Types of Homes
Retirement/Assisted Living Hotels
Both duże (hotel-like) i małe (home-like) opieki ustawienia są uważane przez stan Kalifornii do Residential Care Facilities for the Elderly (RCFEs). Termin „Retirement Home” lub „Assisted Living” zazwyczaj opisuje duże ustawienia, które mieszczą od 50 do 100-plus mieszkańców. Podstawowe usługi obejmują posiłki, zajęcia i transport do lekarzy. Usługi w domach opieki obejmują zazwyczaj pomoc w przyjmowaniu leków, ubieraniu się i kąpieli. Niektóre z nich zapewniają również pomoc pacjentom, którzy są inkontynentni lub uzależnieni od wózka inwalidzkiego.
Z uwagi na wytyczne dotyczące bezpieczeństwa pożarowego większość domów spokojnej starości nie może przyjmować pacjentów z zaawansowaną demencją i/lub chorobą Alzheimera. Te, które mogą często mają wyspecjalizowane skrzydła w swoich budynkach dla mieszkańców, którzy mogliby „wędrować” lub wykorzystać „bransoletki wanderguard”, które wyzwalają alarm, gdy rezydent opuszcza wyznaczony obszar.
Większość domów spokojnej starości oferują umeblowane pokoje z łazienką (apartamenty i dwupokojowe zakwaterowanie może być możliwe, jak również). Chociaż pokoje zazwyczaj nie mają piekarników i kuchenek; gorące płyty, kuchenki mikrofalowe i małe lodówki są zazwyczaj dozwolone. Posiłki podawane są w dużej grupowej jadalni. Wspólny pokój kosztuje zazwyczaj od $1,800 do $3,000 miesięcznie plus poziom opieki (np. pomoc w ubieraniu, leki, itp.); prywatny pokój kosztuje od $2,700 do $5,000 miesięcznie + poziom opieki w zależności od lokalizacji domu, wielkości pokoju i opieki. Wiele domów spokojnej starości mają również jednorazowe opłaty wstępne, które mogą wynosić od $500-$1700.
Niektóre domy spokojnej starości akceptują stawkę Supplemental Social Security Income (SSI) dla uczestników o niskich dochodach jako płatności. W 2020 roku obecny maksymalny zasiłek SSI/SSP dla domu spokojnej starości wynosi $1,206 dla osoby fizycznej. Niestety, bardzo niewiele domów spokojnej starości jest skłonnych zaakceptować tak niską płatność.
Community Care Licensing (CCL), oddział Departamentu Usług Społecznych, jest odpowiedzialny za udzielanie licencji i odwiedzanie wszystkich domów opieki i domów mieszkalnych z wyżywieniem co najmniej raz w roku. CCL wymaga, aby domy stosowały się do Tytułu 22, obowiązkowych wytycznych, które regulują rodzaj świadczonej opieki, personelu i ogólnego środowiska fizycznego domu. Dom spokojnej starości, który nie jest licencjonowany jako dom opieki, nie jest związany wytycznymi Tytułu 22 i dlatego nie może zapewnić mieszkańcom pomocy w opiece. Wszelkie takie potrzeby muszą być świadczone przez zewnętrzną agencję zdrowia home.
Residential Board and Care Homes (4-6 łóżek)
Residential Board and Care Homes są zazwyczaj małe domy rodzinne w dzielnicach mieszkalnych licencjonowanych w celu zapewnienia opieki do czterech do sześciu mieszkańców. Wszystkie opieki, posiłki i działania są dostarczane przez żywych w personelu. Administrator/właściciel, który zazwyczaj nie mieszka w domu, zwykle odbiera leki, robi zakupy i zapewnia transport do lekarza. Większość z nich jest licencjonowana do przyjęcia nieambulatoryjnych mieszkańców i zostały zbudowane z tych mieszkańców potrzeb w umyśle (np., łazienki dostępne dla wózków inwalidzkich i wewnątrz / na zewnątrz rampy).
Residential Board and Care domy są dozwolone, aby zapewnić pomoc mieszkańcom, którzy potrzebują pomocy transferu z łóżka na wózek inwalidzki, ale zazwyczaj nie wolno przyjmować lub zapewnić opiekę dla mieszkańców, którzy są całkowicie unieruchomiony lub nie jest w stanie obrócić się w łóżku (specjalne zwolnienia mogą być dozwolone dla pacjentów hospicjum). Wysoki stosunek liczby personelu do liczby mieszkańców (zazwyczaj dwóch pracowników na sześciu mieszkańców) sprawia, że jest to idealne miejsce dla mieszkańców, którzy są inkontynentni, mają zaawansowaną demencję, chorobę Parkinsona, chorobę Alzheimera lub mają duże potrzeby w zakresie opieki fizycznej. Większość domów może również przyjąć „wędrowców” pod warunkiem, że są one wyposażone w alarmy w drzwiach i mają bramę. Zazwyczaj domy mieszkalne przyjmują również klientów krótkoterminowych, jeśli dostępny jest pokój.
Pomimo, że domy mieszkalne nie mogą przyjmować mieszkańców wymagających opieki pielęgniarskiej, zdarzają się jednak sytuacje, w których Community Care Licensing przyznaje odstępstwa od tej reguły. Na przykład, w zależności od natury stanu i wymaganej opieki, administratorzy mogą często uzyskać zwolnienia dla mieszkańców, którzy mają cewniki lub kolostomie (np. gdy pracują w połączeniu z zewnętrzną domową agencją zdrowia, która może oczyścić cewnik w razie potrzeby). Również pacjenci, którzy są uważani za „obłożnie chorych”, ale mogą pomóc w przemieszczaniu się, mogą być dopuszczeni do zamieszkania w ośrodkach z wyżywieniem i opieką. Community Care Licensing ocenia każdy wniosek o zwolnienie na podstawie indywidualnego przypadku. Administrator musi otrzymać zwolnienie zanim rezydent faktycznie wprowadzi się do domu.
Domy z wyżywieniem i opieką zazwyczaj wahają się od $2,700 do $4,000 miesięcznie za wspólny pokój i od $2,800-$6,000/miesiąc za prywatny pokój z ceną zmieniającą się w zależności od lokalizacji domu i świadczonej opieki.
Skilled Nursing Facilities (SNFs)
SNFs są szpitalne jak ustawienia, które oferują wykwalifikowaną opiekę pielęgniarską dla 40 do 200+ mieszkańców, są licencjonowane przez Departament Usług Zdrowotnych. Muszą one stosować się do Tytułu 22, jak również do federalnych wytycznych Omnibus Budget Reconciliation Act (OBRA) regulujących prawa pacjentów i kwestie jakości życia.
Usługi świadczone w SNF mogą obejmować opiekę nad pacjentem, który jest całkowicie przykuty do łóżka lub który ma kroplówkę lub rurkę. Ośrodki opiekuńcze oferują również usługi rehabilitacji zajęciowej, mowy, oddechowej i fizycznej. Usługi te są zazwyczaj świadczone przez zakontraktowane firmy, które specjalizują się w rehabilitacji. Usługi rehabilitacyjne są zazwyczaj pokrywane przez Medicare część A.
SNFs oferują pokoje prywatne (łóżko pojedyncze), jak również pokoje wspólne (dwa do czterech łóżek). Koszty wahają się od $150 do $300 za dzień, w zależności od liczby łóżek w pokoju i wykwalifikowanych usług pielęgniarskich wymaganych. Mogą również obowiązywać opłaty dodatkowe (w tym leki, pieluchy, pranie bielizny, itp.). Wiele SNF akceptuje medi-cal jako zapłatę za pokój z łóżkiem wspólnym lub potrójnym.
Każde SNF musi mieć wywieszony (zazwyczaj obok głównego stanowiska pielęgniarskiego) swój ostatni raport oceniający, który odzwierciedla wszelkie braki i naruszenia, jak również plan korekty domu.
Continuing Care/ Life Care Communities
Są to zazwyczaj duże kampusy, gdzie wszystkie trzy poziomy opieki (minimalne usługi, opieka i wykwalifikowana opieka pielęgniarska) są zapewnione. Społeczności te są atrakcyjne dla mieszkańców, którzy nie chcą się przenosić, gdy wzrastają ich potrzeby w zakresie opieki. Niektóre z tych ośrodków wymagają dużej opłaty za wstęp. Inne pobierają opłaty za usługi na zasadzie miesiąc po miesiącu. Wspólnoty opieki ciągłej wymagają dużych kampusów i generalnie jest ich bardzo mało w mieście.
.