z powodu samookaleczenia, ponieważ drapią się i gryzą nieustannie, aby złagodzić swędzenie. Zwierzęta mogą wykazywać niewielki strach przed ludźmi i często widzi się je w ciągu dnia leżące na słońcu w próbach regulowania temperatury ciała po utracie włosów.
Zwierzęta mogą wyzdrowieć z mange bez interwencji, gdy obecne są infekcje na niskim poziomie, a ich układ odpornościowy nie jest poważnie zagrożony. Młode, stare lub ranne zwierzęta są bardziej podatne na tę chorobę. Zwierzęta poważnie dotknięte chorobą mogą stać się wycieńczone, odwodnione i ospałe, ponieważ mają trudności ze znalezieniem pożywienia, nie są w stanie odpocząć z powodu dyskomfortu i nie mogą utrzymać odpowiedniej temperatury ciała. Mange może być szczególnie wyniszczający w chłodniejszych miesiącach i często prowadzi do głodu i hipotermii.
Leki są dostępne w leczeniu mange, ale obecnie nie ma programu leczenia w Fairfax County dla dzikich zwierząt żyjących na wolności. W przypadku zwierząt domowych należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Jeśli masz obawy, że lis wykazuje powyższe objawy (lub jeśli zwierzę jest nieruchome, pozostaje na tym samym obszarze przez dłuższy czas lub wykazuje agresywne zachowanie w stosunku do ludzi), należy natychmiast powiadomić policję ds. ochrony zwierząt za pośrednictwem linii alarmowej policji hrabstwa Fairfax pod numerem 703-691-2131.
W wielu przypadkach lisy z mange są nadal wystarczająco zwinne, aby uniknąć schwytania, a specjaliści od dzikich zwierząt mogą być bezskuteczne w zbliżeniu się do nich, a nawet ich zlokalizowaniu. W ciężkich przypadkach, gdy mange spowodował ciężką infekcję lub hamuje zdolność zwierzęcia do swobodnego poruszania się, funkcjonariusze Policji Ochrony Zwierząt mogą humanitarnie eutanazji chorych zwierząt. Leczenie chorych lub rannych dzikich zwierząt w Wirginii bez zezwolenia Virginia Department of Game and Inland Fisheries jest niezgodne z prawem. Jedynie licencjonowani weterynarze lub rehabilitanci dzikich zwierząt pracujący pod kierunkiem weterynarza mogą leczyć zarażone zwierzęta pod swoją opieką na podstawie zatwierdzonego zezwolenia.
Aby uzyskać więcej informacji na temat rozwiązywania konfliktów między ludźmi a dzikimi zwierzętami, infolinia Virginia Wildlife Conflict Helpline jest dostępna bezpłatnie pod numerem (855) 571-9003, w godzinach 8:00AM-4:30PM, od poniedziałku do piątku. Infolinia ta jest wynikiem współpracy pomiędzy Departamentem Zwierzyny Łownej i Rybołówstwa Śródlądowego Wirginii oraz Departamentem Rolnictwa Stanów Zjednoczonych – Wildlife Services.