Krótkie fakty
Nazwa naukowa: Coregonus clupeaformis
- Zwykle dorasta do 17-22 cali i waży od 1.5-4 funtów
- Srebrzysty z bladym zielono-brązowym grzbietem
- Powiązany z łososiem, pstrągiem, i golca
- Popularna i cenna ryba komercyjna
- Rodzaj Wielkich Jezior
Historia życia
Sielawa to denna ryba chłodnowodna, która żywi się głównie Diporeia, niektórymi małymi rybami i ikrą. Sieja odbywa tarło w listopadzie i grudniu, zazwyczaj na płyciznach. Gdy temperatura wody wzrasta, sieja jeziorowa uczy się w ciemnych, chłodnych głębinach Wielkich Jezior, czasami wycofując się tak głęboko jak 200 stóp.
Nie tak krzykliwe lub czczone jak ich kuzyni łosoś i pstrąg, sieja charakteryzuje się małą głową z tępym pyskiem wystającym ponad dolną szczękę. Starsze ryby często rozwijają mięsiste zgrubienie na ramionach, co sprawia, że mała głowa wygląda na jeszcze mniejszą.
Zmiany klimatu
Zależność między temperaturami wody a rekrutacją (przeżywalnością) siei jeziornej ma znaczące implikacje dla rybołówstwa w kontekście zmian klimatu. Oczekuje się, że zmiany klimatyczne zwiększą temperatury wód powierzchniowych w Wielkich Jeziorach aż o 7°F. Pozytywny związek między wiosennymi temperaturami i rekrutacją sugeruje możliwość zwiększonej produkcji siei w Wielkich Jeziorach, jeśli zasoby pokarmowe są dostępne dla larw siei. Jednakże negatywny związek między temperaturami jesiennymi a rekrutacją, prawdopodobnie odzwierciedlający zwiększoną liczbę sztormów, może hamować przeżywalność ikry i produkcję siei. Tak czy inaczej, te potencjalne zmiany w populacjach siei jeziorowej mają znaczące reperkusje dla rybaków i społeczności zależnych od tego łowiska.
Historia
Skromna, srebrzysto-brązowa ryba po cichu podtrzymywała ludzi w Wielkich Jeziorach przez tysiące lat – i nadal to robi. Pierwsi rdzenni Amerykanie przyrządzali proszek z wędzonej siei z Wielkich Jezior do użycia w gulaszu, zupach i plackach rybnych; mieszali go również ze świeżymi borówkami. Słowo Ojibwe dla sielawy z Wielkich Jezior to Atikamig.
Wcześniejsi odkrywcy zostali wprowadzeni do sielawy i chwalili ją jako wspaniałe źródło pożywienia. Antoine de la Mothe Cadillac napisał, około 1695: „Ponadto, lepsze ryby nie mogą być spożywane, i są one kąpane i karmione w najczystszej wodzie, najbardziej przejrzyste i najbardziej pellucid można zobaczyć wszędzie. To jest najdelikatniejsza ryba jezior.” (cytat z The Indians of the Western Great Lakes 1615-1760 autorstwa Vernona Kinietza, University of Michigan Press, 1940).
Połowy komercyjne i sportowe
Whitefish generuje największy dochód dla łowisk komercyjnych Wielkich Jezior w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Połowy komercyjne, w przeważającej części, prowadzone są za pomocą sieci pułapkowych i skrzelowych stawianych podczas sezonu na wodach otwartych.
Średniej wielkości sieja w połowach komercyjnych mierzy 17-22 cale długości i waży 1,5-4 funty. Największy zarejestrowany osobnik ważył ponad 42 funty i został odłowiony w jeziorze Superior w 1918 r.
While nie jest typową rybą łowną, w ostatnich latach sieja jeziorna stała się obiektem aktywnych połowów sportowych w wielu częściach swojego zasięgu. Wędkarze łowią ją na mały haczyk, na którym zazwyczaj umieszcza się ikrę.
Michigan Sea Grant współpracuje z komercyjnymi łowiskami siei w obrębie Wielkich Jezior, aby pomóc w promocji tego rodzimego gatunku. Aby dowiedzieć się więcej o tych działaniach marketingowych, zobacz lutowe wydanie biuletynu Michigan Sea Grant’s Upwellings z 2009 roku.
Potrawa stołowa
Tak jak to było we wczesnych czasach, sieja jeziorna jest doskonała do jedzenia. Ma słodki, lekki smak, który może docenić wielu, którzy „nie lubią ryb”. Jej łagodność pasuje do wielu potraw, a także dostosowuje się do prawie każdej metody gotowania. Sielawa z Wielkich Jezior zawiera więcej kwasów tłuszczowych omega-3 niż łosoś różowy i łosoś sockeye. Popularne produkty z siei obejmują świeże filety, wędzone filety, mrożone filety, placki rybne, dipy i pasty do smarowania oraz kiełbasy.
Sprawdź książkę kucharską Michigan Sea Grant, Wild Caught and Close to Home: Selecting and Preparing Great Lakes Whitefish, dostępną w księgarni.
Restoration
Podczas gdy zasoby siei pozostają obfite w niektórych częściach Wielkich Jezior, zniknęły one z innych obszarów w obrębie ich rodzimego zasięgu. Jednak wydaje się, że inicjatywy mające na celu odtworzenie siedlisk zachęciły sieję do tarła. Na przykład, w 2006 roku naukowcy odkryli tarło siei i zapłodnioną ikrę siei w rzece Detroit, po zainstalowaniu kilku raf tarliskowych i dekadach zapobiegania zanieczyszczeniom i rekultywacji. Znaleziona ikra była pierwszym udokumentowanym dowodem tarła siei w rzece Detroit od 1916 roku.