Diamond and gold discoveries played an important part in the growth of the early South African economy. Strona na północny wschód od Kapsztadu został odkryty, aby mieć bogate złoża diamentów, a tysiące białych i czarnych spieszył do obszaru Kimberley w próbie zysku z odkrycia. Brytyjczycy zaanektowali później region Griqualand West, który obejmował pola diamentowe. W 1868 r. republika próbowała zaanektować obszary w pobliżu nowo odkrytych pól diamentowych, przyciągając protesty pobliskiego brytyjskiego rządu kolonialnego. Te aneksje później doprowadziły do pierwszej wojny burskiej z 1880-1881.
Złoto zostało odkryte w obszarze znanym jako Witwatersrand, wywołując to, co stałoby się Witwatersrand Gold Rush z 1886 roku. Podobnie jak wcześniejsze odkrycia diamentów, gorączka złota spowodowała napływ tysięcy zagranicznych emigrantów do tego regionu. Wzmogło to napięcia polityczne w regionie, co ostatecznie przyczyniło się do wybuchu drugiej wojny burskiej w 1899 roku. Własność kopalni diamentów i złota skoncentrowała się w rękach kilku przedsiębiorców, głównie pochodzenia europejskiego, znanych jako Randlords. Największa w RPA i na świecie firma wydobywająca diamenty, De Beers, została ufundowana przez barona Nathaniela Mayera Rothschilda w 1887 roku, a Cecil Rhodes został założycielskim przewodniczącym rady dyrektorów w 1888 roku. Miejsce Cecila Rhodesa zajął później sir Ernest Oppenheimer, współzałożyciel Anglo-American Corporation z J.P. Morgan.
Przemysł wydobywczy złota nadal rósł przez większą część początku XX wieku, znacząco przyczyniając się do potrojenia wartości ekonomicznej tego, co było wówczas znane jako Unia Południowej Afryki. W szczególności, dochody z eksportu złota zapewnił wystarczający kapitał na zakup bardzo potrzebnych maszyn i produktów naftowych do wspierania rozwijającej się bazy produkcyjnej.
As of 2007, Południowej Afryki górnictwa zatrudnia 493.000 pracowników. Przemysł ten stanowi 18% produktu krajowego brutto RPA o wartości 588 mld USD.
WęgielEdit
Południowa Afryka jest trzecim co do wielkości eksporterem węgla na świecie, a znaczna część krajowego węgla jest wykorzystywana do produkcji energii. (ok. 40%) 77% potrzeb energetycznych RPA zaspokaja węgiel.
GoldEdit
Południowa Afryka odpowiadała za 15% światowej produkcji złota w 2002 r. i 12% w 2005 r., choć jeszcze w 1993 r. kraj ten produkował aż 30% rocznej produkcji światowej. Pomimo malejącej produkcji, eksport złota z RPA był w 2005 roku wyceniany na 3,8 mld USD. Według stanu na koniec 2018 roku, RPA posiadała potencjalne 6000 ton rezerw. W lipcu 2018 r., Mineral Council of South Africa ogłosił, 75% kopalń w RPA jest obecnie nierentownych z powodu spadku rezerw złota.
Wśród narodowych kopalń złota znajdują się dwie najgłębsze kopalnie na świecie. Kopalnia East Rand, w Boksburgu, rozciąga się do głębokości 3 585 metrów (11 762 stóp). W TauTona w Carletonville znajduje się kopalnia płytsza o 4 metry (13 stóp), ale istnieją plany rozpoczęcia prac nad przedłużeniem kopalni TauTona, co zwiększy jej całkowitą głębokość do ponad 3.900 metrów (12.800 stóp) i pobije obecny rekord o 127 stóp (39 metrów). Na tych głębokościach temperatura skał wynosi 140 °F (60 °C).
Złoto w obszarze Witwatersrand Basin zostało zdeponowane w starożytnych deltach rzek, po wypłukaniu z otaczających je bogatych w złoto pasów zielonych skał na północy i zachodzie. Badania izotopów renu i kadmu wskazują, że złoto w tych złożach mineralnych pochodzi z niezwykłych, liczących sobie trzy miliardy lat intruzji pochodzących z płaszcza, znanych jako komatyty obecne w pasach edenwalskich. Wpływ Vredefort Dome, który leży w obrębie basenu i pobliskiego Bushveld Igneous Complex są zarówno o miliard lat młodsze niż interpretowany wiek złota.
DiamentyEdit
Od czasu strajku diamentów Kimberley z 1868 r. Republika Południowej Afryki jest światowym liderem w produkcji diamentów. Podstawowe źródła RPA diamentów, w tym siedem dużych kopalń diamentów w całym kraju, są kontrolowane przez De Beers Consolidated Mines Company. W 2003 r. działalność De Beers stanowiła 94% całkowitej produkcji diamentów w kraju, która wyniosła 11 900 000 karatów (2,38 t). Liczba ta obejmuje zarówno kamienie szlachetne, jak i diamenty przemysłowe. Diamond produkcji wzrosła w 2005 roku do ponad 15.800.000 karatów (3,16 t).The wysokiej wartości dodanej diamentu cięcia przemysłu jest w spadku w Republice Południowej Afryki, głównie ze względu na konkurencję z krajów o niskich kosztach pracy, takich jak Indie, Chiny i Botswana.
Platyna i palladiumEdit
South Africa produkuje więcej platyny i podobnych metali niż jakikolwiek inny naród. W 2005 roku, 78% światowej platyny został wyprodukowany w Republice Południowej Afryki, wraz z 39% światowej palladu. W 2010 r. wyprodukowano ponad 163 000 kilogramów (5 200 000 ozt) platyny, generując przychody z eksportu w wysokości 3,82 mld USD. Pallad jest produkowany na dwa sposoby: odzyskiwanie i produkcja górnicza. Obecnie Rosja i RPA są największymi producentami palladu na świecie.
ChromEdit
Chrom jest kolejnym wiodącym produktem przemysłu wydobywczego RPA. Metal, używany w stali nierdzewnej i do różnych zastosowań przemysłowych, jest wydobywany w 10 miejscach w całym kraju. South Africa’s production of chromium accounted for 100% of the world’s total production in 2005, and consisted of 7,490,000 metric tons (7,370,000 long tons; 8,260,000 short tons) of material.
UraniumEdit
South Africa has the second-largest reserves of uranium in the world. Nuclear Fuels Corporation of South Africa (NUFCOR) rozpoczęła przetwarzanie uranu jako produktu ubocznego wydobycia złota w 1967 roku. Większość uranu produkowanego jako produkt uboczny przy wydobyciu złota jest skoncentrowana na polach złota w rejonie Witwatersrand. Uran jest łatwiej i łatwiej dostępne niż złoto w Republice Południowej Afryki.
Istnieje wiele firm górniczych, które przetwarzają uran z kopalń, które są ich własnością. Anglo Gold Ashanti, Sibayane Gold Ltd, Harmony Gold Mining Co, First Uranium i Peninsula Energy są właścicielami lub kontrolują większość zakładów przetwarzania uranu z kopalni złota w RPA.
Chociaż produkcja uranu w RPA wykazała spadek z 711t w 2000 r. do 579t w 2010 r., w 2011 r. wyprodukowano 930t z prognozą 2 000t do 2020 r. W 2016 roku firma Tasman Pacific Minerals, należąca do Peninsula Energy rozpoczęła plany otwarcia pierwszej kopalni rudy uranu, Tasman RSA.
Warunki pracyEdit
Warunki w większości kopalni w RPA są bardzo podobne do tych gdzie indziej, z wyjątkiem kopalni złota, gdzie niski gradient geotermalny, tj. szybkość, z jaką temperatura wzrasta wraz z głębokością, wynosi często zaledwie 9 °C na kilometr głębokości (w porównaniu ze średnią światową wynoszącą około 25 °C/km), a to, w połączeniu z wąskimi i bardzo ciągłymi orebodiami w twardych i kompetentnych skałach, umożliwia wydobycie na głębokość nieosiągalną w innych miejscach na świecie.
Pył krzemionkowy jest wszechobecnym potencjalnym zagrożeniem, tak więc cały pył wiertniczy i luźne skały muszą być przez cały czas zwilżane, aby zapobiec krzemicy, śmiertelnej chorobie atakującej płuca. Niestety wąskość nachylonych raf/orbodrom uniemożliwia zastosowanie mechanizacji, z wyjątkiem bardzo niewielu przypadków, a większość prac jest bardzo pracochłonna. Wymagania dotyczące wentylacji w celu utrzymania znośnych warunków pracy są ogromne, a badania przeprowadzone w południowoafrykańskich kopalniach złota wykazały, że średnia ilość cyrkulującego powietrza wentylacyjnego wynosiła około 6 metrów sześciennych na sekundę (210 cu ft/s) na 1000 ton wydobytej skały miesięcznie.
Innym poważnym problemem jest ciepło. W głębszych kopalniach często konieczne jest chłodzenie powietrza wlotowego, aby utrzymać znośne warunki, a obecnie staje się to konieczne w niektórych kopalniach platyny, które, choć płytsze, mają wyższy gradient geotermalny. Chłodzenie jest bardzo energochłonne i obecnie jest kwestią sporną, czy ESKOM, państwowe przedsiębiorstwo energetyczne, może dostarczyć niezbędną moc po ostatnich problemach, które spowodują ograniczenie dostaw energii do 90% poprzedniego poziomu co najmniej do 2012 r., kiedy nowa elektrownia będzie gotowa.
Południowoafrykański przemysł wydobywczy jest często krytykowany za słabe wyniki w zakresie bezpieczeństwa i wysoką liczbę wypadków śmiertelnych, ale warunki ulegają poprawie. Całkowita liczba ofiar śmiertelnych wyniosła 533 w 1995 roku i spadła do 199 w 2006 roku. Ogólny wskaźnik wypadków śmiertelnych w 2006 r. wynosił 0,43 na 1000 osób rocznie, ale ukrywa to pewne istotne różnice. W górnictwie złota wskaźnik ten wynosił 0,71, w górnictwie platyny – 0,24, a w innych górnictwach – 0,35. (Dla porównania, wskaźnik w latach sześćdziesiątych wynosił około 1,5 – patrz dowolny rocznik Izby Górniczej z tego okresu). Powód tej różnicy jest dość jasny; kopalnie złota są znacznie głębsze, a warunki są zarówno trudniejsze, jak i bardziej niebezpieczne niż w płytszych kopalniach platyny.
Wpadki na powierzchni ziemi zdominowały przyczyny w 72, maszyny, transport i wypadki górnicze spowodowały 70, a pozostałe zostały sklasyfikowane jako ogólne. Spośród upadków z ziemi około dwie trzecie miało miejsce w głębokich kopalniach złota, co jest odzwierciedleniem ekstremalnego ciśnienia na głębokości i ciągłego ruchu skał krajowych. Wśród wypadków śmiertelnych związanych z maszynami, górnictwem i transportem była praca na rusztach bez pasów bezpieczeństwa, praca pod luźną skałą w wyrobiskach rudnych, przygniecenie przez śmiertelne połączenie lokomotywy i ramy drzwi wentylacyjnych (prześwit między nimi wynosi zaledwie kilka centymetrów) oraz praca na pracujących przenośnikach – wszystkie te wypadki stanowią bezpośrednie naruszenie zasad bezpieczeństwa. Wspomniano również o wierceniu w niewypałach, co jest wyraźnym przykładem niechlujnego i niebezpiecznego górnictwa.
Trudno jest stwierdzić, w jaki sposób można wyeliminować upadki z ziemi, biorąc pod uwagę ich częstą nieprzewidywalność, która wzrasta wraz z głębokością, oraz trudności w zapewnieniu ciągłego wsparcia stropu, tak jak w kopalniach węgla kamiennego, ze względu na gwałtowność wybuchu przodka w twardej skale kopalni złota, ale z pewnością wiele można zrobić w celu poprawy szkolenia i zaszczepienia poczucia bezpiecznej praktyki pracy wśród górników, z których wielu jest stosunkowo niedoświadczonych.
Bezpieczeństwo w kopalniach zyskało znaczny rozgłos w 2007 r., szczególnie po tym, jak 3200 pracowników zostało tymczasowo uwięzionych pod ziemią w kopalni Elandskraal po tym, jak rura sprężonego powietrza pękła z powodu wewnętrznej korozji, obluzowała się i wpadła do szybu wydobywczego. Pracownicy zostali ostatecznie uratowani przez szyb wyciągowy po opadnięciu dymu. Incydent ten spowodował, że prezydent RPA Thabo Mbeki nakazał przeprowadzenie pełnego audytu bezpieczeństwa we wszystkich działających kopalniach. Audyt ten spowodował dodatkowe obiekty do zamknięcia tymczasowo, w tym kraju największej kopalni złota znajduje się w Driefontein.
Bunt RandEdit
Bunt Rand był powszechny strajk wśród górników w obszarze Witwatersrand w prowincji Transvaal w byłej Unii Południowej Afryki.
2007 strikeEdit
W 2007 roku South African National Union of Mineworkers, który reprezentuje narodu górników, zaangażowanych w serię rozmów z Izby Górniczej, grupy branżowej. W spotkaniach uczestniczyła również Komisja Pojednania, Mediacji i Arbitrażu, organ posiadający uprawnienia mediacyjne w tym sporze. W dniu 27 listopada 2007 r. Krajowy Związek Zawodowy Górników ogłosił, że południowoafrykańscy górnicy rozpoczną strajk, aby zaprotestować przeciwko niebezpiecznym warunkom pracy. Strajk miał miejsce w dniu 4 grudnia, i dotknął ponad 240.000 pracowników w 60 miejscach w całym kraju, w tym kopalń przeznaczonych do produkcji złota, platyny i coal.
2012 Lonmin strikeEdit
The Lonmin strike był strajk w sierpniu 2012 roku w obszarze Marikana, w pobliżu Rustenburg, Republika Południowej Afryki w kopalni należącej do Lonmin jednego z największych na świecie producentów metali z grupy platynowców (PGMs). W czwartek 16 sierpnia 2012 r. doszło do serii gwałtownych starć między strajkującymi pracownikami kopalni platyny a służbami policyjnymi RPA, w wyniku których zginęły 34 osoby (30 górników i 4 protestujących), a kolejnych 78 górników zostało rannych. Był to najbardziej śmiertelny incydent przemocy między policją a ludnością cywilną w RPA od czasu masakry w Sharpeville w 1960 r., co skłoniło prezydenta RPA Jacoba Zumę do wszczęcia śledztwa w tej sprawie. Gordon Farlam został mianowany przewodniczącym komisji. W ramach śledztwa Cyril Ramaphosa zeznawał w sprawie lobbingu z Lonmin i SAPS. Ramaphosa przyznał również komisji, że masakry można było uniknąć, gdyby podjęto odpowiednie działania prewencyjne.
Jacob Zuma ogłosił 66-dniowy tydzień żałoby.
W 2014 roku pracownicy przemysłu platynowego udali się na strajk, który trwał pięć miesięcy. Był to najdłuższy strajk w historii południowoafrykańskiego górnictwa.
W 2019 roku sąd najwyższy w Johannesburgu zatwierdził historyczną umowę o odszkodowaniach dla górników, którzy zachorowali na śmiertelną chorobę krzemicę, gdy pracowali w kopalniach.
.