Lekka ziemia, po raz pierwszy wspomniana w Księdze Rodzaju 14:5, gdzie jest mowa o tym, że Chedorlaomer i jego współtowarzysze „wybili Rephaim w Ashteroth”, gdzie Og, król Bashan, miał swoją siedzibę. W czasie, gdy Izrael wchodził do Ziemi Obiecanej, Og wystąpił przeciwko nim, lecz został całkowicie rozgromiony (Liczb 21:33-35; Powtórzonego Prawa 3:1-7). Kraj ten rozciągał się od Gileadu na południu do Hermonu na północy i od Jordanu na zachodzie do Salcah na wschodzie. Wraz z połową Gileadu został on dany pół-plemieniu Manasesa (Jozuego 13:29-31). Golan, jedno z jego miast, stał się „miastem schronienia” (Jozuego 21:27). Argob, w Baszanie, był jednym z okręgów komisariatu Salomona (1 Królewska 4:13). Miasta Baszanu zostały zajęte przez Hazaela (2 Krl 10:33), ale wkrótce potem zostały ponownie zdobyte przez Jehoasza (2 Krl 13:25), który pokonał Syryjczyków w trzech bitwach, zgodnie ze słowami Elizeusza (19). Od tego czasu Baszan prawie znika z historii, chociaż czytamy o dzikim bydle z jego bogatych pastwisk (Ezechiela 39:18; Psalmów 22:12), dęby z jego lasów (Izajasza 2:13; Ezechiela 27:6; Zachariasza 11:2), i piękno jego rozległych równin (Amosa 4:1; Jeremiasza 50:19). Wkrótce po podboju, nazwa „Gilead” został podany do całego kraju za Jordan. Po wygnaniu, Baszan został podzielony na cztery okręgi,
1. Gaulonitis, czyli Jaulan, najbardziej wysunięty na zachód;
2. Auranitis, czyli Hauran (Ezechiela 47:16);
3. Argob lub Trachonitis, obecnie Lejah; oraz
4. Batanaea, obecnie Ard-el-Bathanyeh, na wschód od Lejah, z wieloma opuszczonymi miastami, prawie tak doskonałymi, jak wtedy, gdy były zamieszkane. (Patrz HAURAN.)
.