Co to jest Tolerancja Ryzyka?
Tolerancja ryzyka to stopień zmienności zysków z inwestycji, który inwestor jest skłonny wytrzymać w swoim planowaniu finansowym. Tolerancja na ryzyko jest ważnym elementem w inwestowaniu. Powinieneś mieć realistyczne zrozumienie swojej zdolności i chęci do znoszenia dużych wahań wartości inwestycji; jeśli podejmiesz zbyt duże ryzyko, możesz spanikować i sprzedać w niewłaściwym momencie.
Tolerancja na ryzyko jest często związana z wiekiem, chociaż nie jest to jedyny czynnik decydujący. Jednakże, w ogólnym sensie, ludzie, którzy są młodsi i mają dłuższy horyzont czasowy są często w stanie i są zachęcani do podejmowania większego ryzyka niż ludzie starsi z krótszym horyzontem czasowym. Większa tolerancja ryzyka jest często utożsamiana z akcjami, funduszami akcyjnymi i ETF-ami, podczas gdy mniejsza tolerancja ryzyka jest często kojarzona z obligacjami, funduszami obligacyjnymi i ETF-ami. Jednak wiek sam w sobie nie powinien decydować o zmianie klasy aktywów. Osoby z wyższym majątkiem netto i większym dochodem do dyspozycji mogą również zazwyczaj pozwolić sobie na podejmowanie większego ryzyka w ramach swoich inwestycji.
Tolerancja ryzyka
Key Takeaways
- Tolerancja ryzyka jest miarą tego, jak dużą stratę inwestor jest skłonny ponieść w ramach swojego portfela.
- Wiek osoby, cele inwestycyjne, dochody i poziom komfortu odgrywają rolę w określaniu jej tolerancji na ryzyko.
- Agresywny inwestor, lub ktoś z wyższą tolerancją na ryzyko, jest skłonny zaryzykować więcej pieniędzy dla możliwości uzyskania lepszych zysków niż konserwatywny inwestor, który ma niższą tolerancję.
- Osoba z umiarkowaną tolerancją ryzyka znajduje się w równowadze pomiędzy inwestorem agresywnym i konserwatywnym.
Zrozumienie tolerancji ryzyka
Oceny tolerancji ryzyka dla inwestorów są bardzo zróżnicowane, w tym ankiety lub kwestionariusze dotyczące ryzyka. Inwestor może również chcieć zapoznać się z historycznymi najgorszymi stopami zwrotu dla różnych klas aktywów, aby dowiedzieć się, ile pieniędzy może być w stanie stracić, jeśli jego inwestycje będą miały zły rok lub złą serię lat. Inne czynniki wpływające na tolerancję ryzyka to horyzont czasowy inwestycji, przyszłe możliwości zarobkowe oraz obecność innych aktywów, takich jak dom, emerytura, ubezpieczenie społeczne lub spadek. Ogólnie rzecz biorąc, można podejmować większe ryzyko z aktywami inwestycyjnymi, gdy dostępne są inne, bardziej stabilne źródła funduszy.
Tolerancja ryzyka różni się od zdolności do podejmowania ryzyka, która odnosi się do minimalnej kwoty ryzyka, jaką inwestor musi tolerować, aby osiągnąć swoje cele inwestycyjne, w odniesieniu do ram czasowych i dochodów.
Agresywna tolerancja ryzyka
Agresywni inwestorzy mają tendencję do bycia bystrymi na rynku. Głębokie zrozumienie papierów wartościowych i ich skłonności pozwala takim osobom i inwestorom instytucjonalnym na zakup wysoce zmiennych instrumentów, takich jak akcje małych firm, które mogą spaść do zera lub kontrakty na opcje, które mogą wygasnąć bezwartościowo. Utrzymując bazę papierów wartościowych pozbawionych ryzyka, agresywni inwestorzy sięgają po maksymalne zyski przy maksymalnym ryzyku.
Umiarkowana tolerancja ryzyka
Umiarkowani inwestorzy akceptują pewne ryzyko dla kapitału, ale przyjmują zrównoważone podejście z pośrednimi horyzontami czasowymi od pięciu do dziesięciu lat. Łącząc fundusze inwestycyjne dużych spółek z mniej zmiennymi obligacjami i papierami wartościowymi bez ryzyka, umiarkowani inwestorzy często realizują strukturę 50/50. Typowa strategia może obejmować zainwestowanie połowy portfela w fundusz wypłacający dywidendy, fundusz wzrostu.
Konserwatywna tolerancja ryzyka
Konserwatywni inwestorzy są skłonni zaakceptować niewielką lub żadną zmienność w swoich portfelach inwestycyjnych. Często emeryci, którzy spędzili dziesięciolecia na budowaniu swojego majątku, nie chcą dopuścić do tego, aby ich kapitał był narażony na jakiekolwiek ryzyko. Konserwatywny inwestor wybiera instrumenty, które są gwarantowane i charakteryzują się wysoką płynnością. Osoby niechętne do ryzyka wybierają bankowe certyfikaty depozytowe (CD), rynki pieniężne lub amerykańskie obligacje skarbowe w celu uzyskania dochodu i ochrony kapitału.