SIDE EFFECTS
Central Nervous System
Działaniami niepożądanymi najczęściej zgłaszanymi w przypadku związków fenotiazyny są objawy pozapiramidowe, w tym pseudoparkinsonizm, dystonia, dyskineza, akatyzja, kryzy oculogiczne, opisthotonos i hiperrefleksja. Najczęściej te objawy pozapiramidowe są odwracalne, jednak mogą się utrzymywać (patrz poniżej). W przypadku każdej pochodnej fenotiazyny częstość występowania i nasilenie takich reakcji zależą bardziej od indywidualnej wrażliwości pacjenta niż od innych czynników, ale wielkość dawki i wiek pacjenta są również czynnikami determinującymi.
Reakcje pozapiramidowe mogą być niepokojące, a pacjent powinien być uprzedzony i uspokojony. Reakcje te można zazwyczaj opanować przez podanie leków przeciwparkinsonowskich, takich jak mesylan benztropiny lub dożylne wstrzyknięcie kofeiny i benzoesanu sodu oraz przez późniejsze zmniejszenie dawki.
Dyskineza tardykularna
Patrz OSTRZEŻENIA. Zespół charakteryzuje się mimowolnymi ruchami choreoatetoidalnymi, które w różnym stopniu dotyczą języka, twarzy, ust, warg lub żuchwy (np. wysuwanie języka, nadymanie policzków, zaciskanie ust, ruchy żucia), tułowia i kończyn. Nasilenie zespołu i stopień upośledzenia są bardzo różne.
Zespół może stać się klinicznie rozpoznawalny podczas leczenia, po zmniejszeniu dawki lub po odstawieniu leczenia. Ważne jest wczesne wykrywanie dyskinez tardywnych. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo wykrycia zespołu w jak najwcześniejszym czasie, należy okresowo zmniejszać dawkę leków neuroleptycznych (jeśli jest to klinicznie możliwe) i obserwować pacjenta pod kątem objawów zaburzeń. Ten manewr jest krytyczny, ponieważ leki neuroleptyczne mogą maskować objawy zespołu.
Inne działania na OUN
Zgłaszano występowanie złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS) u pacjentów leczonych lekami neuroleptycznymi (patrz OSTRZEŻENIA, Złośliwy zespół neuroleptyczny). Leukocytoza, podwyższone CPK, zaburzenia czynności wątroby i ostra niewydolność nerek mogą również wystąpić z NMS.
Senność lub senność, jeśli wystąpią, mogą wymagać zmniejszenia dawki; wiadomo, że indukcja stanu podobnego do katatonii występuje w przypadku dawek flufenazyny znacznie przekraczających zalecane ilości. Podobnie jak w przypadku innych związków fenotiazynowych, może wystąpić reaktywacja lub nasilenie procesów psychotycznych.
Pochodne fenotiazyny są znane z wywoływania u niektórych pacjentów niepokoju, podniecenia lub dziwacznych snów.
Autonomiczny układ nerwowy
Zgłaszano występowanie nadciśnienia tętniczego i wahań ciśnienia krwi podczas stosowania chlorowodorku flufenazyny.
Nadciśnienie tętnicze rzadko stanowiło problem podczas stosowania flufenazyny. Jednak pacjenci z guzem chromochłonnym, niewydolnością naczyń mózgowych, niewydolnością nerek lub ciężkim niedoborem rezerwy sercowej (np. niewydolność mitralna) wydają się być szczególnie podatni na reakcje hipotensyjne ze związkami fenotiazyny i dlatego powinni być uważnie obserwowani podczas podawania leku. W przypadku wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego należy natychmiast zastosować środki wspomagające, w tym dożylne podanie leków wazopresyjnych. Levarterenol Bitartrate Injection jest najbardziej odpowiednim lekiem do tego celu; nie należy stosować epinefryny, ponieważ stwierdzono, że pochodne fenotiazyny odwracają jej działanie, powodując dalsze obniżenie ciśnienia krwi.
Mogą wystąpić reakcje autonomiczne, w tym nudności i utrata apetytu, ślinotok, wielomocz, pocenie się, suchość w jamie ustnej, ból głowy i zaparcia. Działanie autonomiczne można zwykle kontrolować poprzez zmniejszenie lub czasowe odstawienie dawki.
U niektórych pacjentów pochodne fenotiazyny powodowały niewyraźne widzenie, jaskrę, porażenie pęcherza moczowego, oddawanie stolca, paralityczne niedrożności jelit, tachykardię lub przekrwienie błony śluzowej nosa.
Metaboliczne i endokrynologiczne
Zmiana masy ciała, obrzęki obwodowe, nieprawidłowa laktacja, ginekomastia, nieregularne miesiączkowanie, fałszywe wyniki testów ciążowych, impotencja u mężczyzn i zwiększone libido u kobiet mogą wystąpić u niektórych pacjentów leczonych fenotiazyną.
Reakcje alergiczne
Zgłaszano występowanie zaburzeń skórnych, takich jak świąd, rumień, pokrzywka, łojotok, nadwrażliwość na światło, wyprysk, a nawet złuszczające zapalenie skóry, podczas stosowania pochodnych fenotiazyny. Należy pamiętać o możliwości wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych u niektórych pacjentów.
Hematologiczne
Podczas leczenia zaleca się wykonywanie regularnych morfologii krwi, ponieważ podczas stosowania pochodnych fenotiazyny obserwowano zaburzenia krwi, w tym leukopenię, agranulocytozę, plamicę małopłytkową lub niezakrzepową, eozynofilię i pancytopenię. Ponadto, jeśli wystąpi bolesność jamy ustnej, dziąseł lub gardła lub jakiekolwiek objawy zakażenia górnych dróg oddechowych, a potwierdzająca liczba leukocytów wskazuje na depresję komórkową, należy przerwać leczenie i natychmiast zastosować inne odpowiednie środki.
Wątroba
Może wystąpić uszkodzenie wątroby objawiające się żółtaczką cholestatyczną, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia; w takim przypadku należy przerwać leczenie. U pacjentów otrzymujących chlorowodorek flufenazyny, u których nie występowały kliniczne dowody uszkodzenia wątroby, zgłaszano zwiększenie kłaczkowania cefaliny, któremu czasami towarzyszyły zmiany innych testów czynności wątroby.
Inne
Zgłaszano nagłe, niespodziewane i niewyjaśnione zgony u hospitalizowanych pacjentów psychotycznych otrzymujących fenotiazyny. Czynnikami predysponującymi mogą być wcześniejsze uszkodzenia mózgu lub napady drgawkowe; należy unikać stosowania dużych dawek u znanych pacjentów z napadami drgawkowymi. U kilku pacjentów wystąpiło nagłe zaostrzenie zachowań psychotycznych na krótko przed śmiercią. Wyniki autopsji zazwyczaj ujawniały ostre piorunujące zapalenie płuc lub zapalenie płuc, aspirację treści żołądkowej lub zmiany wewnątrzsercowe.
Ale nie jest to ogólna cecha flufenazyny, może wystąpić nasilenie działania leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (opiaty, leki przeciwbólowe, przeciwhistaminowe, barbiturany, alkohol).
Następujące działania niepożądane występowały również w przypadku pochodnych fenotiazyny: zespół podobny do tocznia rumieniowatego układowego, niedociśnienie tętnicze wystarczająco silne, aby spowodować zatrzymanie akcji serca ze skutkiem śmiertelnym, zmieniony obraz elektrokardiograficzny i elektroencefalograficzny, zmieniony obraz białek płynu mózgowo-rdzeniowego, obrzęk mózgu, astma, obrzęk krtani i obrzęk naczynioruchowy; przy długotrwałym stosowaniu – pigmentacja skóry oraz zmętnienie soczewki i rogówki.
INTERAKCJE Z LEKAMI
Brak informacji.
.