W NYU Langone nasi specjaliści pulmonologiczni mają duże doświadczenie w diagnozowaniu i zarządzaniu bronchiektazą, chorobą płuc, która powoduje bliznowacenie i poszerzenie dróg oddechowych.
Płuca zawierają rurki zwane oskrzelikami, które rozgałęziają się na tysiące mniejszych rurek zwanych oskrzelikami. Śluz, zwany również plwociną, pokrywa wyściółkę tych rur, aby utrzymać ich wilgotność i zatrzymać wszelkie obce cząstki, które dostają się do płuc. Maleńkie włoski zwane rzęskami, które znajdują się w drogach oddechowych, są odpowiedzialne za wymiatanie nadmiaru śluzu z płuc, dzięki czemu może on zostać wykrztuszony i wydalony z organizmu.
W bronchiektazie, ściany dróg oddechowych stają się grube i rozszerzone, co utrudnia przemieszczanie śluzu na zewnątrz. W rezultacie śluz gromadzi się w drogach oddechowych, umożliwiając bakteriom rozwój i zwiększając ryzyko poważnych zakażeń. Osoby z bronchiektazą często doświadczają kaszlu, zwykle z plwociną, i mogą odczuwać duszności.
Istnieje kilka możliwych przyczyn bronchiektazie. Jedną z nich jest mukowiscydoza, dziedziczny stan, który prowadzi do gęstego śluzu w płucach i zatokach, który jest trudny do oczyszczenia.
Posiadanie niedoboru immunoglobulin, w którym osobie brakuje przeciwciała chroniącego przed infekcjami błon śluzowych, które tworzą linię ust, nosa i dróg oddechowych, również stawia cię w grupie ryzyka. Niedobór immunoglobulin może pojawić się samoistnie lub może być przekazywany rodzinnie.
Wielu ludzi zapada na bronchiektazę, gdy poważna infekcja, taka jak gruźlica, krztusiec lub zapalenie płuc, uszkodzi ściany dróg oddechowych. Stan ten może również wystąpić w połączeniu z chorobą autoimmunologiczną, taką jak reumatoidalne zapalenie stawów lub zespół Sjogrena. Choroby te wpływają na stawy i tkanki łączne, powodując stan zapalny w całym organizmie, w tym w płucach.
Przewlekła choroba refluksowa przełyku, znana również jako choroba refluksowa przełyku, może wywoływać objawy bronchiektazji. Kiedy kwas żołądkowy przemieszcza się z powrotem do przełyku, kwas może dostać się do płuc, podrażniając je.
Aby zdiagnozować bronchiektazę, pulmonolog NYU Langone najpierw przeprowadza wywiad medyczny. Pyta, czy u pacjenta występują jakiekolwiek schorzenia związane z bronchiektazą, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, lub czy w dzieciństwie występowały u niego ciężkie infekcje płuc. Lekarz może również zalecić wykonanie następujących badań.
Rentgenogram klatki piersiowej
Rentgenogram klatki piersiowej wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne do tworzenia obrazów struktur w klatce piersiowej, takich jak serce i płuca. Może ono wykryć bliznowacenie płuc, oznakę bronchiektazji, i może pomóc wykluczyć inne choroby płuc.
TK
Jeśli zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej nie zapewnia wystarczającej ilości szczegółów, pulmonolog może zlecić wykonanie tomografii komputerowej, która wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie i komputer do tworzenia trójwymiarowych, przekrojowych obrazów ciała. Tomografia komputerowa może ujawnić poszerzone, pogrubione drogi oddechowe, które są często spotykane w bronchiektazie.
Kultura plwociny
Pani pulmonolog może chcieć zbadać plwocinę lub śluz na obecność bakterii, aby ustalić, czy ma Pani/Pan zakażenie płuc. Pobiera on próbkę odkrztuszanej flegmy i wysyła ją do laboratorium w celu zbadania. Jeśli zostaną wykryte jakieś nietypowe bakterie, lekarz może podejrzewać bronchiektazę.
W przypadku osób, u których zdiagnozowano bronchiektazę, pulmonolog może zalecić regularne badanie plwociny w poszukiwaniu pewnych rodzajów infekcji, takich jak infekcje grzybicze lub atypowe zakażenia prątkami.
Badanie czynności płuc
Badanie czynności płuc to grupa badań służących do oceny czynności płuc i ewentualnych uszkodzeń. Testy mierzą ilość powietrza, jaką mogą pomieścić płuca, jak szybko powietrze jest wdychane i wydychane oraz ile tlenu jest dostarczane do krwi przez płuca.
Najczęściej stosowanym testem jest spirometria. Mierzy ono, jak dużo i jak szybko jesteś w stanie wypuścić powietrza z płuc. Podczas tego badania pacjent oddycha przez ustnik podłączony do urządzenia rejestrującego, czyli spirometru. Osoby z uszkodzeniem płuc mają zwykle problemy z wydychaniem powietrza.
Bronchoskopia
Jeśli masz bronchiektazę i nie reagujesz na leczenie, pulmonolog może chcieć wykonać bronchoskopię, aby lepiej przyjrzeć się Twoim płucom w celu dalszej oceny. Bronchoskop – długa, cienka, elastyczna rurka z przymocowanym do niej światłem – jest wprowadzany przez nos lub usta do dróg oddechowych.
Używając monitora wideo, który służy jako przewodnik, lekarz prowadzi bronchoskop przez drogi oddechowe, aby szukać blokady z powodu nadmiaru, gęstego śluzu. Większość ludzi otrzymuje uspokojenie do procedury i może wrócić do domu tego samego dnia.
.