Kot tonkijski

WyglądEdit

Tonkini to kot średniej wielkości, uważany za typ pośredni między smukłymi, długowłosymi współczesnymi syjamami i brytyjskimi birmami a bardziej „leniwymi”, czyli znacznie zbudowanymi amerykańskimi birmami. Podobnie jak ich burmańscy przodkowie, są one zwodniczo muskularne i zazwyczaj wydają się znacznie cięższe niż można się spodziewać po ich podniesieniu. Ogon i nogi są smukłe, ale proporcjonalne do ciała, z charakterystycznymi owalnymi łapami. Mają łagodnie zaokrągloną, lekko klinowatą głowę i stępioną kufę, oczy w kształcie umiarkowanych migdałów i uszy osadzone po zewnętrznej stronie głowy. Amerykański styl jest bardziej zaokrąglony, ale wyrzeźbiona głowa z krótszym ciałem i bardziej wytrzymały wygląd, aby odzwierciedlić staromodny syjamski i zaokrąglony birmański, z których został pierwotnie wyhodowany w Stanach Zjednoczonych. Podczas gdy wielu amerykańskich hodowców unikało używania skrajnie „współczesnych” birmańczyków na rzecz bardziej umiarkowanych „tradycyjnych” birmańczyków, oryginalny standard rasy Tonkinese opierał się na skrajnie kulistym stylu birmańczyków wywodzących się od Wong Mau. Nowsi hodowcy tonkijscy chcieli uniknąć wadliwych genów w oryginalnych liniach birmańskich, dlatego unikali używania kotów, które według nich nosiły tak zwane geny śmiertelne. Bardzo niewielu starszych hodowców po prostu obchodziło ten problem poprzez selektywną hodowlę, eliminując w ten sposób problematyczne narodziny. Możliwe jest odnalezienie niektórych potomków poprzez świadomą lekturę rodowodów tonkijskich, które są dostępne w tonkijskich bazach danych.

Umaszczenie i kolorEdit

Tonkiny są obecnie oficjalnie uznawane przez Cat Fanciers’ Association (CFA) w czterech podstawowych kolorach: naturalnym (średni brąz), szampańskim (jaśniejszy buff-beige), niebieskim i platynowym. Niektóre europejskie stowarzyszenia akceptują również kolor czerwony, kremowy, karmelowy, morelowy, żółwiowy, cynamonowy i płowy. TICA (The International Cat Association) zawsze akceptowała wszystkie kolory i wzory, ponieważ nie jest to stowarzyszenie selektywne, jak CFA, którego rasy i kolory są określane przez rady ras i zarząd. Rasy TICA, ich kolory i wzory, są oparte genetycznie. Podczas gdy obie te główne organizacje mają zasady akceptacji i awansu ras, TICA stosuje naukowe podejście oparte na genetyce, podczas gdy CFA polega na członkostwie w radzie rasy, aby określić jej zalety. Tak więc Tonkińczyki w CFA są ograniczone do tych kolorów i wzorów, o których zdecydowano z być może mniejszym obiektywizmem.

Każdy z tych kolorów jest z kolei podzielony na trzy rodzaje wzoru płaszcza: „point”, klasyczny syjamski styl ciemna twarz, uszy, nogi i ogon na kontrastującej białej lub kremowej podstawie i niebieskie oczy; „solid”, podobny do birmańskiego, w którym kolor jest zasadniczo jednolity na całym ciele z tylko słabo widocznymi punktami i złotymi lub zielonymi oczami; i „mink”, unikalny pośredni między pozostałymi dwoma, w którym podstawa jest jaśniejszy odcień, ale nadal harmonizuje z kolorem punktu, a oczy są jaśniejsze niebiesko-zielone, zwane akwamaryną. Mogą one być w dowolnym miejscu na całym spektrum niebiesko-zielonym do zielono-niebieskiego. Ze względu na stosunkowo niedawny rozwój rasy nadal istnieje pewna dopuszczalna zmienność w tych kolorach i wzorach.

TemperamentEdit

Tonkini, podobnie jak obie rasy rodzicielskie, są kotami inteligentnymi, aktywnymi, wokalnymi i generalnie zorientowanymi na ludzi, zabawnymi i zainteresowanymi wszystkim, co dzieje się wokół nich; oznacza to jednak również, że są łatwo podatne na samotność lub nudę. Ich głos jest podobny w tonie do birmańskiego, wytrwały, ale bardziej miękki i słodki niż syjamski, podobny do delikatnego kwakania kaczki. Podobnie jak birmańskich, Tonkinese są uważane czasami angażować się w takich psich zachowań, jak aportowanie, i cieszyć się skoki na duże wysokości.

.