Pływanie stylem grzbietowym: Everything You Ever Wanted to Know

Jest tu wszystko, co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o stylu grzbietowym, od jego historii, jak pływać prawidłowo, i wiele więcej.

Skok w tył.

Choć osobiste doświadczenia będą się różnić, według średniej prędkości, styl grzbietowy jest w rzeczywistości drugim najwolniejszym ze wszystkich stylów, z motylkiem i stylem dowolnym szybszym, a piersiowym wolniejszym.

Skok w tył jest podobny do stylu dowolnego (lub czołgania), w tym, że ruch ciągnący ramienia jest naprzemienny, i jest kopnięcie trzepoczące (aczkolwiek odwrócone), aby pomóc w napędzaniu.

W tym przeglądzie stylu grzbietowego będziemy mieć to wszystko, włączając:

• Historię stylu grzbietowego. Jak długo istnieje i niektóre z głównych zmian, które przeszedł na przestrzeni lat.
• Start w stylu grzbietowym. Jednym z głównych problemów, z jakimi borykają się backstrokerzy od dawna jest start. Oto co się z tym robi.
• Najlepsi backstrokerzy wszechczasów. Przyglądamy się niektórym z najlepszych backstrokerów w historii.
• Jak pływać backstroke. Rzucamy kilka wskazówek dotyczących techniki i kilka ćwiczeń, które pomogą ci pływać bardziej wydajnym grzbietem.
• Zasoby grzbietu. Dużo pisaliśmy o grzbiecie na tej stronie; przedstawimy niektóre z naszych najlepszych propozycji do dalszego czytania, jak poprawić swój grzbiet.

Zróbmy to!

Historia grzbietu

Backstroke został niewątpliwie po raz pierwszy wymyślony przez biednego pływaka, który był po prostu wyczerpany próbą czołgania się i obrócił się na plecy i zdał sobie sprawę, że on lub ona może znacznie łatwiej oddychać i nadal utrzymywać jakiś napęd.

Kim była ta osoba, nigdy się nie dowiemy.

W kategoriach zorganizowanych zawodów, styl grzbietowy był obecny prawie od początku nowoczesnego ruchu olimpijskiego, z 200-jardowym wyścigiem grzbietowym na Olimpiadzie w St. Louis w 1900 roku. (Była to jedyna olimpiada, która odbyła się na krótkim basenie jardowym.)

Kolejna zmiana nastąpiła w późnych latach 80-tych, kiedy grupa pływaków, prowadzona przez Davida Berkoffa i Daichi Suzuki, użyła podwodnego kopnięcia delfina ze ścian i obrotów, aby wielokrotnie obniżyć rekord świata w biegu na 100 m stylem grzbietowym.

Podczas Olimpiady w Seulu w 1988 r. obaj pływacy przepłynęli prawie 30 m pod wodą na pierwszym okrążeniu w drodze na podium medalowe. Niedługo potem FINA zmieniła przepisy, ograniczając ilość kopnięć pod wodą, które backstrokerzy mogli wykonać podczas startów i nawrotów.

W tym czasie backstrokerzy musieli również przepłynąć całą drogę do ściany, dotknąć jej ręką, wykonać otwarty nawrót, a następnie ponownie się odepchnąć. Do Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku backstrokerzy mogli przewrócić się na plecy, wykonać jedno pociągnięcie za ramię, wykonać obrót w przód, a następnie odepchnąć się.

Poniższe wideo jest z finału 100m stylem grzbietowym z Barcelony, z Jeffem Rouse (USA) i Markiem Tewksbury (CAN) toczącymi pojedynek.

To był pierwszy raz w konkurencjach olimpijskich, kiedy pływacy grzbietowi mogli wykonywać salto przy ścianach bez konieczności trzymania ręki na ścianie.

Start w stylu grzbietowym: Here Comes the Wedge

Styl grzbietowy jest jedynym z czterech uderzeń pływackich, w którym zawodnik startuje z wody. Backstrokers wskoczyć do wody, gdy sędzia dmuchnie pierwszy gwizdek, chwycić bar na bloku startowym i posadzić swoje stopy na ścianie, zwykle pokryte elektronicznej podkładki pomiaru czasu.

Specjalne problemy przez tę formę rozpoczęcia są natychmiast widoczne-próbując posadzić swoje stopy na mokrej podkładce pomiaru czasu, a następnie eksplodując z niego z całej siły nie jest łatwe. Nawet utalentowani i elitarni pływacy byli podatni na poślizgnięcia na starcie, co natychmiast wytrącało ich z wyścigu.

Śliskość tych podkładek – i pragnienie, by pomóc backstrokerom przyspieszyć nieco start – doprowadziły FINA w 2013 roku do (w końcu) zatwierdzenia małych klinów, których pływacy mogliby używać, by posadzić stopy na starcie.

Kim są jedni z najlepszych backstrokerów wszech czasów?

Stany Zjednoczone dokładnie zdominowały wydarzenia backstroke’owe na poziomie międzynarodowym, z amerykańskimi mężczyznami zamiatającymi wydarzenia na 100 i 200m na ostatnich trzech Olimpiadach.

Ryan Murphy (USA). Obecny król backstroke, wygrał oba wydarzenia backstroke na Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016 roku, kontynuując amerykańską tradycję dominacji backstroke. Pobiłby również rekord świata Aarona Piersola z 2009 roku na 100 m stylem grzbietowym 51.94 prowadząc sztafetę medley w ostatnią noc na Igrzyskach w Rio.

Aaron Piersol (USA). Jako 17-latek Piersol zajął drugie miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 r. na dystansie 200 m stylem grzbietowym, w którym to wydarzeniu dominował przez prawie dekadę, bijąc rekord świata w tej konkurencji 7 razy. Czas, który ustanowił w 2009 roku na Mistrzostwach Świata FINA (zwanych „Igrzyskami w Gumowym Kombinezonie”) do dziś jest aktualny i wynosi 1:51.92. Piersol odszedł na emeryturę w 2011 roku z pięcioma złotymi medalami olimpijskimi, zdobywając złoto w stylu grzbietowym w 2004 roku w Atenach i złoto w stylu grzbietowym w Pekinie.

Lenny Krayzelburg (USA). W późnych latach 90-tych, zanim Piersol pojawił się na scenie, to Lenny Krayzelburg był dominującym zawodnikiem na międzynarodowej scenie. Ustanowił wiele rekordów świata, w tym cztery złote medale olimpijskie i był sportowcem roku USA Swimming w latach 1997-2000. Te dni Krayzelburg prowadzi popularną akademię pływania, która ma lokalizacje w całych Stanach Zjednoczonych.

David Berkoff (USA) & Daichi Suzuki (JPN). Para wprowadziła podwodne kopnięcie delfina do mas, pływając ponad połowę 100-metrowego grzbietu pod powierzchnią wody na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku. W następstwie przekształcenia się backstroke w zawody w kopaniu podwodnej muchy, FINA zmieniła przepisy, ograniczając podwodne kopanie delfina do 10m od startu i nawrotów (zostało to zmienione na 15m w 1991 roku).

Mark Tewksbury (CAN). Dodałem Marka do listy, ponieważ był on jednym z moich idoli dorastających. Zdobył złoto w męskim stylu grzbietowym na Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku i za każdym razem, gdy widziałem go na pokładzie na zawodach krajowych, zawsze miał czas na autograf i zdjęcie (a nawet dał mi koszulkę Speedo po tym, jak pobił rekord świata na krótkim dystansie wraz z kolegami z Uniwersytetu Calgary w sztafecie medialnej). Do czasu złotego medalu Penny Oleksiask w Rio złoto Tewksbury’ego było ostatnim zdobytym przez kanadyjskiego pływaka.

Krisztina Egerszegi (HUN). Znana jako „Mighty Mouse” ze względu na jej cichą, drobną naturę, rządziła na 200m stylem grzbietowym, wygrywając to wydarzenie w 3 kolejnych Igrzyskach Olimpijskich od 1988 do 1996 roku. Jej rekord świata 2:06.62 pobił istniejący WR o prawie dwie sekundy i utrzymywał się przez 17 lat, aż w końcu został pobity przez Missy Franklin z USA.

Jak pływać styl grzbietowy

Skok grzbietowy jest jednym z najłatwiejszych stylów do nauczenia się i jednym z najtrudniejszych do opanowania.

Oto kilka podstawowych wskazówek dotyczących techniki dla pływaków stylu grzbietowego.

Twoja twarz powinna być skierowana prosto do góry. Naturalnym instynktem podczas pływania stylem grzbietowym jest rozglądanie się dookoła. W końcu jesteśmy ciekawskimi istotami – co się dzieje tam? A może tam? Jak szybko płynie Bobby na drugim pasie? Twoja głowa nie powinna obracać się na boki razem z ramionami. Missy Franklin demonstruje bardzo prosty sposób na utrwalenie tego nawyku – balans butelką z wodą – który pomaga jej utrzymać prostą pozycję głowy w tym ćwiczeniu. Kiedy trzymasz głowę prosto, twarzą skierowaną do góry, pływasz prościej i szybciej.

Relaksuj szyję. To idzie w parze z tym, o czym przed chwilą rozmawialiśmy – często obserwując młodych backstrokerów widzę, jak chowają podbródek, co powoduje, że ich głowa unosi się do góry, wyprowadzając ich z równowagi. Kiedy płyniesz, płyniesz swoim wspaniałym backstroke’iem, pamiętaj, aby utrzymać szyję rozluźnioną – to pomoże ci utrzymać prostą linię od głowy w dół kręgosłupa. To ustawienie utrzymuje twój profil w wodzie nisko (mniejszy opór powietrza=większa prędkość), a także utrzymuje cię zrelaksowaną i gładką w wodzie.

Zachowaj rozluźnione kostki podczas kopania. Dlaczego luźne kostki są ważne? Ponieważ kiedy kopiemy, celem nie jest wypchnięcie wody w górę lub w dół, ale wypchnięcie wody z powrotem. To dlatego elitarni pływacy mają niezwykle elastyczne kostki – w ten sam sposób, w jaki chcesz mieć wczesne pionowe przedramię w ruchu ciągnącym stylu wolnego, chcesz posadzić górną część stopy i wypchnąć wodę do tyłu.

Twoje ręce powinny wchodzić tuż za ramionami. Głównym powodem, dla którego Twoja ręka powinna wejść do wody w pozycji neutralnej jest to, że pomoże Ci to uniknąć krzyżowania się rąk, które powstaje przy inicjowaniu podciągania wewnątrz ramion i pomoże Ci szybciej rozpocząć ruch podciągania.

Twój kciuk wychodzi z wody jako pierwszy, wraca jako ostatni. Na początku powrotu ramienia obróć dłoń tak, aby była skierowana w stronę bioder. Gdy ramię unosi się nad tobą, obróć ramię tak, aby paluszek wszedł do wody jako pierwszy nad twoją głową.

Twoje kolana nie powinny łamać powierzchni wody podczas kopnięcia. Początkujący backstrokerzy mają tendencję do kopania z kolan – twoje kopnięcie powinno pochodzić z bioder, wysyłając gładką, podobną do bicza falę w dół przez palce. Jeśli zauważysz, że twoje kolana wciąż pompują zbyt mocno, wypróbuj to proste ćwiczenie, aby zmniejszyć nadmierne zgięcie kolan.

Obrót bioder jest w porządku. Idealnie płaskie biodra podczas pływania stylem grzbietowym są trudne i ograniczą rotację ramion, co pozostawi cię z bardzo płytkim ruchem ciągnącym. Odrobina rotacji bioder jest nie tylko w porządku, ale pomoże ci wzmocnić rotację ramion, co pomoże ci uzyskać większy moment obrotowy w ruchu ciągnącym. Oczywiście, najtrudniejszą częścią jest pływanie na granicy między zbyt małą a zbyt dużą rotacją bioder.