Owning katalog kart bibliotecznych był jednym z tych marzeń miałem odkąd pamiętam. System biblioteczny, w którym pracuję sprzedał swoje cztery pozostałe jednostki kilka lat temu pracownikom, ale nazwiska zostały wybrane z kapelusza i niestety, moje nie były jednym z nich.
Jeśli nigdy nie polowałeś na jeden, prawdopodobnie byłbyś zaskoczony, gdybyś dowiedział się, że idą one za setki, a czasami tysiące dolarów w zależności od rozmiaru. Nie sądziłem, że znajdę jedną, a nawet, że będzie mnie na nią stać, jeśli ją znajdę. Ale miałem szczęście.
Powrót w maju, inny członek Indy Blog Society zamieścił link jej blog, Two Twenty One, i byłem causally przewijania postów, gdy jeden o katalogu kart zatrzymał mnie martwy w moich torach. I skomentował jej post w grupie i powiedział, jak zazdrosny byłem, że znalazła jeden na Craigslist za jedyne $85.
Krótko po tym, ona wysłała mi wiadomość i dał mi kilka wspaniałych wiadomości – jej przyjaciel miał jeden, który był po prostu siedzi w jej garażu, a ona myślała, że może ona chce go sprzedać.
OMG.
Moje bibliotekarskie serce eksplodowało.
Przyjaciółka odkryła go w swoim garażu i wysłała zdjęcia. Potem cisza. Wciąż pytałam, ale nie mogłam uzyskać odpowiedzi na temat ceny lub tego, czy mogę po niego przyjechać. Miesiące minęły i w końcu, na początku września, jak byliśmy o zamknięciu na naszym nowym domu, wysłałem jedną ostatnią wiadomość i NAPRAWDĘ dostałem potwierdzenie, że sprzedałaby mi go za 100 dolarów. Natychmiast udałem się do jej domu i w jakiś sposób dostałem go w moim samochodzie i po schodach do mieszkania (te rzeczy są ciężkie, ludzie).
To nie ma góry lub strony i nie było na stojaku. Wymagał więc trochę pracy, ale wiedziałem, że sobie z nim poradzę. Mój szwagier przyniósł szlifierkę i zrobiliśmy ramę w około godzinę, a potem poszliśmy do Home Depot, żeby przyciąć kilka desek.
Pozwólcie, że wam powiem, że to była najgorsza część tego całego doświadczenia. Nikt nie chciał na nas czekać. Dosłownie staliśmy przez 30 minut czekając na pracownika, aby zakończyć osobistą rozmowę z kilkoma osobami w sklepie, zanim poszliśmy znaleźć kogoś innego, kto mógłby ewentualnie wyciąć dla nas kilka desek. Kiedy w końcu to zrobiliśmy, byli niegrzeczni i z jakiegoś powodu myśleli, że próbuję zbudować coś od podstaw, mimo że wyraźnie powiedziałem im, czego potrzebuję. Deski w końcu zostały pocięte i zgadnijcie co? Góra nie była odpowiednia. Więc Andrew zabrał go ze sobą do domu, żeby kolega z pracy go naprawił i żebyśmy mogli założyć blat. I zgadnijcie co? Wciąż nie pasował. Wróciliśmy więc do Home Depot (ponieważ Menards nie ciął drewna) i tym razem znaleźliśmy kawałek, który miał dokładnie taki rozmiar, jakiego potrzebowaliśmy.
W międzyczasie oszlifowałem wszystkie szuflady, co zajęło o wiele więcej czasu, niż można by się spodziewać. Było ich w sumie osiemnaście i trzeba było również wyjąć gałki szuflad. Pracowałem nad tym, kiedy mogłem i zrobiłem większość z tego w garażu w cieplejszy zimowy dzień.
Potem przyszło bejcowanie. Zdecydowałem się na ciemniejszy kolor orzecha włoskiego i nałożyłem trzy warstwy na cały kawałek. To naprawdę wydobyło ziarno drewna i wygląda absolutnie oszałamiająco!
Gdy wszystko zostało zabejcowane, uszczelniłam półpołyskową powłoką poliuretanową, aby chronić drewno, a następnie założyłam z powrotem okucia. Tutaj napotkałem kolejny problem – nie było wystarczającej ilości wkrętów do okuć! Na szczęście sklep z narzędziami miał kilka, które były dość zbliżone do tych, które zostały dostarczone z urządzeniem. Nie jestem pewna, gdzie podziały się pozostałe śruby, ponieważ szuflady nie były na niej w momencie, gdy ją nabyłam, więc zastanawiam się, czy po prostu gdzieś się nie zgubiły.
Czyż nie wygląda to po prostu oszałamiająco?
Wtedy jedyną rzeczą, jaka pozostała do zrobienia, było założenie nóg. Kupiłem czarne spinki do włosów na Amazonie, które moim zdaniem będą ładnie wyglądać – kosztowały około 50 dolarów za zestaw czterech 28-calowych nóg. Ponieważ używam katalogu kart jako stolika akcentowego, chciałem trochę wyższych i te były właśnie odpowiedniej wysokości.
Zaczęliśmy wiercić śruby bez wstępnego nawiercania otworów i to się nie udało. Po wywierceniu wszystkich otworów, naprawdę łatwo było po prostu użyć śrubokręta i zamocować nogi w ten sposób. Jeśli spróbujesz tego sam, polecam wstępne nawiercanie, aby było to o wiele łatwiejsze.
Odkąd nogi były na, musiałem tylko zabejcować ten ostatni górny kawałek i pokryć go poliuretanem, a projekt był skończony! Wygląda pięknie w tej przestrzeni i jestem bardzo zadowolona z tego, jak to wyszło. Jest dokładnie taka, jak ją sobie wyobrażałam.
.