Francis Scott Key i „The Star-Spangled Banner”
Key, prawnik, napisał tekst 14 września 1814 r. po obejrzeniu ataku Brytyjczyków na Fort McHenry w stanie Maryland. Słowa Key’a zostały po raz pierwszy opublikowane w broadside w 1814 r. pod tytułem „Obrona Fortu McHenry”. Następnie wydrukowano je w gazetach z Baltimore ze wskazaniem, że słowa miały być śpiewane na melodię „To Anacreon in Heaven”. Tytuł został zmieniony na „The Star-Spangled Banner”, gdy pojawił się w formie nutowej jeszcze w tym samym roku.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D.C. (plik cyfrowy nr 4a31271u)
Pieśń Key’a stała się szczególnie popularna i stała się potężnym wyrazem patriotyzmu podczas wojny secesyjnej, z jej emocjonalnym opisem trwałej flagi narodowej, która stała się symbolem wciąż nowego narodu. W 1861 roku, zdruzgotany rozpadem narodu, poeta Oliver Wendell Holmes napisał piątą zwrotkę do pieśni Key’a. Została ona włączona do wielu utworów, m.in. Wers ten znajdował się w wielu drukach pieśni przez cały okres wojny. Pieśń została uznana w 1889 roku przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych, która śpiewała ją podczas podnoszenia i opuszczania flagi, a następnie została ogłoszona w 1916 roku przez prezydenta Woodrowa Wilsona hymnem narodowym wszystkich sił zbrojnych. Jednak oficjalnym hymnem narodu stał się dopiero 3 marca 1931 roku.
From Poets & Patriots: A Tuneful History of „The Star-Spangled Banner” (Star Spangled Music Foundation, 2014) (A Britannica Publishing Partner)
Niezliczone publikacje pieśni przez lata wykazały wariacje zarówno w słowach, jak i muzyce. Oficjalna aranżacja została przygotowana w 1917 roku przez komitet, w skład którego wchodzili Walter Damrosch i John Philip Sousa, dla wojska i marynarki wojennej. Trzecia zwrotka została zwyczajowo pominięta z uprzejmości wobec Brytyjczyków. Oryginalne słowa Key’a „The Star-Spangled Banner” są następujące:
O say can you see, by the dawn’s early light,
What so proudly we hail’d at the twilight’s last gleaming,
Whose broad stripes and bright stars through the perilous fight
O’er the ramparts we watch’d were so gallantly streaming?
A czerwony blask rakiety, bomba wybuchająca w powietrzu,
Dał dowód przez noc, że nasza flaga wciąż tam była,
O powiedz, czy ten gwiaździsty sztandar wciąż faluje
O’er the land of the free and the home of the brave?
Na brzegu niewyraźnie widzianym przez mgły głębin
Gdzie nieprzyjacielskie zastępy w strasznej ciszy spoczywają,
Czym jest to, co bryza, o’er the towering steep,
Jak to pasywnie wieje, w połowie ukrywa, w połowie ujawnia?
Teraz łapie blask pierwszego promienia poranka,
W pełnej chwale odbity teraz lśni w strumieniu,
’To gwiaździsty sztandar-o long may it wave
O’er the land of the free and the home of the brave!
I gdzie jest ta banda, która tak zuchwale przysięgała,
Że spustoszenia wojny i bitewnego zamętu
Domu i Kraju nie powinna nam więcej zostawiać?
Krew ich zmyła skażenie ich brudnych kroków.
Żadne schronienie nie ocali najemnika i niewolnika
Od grozy ucieczki lub mroku grobu,
A gwiaździsty sztandar w triumfie faluje
O’er the land of the free and the home of the brave.
O tak będzie zawsze, gdy wolni ludzie staną
Między ich ukochanym domem a wojennym spustoszeniem!
Błogosławieni zwycięstwem i pokojem niech niebiosa ocaloną ziemię
Chwalą moc, która uczyniła i zachowała nas narodem!
Then conquer we must, when our cause it is just,
And this be our motto-„In God is our Trust,”
And the star-spangled banner in triumph shall wave
O’er the land of the free and the home of the brave.
And the star-spangled banner in triumph shall wave
O’er the land of the free and the home of the brave.
.