Podczas procesu wydzielania, białka i lipidy przemieszczają się do ściany komórkowej, aby mogły opuścić komórkę. Pęcherzyki wydzielnicze odgrywają ważną rolę w tym procesie, przechowując cząsteczki i białka z retikulum endoplazmatycznego i aparatu Golgiego, dopóki komórka nie będzie gotowa do ich uwolnienia.
Jako część szlaku wydzielniczego niektóre pęcherzyki wchodzą do błony komórkowej i łączą się z nią. Nie zawsze jednak tak się dzieje w przypadku pęcherzyków wydzielniczych. Niektóre z nich pozostają w miejscu, dopóki komórka nie da sygnału do ich uwolnienia. W przeciwieństwie do nich, inne oddziałują z vSNARE, białkami, które kierują pęcherzyki na właściwą drogę, i zamykają się w błonie komórkowej. Pozostają tam, dopóki komórka nie zasygnalizuje, że jest gotowa uwolnić ich zawartość. W przeciwieństwie do zwykłych SNAREs, vSNAREs nie łączą się w pary całkowicie i nie wymuszają fuzji błony. Zamiast tego, pęcherzyki wydzielnicze czekają na sygnały pochodzące z zewnątrz komórki.
Wszystko to odbywa się w ramach szlaku wydzielniczego, który jest sposobem komórek eukariotycznych na uwalnianie materiału z wnętrza na zewnątrz. Istnieją dwa sposoby, w jakie komórka osiąga ten cel: poprzez środki konstytutywne, które pozwalają komórkom na uzupełnianie i regulację, która obejmuje pęcherzyki wydzielnicze.
.