AMC

American Motors Corporation (AMC) to amerykańska firma motoryzacyjna powstała w wyniku połączenia w 1954 roku firm Nash-Kelvinator Corporation i Hudson Motor Car Company. W tamtym czasie była to największa fuzja korporacyjna w historii Stanów Zjednoczonych, wyceniona na 198 mln USD (1,44 mld USD w 2006 r.).

Gdy malejąca sprzedaż i konkurencyjność rynku samochodowego w Stanach Zjednoczonych zmusiły AMC do poszukiwania partnera pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, firma zawarła sojusz z francuskim koncernem Renault. Trwało to do 2 marca 1987 r., kiedy to Chrysler Corporation kupiła AMC. W Stanach Zjednoczonych zaprzestano używania nazw marek AMC i Renault. Linia Jeep była kontynuowana; również niektóre modele Eagle.

Formacja.
W styczniu 1954 r. Nash-Kelvinator Corporation rozpoczęła przejęcie Hudson Motor Car Company (w tym, co nazywano fuzją), aby utworzyć American Motors. Transakcja była prostym przeniesieniem akcji (trzy akcje Hudson notowane po 11⅛ za dwie akcje AMC i jedna akcja Nash-Kelvinator notowana po 17⅜ za jedną akcję AMC) i została sfinalizowana wiosną 1954 r., tworząc czwartą co do wielkości firmę motoryzacyjną w USA z aktywami o wartości 355 mln USD i ponad 100 mln USD kapitału obrotowego. Nowa firma zatrzymała dyrektora generalnego Hudson A.E. Barit jako konsultanta, a on sam zasiadł w Radzie Dyrektorów. George W. Mason z firmy Nash został prezesem i dyrektorem generalnym.

Mason, architekt fuzji, uważał, że przetrwanie pozostałych niezależnych producentów samochodów w Ameryce zależy od ich połączenia w jedną wielomarkową firmę zdolną do rzucenia wyzwania „wielkiej trójce” – General Motors, Fordowi i Chryslerowi – jak równy z równym.

Przyczyny fuzji firm Nash i Hudson obejmowały pomoc w obniżeniu kosztów i wzmocnieniu organizacji sprzedaży, aby sprostać intensywnej konkurencji oczekiwanej od Wielkiej Trójki.

Mason rozpoczął również nieformalne rozmowy z Jamesem J. Nance’em z firmy Packard, aby nakreślić swoją wizję strategiczną. Opracowano tymczasowe plany zakupu przez AMC automatycznych skrzyń biegów Packard Ultramatic i silników Packard V8 do niektórych produktów AMC.

W 1954 r. Packard nabył Studebakera.

Do 1964 r. produkcja Studebakera w Stanach Zjednoczonych została zakończona, a jego działalność w Kanadzie ustała w 1966 r. Wielka trójka” oraz mniejsze firmy AMC, Kaiser Jeep, International Harvester, Avanti i Checker były pozostałymi północnoamerykańskimi producentami samochodów.

Lata pięćdziesiąte.
American Motors połączył linie produktów Nash i Hudson w ramach wspólnej strategii produkcyjnej w 1955 r., z produkcją zarówno Nashes i Hudsonów połączonych, przy zachowaniu oddzielnie markowych sieci dealerskich. Hudsons zostały przeprojektowane, aby przynieść je w harmonii z stylami ciała Nash.

Szybko sprzedający się model Rambler był sprzedawany zarówno jako Nash i Hudson w 1955 i 1956 roku. Te Rambler z odznaką, wraz z podobnymi Metropolitans, były identyczne, z wyjątkiem kołpaków, tabliczek znamionowych i innych drobnych szczegółów wykończeniowych.

W roku modelowym 1958 marki Nash i Hudson zostały porzucone. Rambler stał się marką w swoim własnym prawie i ostoją firmy.

Brytyjski subcompact Nash Metropolitan kontynuował sprzedaż jako samodzielna marka, dopóki nie został porzucony po 1962 roku.

American Motors również zaczynał eksperymentować w samochodach nie napędzanych benzyną. W dniu 1 kwietnia 1959 r. AMC i Sonotone Corporation ogłosiły wspólne wysiłki badawcze w celu rozważenia produkcji samochodu elektrycznego, który miał być zasilany przez „samoładującą się” baterię.

Lata sześćdziesiąte.
Dążąc do zachowania konkurencyjności, American Motors produkował szeroką gamę produktów w latach sześćdziesiątych. We wczesnej części dekady sprzedaż była silna. W 1961 roku, Ramblers uplasował się na trzecim miejscu wśród krajowych sprzedaży samochodów.

Firma wprowadziła również ekscytujące pozycje dla dekady boomu samochodów mięśniowych, zwłaszcza AMX; podczas gdy Javelin służył jako wejście firmy do sportowego „pony car” rynek stworzony.

Chapin również rozszerzył American Motors linii produktów w 1970 roku, poprzez zakup Kaiser-Jeep Corporation (dawniej Willys-Overland) z Kaiser Industries. W ten sposób powstała kultowa marka Jeep obejmująca lekkie samochody ciężarowe i SUV-y

Lata siedemdziesiąte.
W 1970 r. firma AMC skonsolidowała wszystkie samochody osobowe pod jedną odrębną marką i zadebiutowała gamą kompaktowych samochodów AMC Hornet. Firma AMC była pionierem praktyki dzielenia platformy pomiędzy różne modele.

Gremlin, który był pierwszym amerykańskim samochodem kompaktowym, sprzedał się w latach 1970-1978 w liczbie ponad 670 000 egzemplarzy. Hornet stał się najlepiej sprzedającym się samochodem osobowym AMC od czasów Ramblera Classic, z ponad 860 000 sprzedanych egzemplarzy do czasu zakończenia produkcji w 1977 roku.

W 1974 roku spółka zależna AMC AM General rozpoczęła budowę miejskich autobusów tranzytowych we współpracy z Flyer Industries z Winnipeg w Kanadzie.

Macer, innowacyjny, całkowicie nowy model AMC wprowadzony w 1975 roku. Wraz z nadejściem kryzysu energetycznego związanego z arabskim embargiem na ropę naftową w 1973 r. firma General Motors przerwała prace nad silnikiem rotacyjnym Wankla, wokół którego Pacer został zaprojektowany. W grudniu 1979 roku zaprzestano produkcji Pacera.

Późne lata 70. do wczesnych lat 80.
W lutym 1977 roku magazyn Time poinformował, że chociaż AMC straciła 73,8 miliona dolarów w poprzednich dwóch latach podatkowych, banki amerykańskie zgodziły się na roczne przedłużenie kredytu w wysokości 72,5 miliona dolarów, który wygasł w styczniu.

W maju 1978 roku Agencja Ochrony Środowiska nakazała wycofanie wszystkich samochodów AMC z 1976 roku (z wyjątkiem tych zgodnych z przepisami dotyczącymi emisji w Kalifornii) – około 270 000 pojazdów – oraz 40 000 Jeepów i mini ciężarówek z 1975 i 1976 roku, w celu usunięcia usterki w systemie kontroli zanieczyszczeń.

Rok później, gdy jej udział w rynku amerykańskim wynosił 1,83%, firma zawarła umowę z Renault, francuskim producentem samochodów będącym własnością państwa.

Na początku 1980 roku banki odmówiły AMC dalszego kredytu. Renault, kilkakrotnie zwiększając swoje udziały w spółce w celu utrzymania jej wypłacalności, ostatecznie w 1983 roku posiadał 49% udziałów. To skutecznie zakończyło działalność AMC jako prawdziwie amerykańskiej firmy samochodowej.

1985 rok i ostateczny wykup.
1985 rok był punktem zwrotnym dla firmy, ponieważ rynek odszedł od małych modeli AMC. Nawet czcigodny Jeep CJ-5 został porzucony po tym, jak w telewizyjnym magazynie informacyjnym 60 Minutes ujawniono tendencje do przewracania się w ekstremalnych warunkach.

Rząd USA nie pozwoliłby zagranicznemu rządowi na posiadanie znacznej części ważnego dostawcy sprzętu obronnego. W rezultacie rentowny AM General Division został sprzedany.

Wcześniejsze porozumienie między Chryslerem a AMC, na mocy którego AMC miała przez dwa lata od 1986-88 produkować duże samochody z tylnym napędem na podwoziu M-body, podsyciło plotkę, że Chrysler zamierza kupić AMC.

Sprzedaż oznaczała wycofanie się Renault z rynku północnoamerykańskiego. Firma AMC była zmuszona do ciągłego wprowadzania innowacji przez 33 lata, aż została wchłonięta przez Chryslera w 1987 roku.

(źródło tekstu: Wikipedia)

.