Cel: Podczas gdy mokre preparaty i preparaty wodorotlenku potasu (KOH) są często używane do diagnozowania zapalenia pochwy i szyjki macicy, miejsce pobrania próbki różni się. Badanie to zostało przeprowadzone w celu oceny, czy miejsce pobrania próbki (próbka z pochwy versus próbka z szyjki macicy) wpływa na czułość diagnostyczną.
Metody: Badaniem objęto 116 kolejnych nastolatek zgłaszających się do kliniki medycznej obsługującej młodzież wysokiego ryzyka. Podczas badania miednicy pobrano próbki z szyjki macicy i pochwy (tylna część wargi sromowej i ściana boczna) i umieszczono je w oddzielnych probówkach z normalną solą fizjologiczną. Każda próbka była badana na obecność trichomonad, białych krwinek, pseudohyfusów, komórek glejowych i zapachu aminy przy użyciu 10% wodorotlenku potasu.
Wyniki: Czułość próbki pochwy była najwyższa w wykrywaniu obecności trichomonad (100% w porównaniu z 50%), pseudohyfusów (76% w porównaniu z 65%) i komórek tropowych (95% w porównaniu z 50%). U pacjentek z objawowym candida vaginitis (n = 12) nie stwierdzono różnicy w czułości (83%) obu metod w wykrywaniu pseudohyphae. Dziewiętnaście nastolatek miało rozpoznane zapalenie szyjki macicy (chlamydia metodą DFA, rzeżączka metodą hodowli i trichomonas metodą wet mount). Jeśli > 5 białych krwinek / pole o wysokiej mocy (WBC/HPF) zostało użyte jako kryterium obecności zapalenia szyjki macicy, próbka pochwy miała czułość 79% (15/19) i swoistość 67%, podczas gdy próbka endocervical miała 74% czułość (14/19) i 57% swoistość.
Wnioski: Mokry preparat uzyskany zarówno z basenu pochwy, jak i z endocervix nie jest wysoce specyficzny dla rozpoznania zapalenia pochwy lub szyjki macicy. Jednakże, pobranie próbki na mokry materiał i wymaz KOH z basenu pochwowego jest bardziej czułe w wykrywaniu trichomonad, pseudohyfusów lub komórek przewodowych niż wymaz z kanału szyjki macicy.